Μια καταπληκτική συναυλία, μα για λίγους. Η προσέλευση στο Principal θύμιζε δυστυχώς secret gig και δεν έφταιγε η μέρα, αφού σε άλλο live γινόταν το αδιαχώρητο, καταρρίπτοντας τον μύθο της «rock 'n' roll Θεσσαλονίκης»...

Μάζεψαν αρκετό κόσμο στο An Club και στόχευσαν σε αυτό που λέει το όνομά τους: να μας κουνήσουν στους ρυθμούς τους, παίζοντας τα τραγούδια που τους έκαναν γνωστούς στα χρόνια του πρώτου κύματος του βρετανικού punk. Έτσι και έκαναν, ο ήχος όμως δεν στάθηκε σύμμαχός τους...

Απογοητευτική η προσέλευση στο An Club (μόλις 74 εισιτήρια), ωστόσο Obliteration, Lvcifyre, Demonomancy και οι δικοί μας DreamLongDead έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό επί σκηνής...

Κατάμεστο το Τριανόν και την Κυριακή, μετά το sold-out του Σαββάτου, με την εξαιρετική Ολλανδέζα ερμηνεύτρια να παρουσιάζει ακουστικά, με τρόπο γήινο, απλό και ζεστό, αναγνωρίσιμες στιγμές των Gathering, διασκευές και τραγούδια από την προσωπική της δισκογραφία...

Ο Γερμανός πρωταγωνιστής της βραδιάς στο Sub Open Air Club «ανάγκασε» ήδη από τις πρώτες επιλογές το κοινό να σηκώσει τα χέρια ψηλά και να αρχίσει να χορεύει σαν σεληνιασμένο...

Λίγος κόσμος τους τίμησε στο Gagarin, εκείνοι όμως έπαιξαν με την όρεξη και τον ενθουσιασμό που θα ταίριαζε σε κατάμεστο γήπεδο... 

Η τετράδα κατάφερε να κάνει τον χρόνο να σταματήσει για 2 ώρες, αφήνοντάς μας με πολύ τροφή για σκέψη. Οι δε συζητήσεις για το τι έγινε στη συναυλιακή αίθουσα, άρχισαν πριν ακόμα προλάβουμε να κατέβουμε τα σκαλιά της Στέγης...

Στόχος επετεύχθη, καμία σταγόνα ιδρώτα δεν πήγε στράφι και απλά περιμένουμε για την επόμενη μάζωξη σε κάποιο ανήλιαγο υπόγειο…

Στο γεμάτο Ρομάντσο, το ηλεκτρονικό drone του Καναδού απέδειξε πως είχε τη δύναμη να σε ρουφήξει μέσα του: ήταν, με τον τρόπο του, βιωματικό... 

Αν και δεν υπήρχαν visuals, η μουσική των Φινλανδών αποτέλεσε το soundtrack του πιο απόκοσμου τριπαρίσματος...