Συναυλιακά τραγούδια, αψεγάδιαστη παραγωγή και επιμέρους στιγμές στις οποίες μπορείς να «ψαρώσεις» με κάποιο riff του Peterson, με τα ντραμς του Hoglan ή με κάποιο σόλο του Skolnick

Στα singles που κυκλοφόρησαν πριν περίπου μισό αιώνα από τη Sansu, πρωταγωνιστεί η γρέζα και πληθωρική φωνή μιας τραγουδίστριας που λόγω συγκυριών και μόνο δεν κατάφερε να γίνει σταρ τεραστίων διαστάσεων...

Μινιμαλιστικές trip hop πινελιές, παράξενα φωνητικά εφέ και ηλεκτρονικοί ήχοι ντύνουν το νεφελώδες όραμα του περιπετειώδους soulman, που μας καλεί να συντονιστούμε με το ζαλισμένο σύμπαν του...

Οι Θεσσαλονικείς παραμένουν στις επάλξεις του ακραίου και παράδοξου ήχου, παραδίδοντας έναν black metal κατακλυσμό με σαφή ψυχεδελικά θέλγητρα, με την καρδιά τους να παραμένει σταθερά σκοτεινή...

Κελαρυστές κιθάρες, φωτεινά και ζεστά χρώματα (τονικά και οπτικά), prog αναπτύξεις και ένα συναίσθημα αιώρησης ανάμεσα στο ονειρικό και στο πραγματικό...

Ένα γελοίο και ταυτόχρονα βαρετό τσίρκο κακογουστιάς, ανύπαρκτων συνθέσεων, αποκρουστικής στιχουργίας και ακατάσχετης βωμολοχίας...

Συμμετέχει με ενδιαφέροντα τρόπο στον αδιάκοπο διάλογο του χθες και του σήμερα, αλλά δεν προχωρά την όλη ιδέα στο επόμενο στάδιο...

Κατάλληλο για να θωπεύσει κανείς μακρυμάλλικες μνήμες από μπάρες με δυνατές κιθάρες, αλλά και ως δώρο Χριστουγέννων στο κορίτσι που αγαπημένος της καλλιτέχνης θα είναι φορέβα ο Σωκράτης Μάλαμας...

Παχύρρευστα κιθαριστικά riff και επιθετικό heavy rock με stoner πανωφόρι, σε έναν εφευρετικό εγχώριο δίσκο, που οφείλει να ακούγεται δυνατά...

Στο πρώτο του προσωπικό άλμπουμ σε 30 χρόνια καριέρας, ο «νονός» του power metal λαμβάνει το συναισθηματικό bonus από τον ενθουσιασμό που σκόρπισε η είδηση του reunion με τους Helloween και τον Michael Kiske...

Μέσα από τις υψηλές του απαιτήσεις σε διάρκεια αλλά και χαρακτήρα, σου ζητά να εστιάσεις στις συνθέσεις, να μπεις στο συνεχώς εναλλασσόμενο μονοπάτι τους και τελικά να βγεις έχοντας αποκομίσει το κέρδος της συμπόρευσης...

Δυνατό του χαρτί, ο Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης, το εκφραστικό βάρος του οποίου σκορπά τους κρητοέντεχνους των καιρών μας με την ορμή που σκόρπισε και ο Ιησούς τους αργυραμοιβούς από τον Ναό του Σολομώντα...

Ο μόχθος του είχε εξ αρχής να κάνει με την Ομορφιά, τη μετατροπή του κάρβουνου σε διαμάντι. Παραμένει ίδιος, έστω κι αν εκφράστηκε τώρα με ακαταλαβίστικες λέξεις και την αρωγή της τεχνολογίας...

Λυρικό, μαχητικό, άξεστο και παραμυθένιο, το επικό metal των Αμερικανών αποκρυσταλλώνει τον διάλογο μεταξύ οργής και ευαισθησίας, πολιτισμού και άγριας φύσης...

Με την προσθήκη του Dave Lombardo των Slayer στα τύμπανα, οι θρυλικοί Καλιφορνέζοι χτυπάνε τα ηχεία με over the top εκρήξεις, σαν γκαζωμένη (αλλά όχι εκτροχιασμένη) αμαξοστοιχία...

Είναι το πιο ενδιαφέρον δημιούργημα του πολύχρωμου τραγουδοποιού εδώ και καιρό, χάρη κυρίως σε αυτά που υπόσχεται, παρά σε όσα κατά πλειονότητα περιέχει...

Με τις κιθάρες να αποκτούν έναν πιο bluesy ήχο λόγω της παρουσίας του Doug Aldrich, γράφουν μερικά ακόμα τραγούδια προορισμένα να λάμψουν στις συναυλίες...

Αν και υπάρχει μια αμηχανία ως προς τη διαχείριση της βαριάς σκιάς του προηγούμενου άλμπουμ, το αθηναϊκό γκρουπ είναι σε φόρμα και καταθέτει έναν ακόμα καλό δίσκο...

Ήρεμα σημεία μετατρέπονται ξαφνικά σε κοσμοδρόμια, από τα οποία εκτοξεύονται ριπές ταχύτατου αστρικού τρόμου προς το ουράνιο ναδίρ, σε έναν δίσκο που μοιάζει με μεγαλεπήβολο κοσμικό ξόρκι...

Ακομπλεξάριστη ηλεκτρονική ποπ με ακαταμάχητη νοστιμιά, η οποία δεν συμβιβάζει τη συναισθηματική της ευφυία χάριν της ευθυμίας που τη διέπει...