Με το «Καλησπέρα σας» αυτοί οι πιτσιρικάδες από το Γουινσκόνσιν θέλουν να δηλώσουν πως είναι μικρά αδερφάκια των Parquet Courts (που, μην ξεχνάμε, ότι είναι μικρά εγγονάκια των Talking Heads και παιδιά των Pavement), πράγμα που, με πρόχειρους υπολογισμούς, εξασφαλίζει πως τα πράγματα θα πάνε καλά. Και πάνε λίγο ακόμη καλύτερα, όταν οι Disq γυμνάζουν το μελωδικό τους αυτί στο Collector, για να σώσουν κάθε φορά τον μίζερο indie αγώνα στο 90’. Aν είναι ο θαυμασμός για την ηλιόλουστη κληρονομιά των Beach Boys που αγκαλιάζεται με power chords, αυτό που τους ανεβάζει λίγκα, δεν είναι εξίσου έτοιμοι, ακόμα, να κατεβάσουν ρυθμούς και να γράψουν πραγματικά καλές μπαλάντες. Πάντως, το ντεμπούτο τους, στις δυναμικές του στιγμές, αποδεικνύεται ένα καλό πρώτο βήμα από μια μπάντα που κάνει το κάτι παραπάνω, σε κομμάτια που προορίζονται να ακουστούν ανάμεσα σε βαρεμένα scrolls σε οθόνες, σε μετεφηβικά δωμάτια με στοιβαγμένα κουτιά από πίτσα. Δωμάτια, δηλαδή της γενιάς που πλήττει ανάμεσα στις γραμμές του “All I wanted was some loneliness / Guess I'll have plenty of it soon / Used to think I don't have time for this / But now it's all I wanna do” (“Loneliness”).
Άκου κι αυτό: Parquet Courts - Wide Awake! (2018), Pavement - Crooked Rain, Crooked Rain (1994), Blur - Blur (1997)
