Ήρθαν, έκαναν το (γεμάτο) Κύτταρο... Κούγκι και έφυγαν μέσα σε ιαχές αποθέωσης

Σχεδόν sold-out η Death Disco, με αρκετούς 20άρηδες στο κοινό να επευφημούν τον αναχρονιστικό ήχο ενός πάλαι ποτέ γενναίου underground, αλλά και τους σουρεαλιστικούς στίχους του Νίκου Αγγελή...

God is love, but Satan does that thing with his tongue that you love...

Όλα τα είχε στις αποσκευές της η Γερμανίδα ντίβα: το Βερολίνο των αρχών του 20ού αιώνα, τον Kurt Weill με τον Bertold Brecht, τον Neruda και τον Bukowski, τα highlights του γαλλικού chanson...

Αυτό είναι, κυρίες και κύριοι, το heavy metal το αυθεντικόν: ιδρώτας και γροθιές στον αέρα, Flying V στα κάρβουνα και νταλικέρικες φωνές να σκίζουν τα απαλά τύμπανα όσων δεν νιώθουν…

Ξεκίνησε ατμοσφαιρικά κι έφτασε να παίζει κάτι-σαν-διεστραμμένο techno, δημιουργώντας μια συναρπαστική μουσική Οδύσσεια. Μια εμφάνιση που δύσκολα θα ξεχαστεί απ' όσους έδωσαν το παρών το Σάββατο στο Ρομάντσο...

Θα ξεκινήσω όπως πρέπει, λέγοντας ότι οι Sigmatropic γάμησαν την Παρασκευή το βράδυ στο Ρομάντσο. Θα γκρινιάξω, όμως, για τα υπόλοιπα: για την προσέλευση, για το κοινό, για τις αναμενόμενες αλλά πάντα απαράδεκτες καθυστερήσεις...

Έχοντας τη γκρουβα και τα riff των Black Sabbath στην ηχητική τους παλέτα, αλλά και τη μυσταγωγία των Tool, εκτόξευσαν μία αλληλουχία από ηλεκτρισμένα διαγαλαξιακά mantras με απαράμιλλη «γερμανική» τελειότητα...

Πολύς κόσμος στο Fuzz για τον Αυστραλό μπλουζίστα, ο οποίος έδωσε μια μέτρια ενεργειακά πλην άκρως επαγγελματική και καλά εκτελεσμένη performance...

Γεμάτο το Fix Factory Of Sound στη Θεσσαλονίκη (αν και με ηλικίες 40+), μπόλικος κόσμος και στο Fuzz την επομένη στην Αθήνα. Αλλά οι ανταποκριτές μας δεν τα συμφωνούν: ο μεν Στέργιος Κοράνας κάνει λόγο για μια αρκετά καλή εμφάνιση, ο Στυλιανός Τζιρίτας όμως λυπάται που το λέει, μα βαρέθηκε του θανατά...