Μετά την εξαφάνιση της 16χρονης κόρης του, ένας απελπισμένος πατέρας προσπαθεί να βρει στοιχεία και απαντήσεις μέσα στο λάπτοπ της.

Η Ροξάν Κρος ,μια διάσημη Αμερικανίδα σοπράνο, ταξιδεύει στη Νότια Αμερική για να δώσει ένα πριβέ κονσέρτο για τα γενέθλια ενός πλούσιου Ιάπωνα βιομήχανου . Στην συνάθροιση παρευρίσκονται πολιτικοί και διπλωμάτες, όταν ξαφνικά τη βίλα καταλαμβάνουν αντάρτες που απαιτούν την απελευθέρωση των φυλακισμένων συντρόφων τους.

Προσποιούμενος πως είναι ρατσιστής εξτριμιστής, ο Στάλγουορθ επικοινωνεί με την ομάδα και σύντομα γίνεται μέλος του πλέον υψηλού ιεραρχικά κύκλου της. Κατορθώνει και δημιουργεί και φιλική σχέση με το Μεγάλο Σοφό της Κουξ Κλουξ Κλαν, τον Ντέιβιντ Ντιούκ που εκτιμά την αφοσίωσή του στην προαγωγή της Λευκής Αμερικής.

Στη ναζιστική/ φασιστική Βόρεια Ιταλία λίγο πριν τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τέσσερις φασίστες κλείνουν εννιά νεαρά αγόρια και κορίτσια σε ένα κάστρο και τα βασανίζουν σωματικά, σεξουαλικά και διανοητικά επί 120 μέρες. Υποβλητική μεν ανατριχιαστική και άρρωστη δε, αυτή η αμφιλεγόμενη και πολυσυζητημένη τελευταία ταινία του αιρετικού καλλιτέχνη Πιερ Πάολο Παζολίνι, μερικούς μήνες πριν την αποτρόπαια δολοφονία του. Ταυτόχρονα αποτελεί και μια αλληγορία, ένα σχόλιο στη φασιστική αντίληψη περί ανθρώπου και κοινωνίας.

Ο φωτογράφος Servais Mont γνωρίζει την Nadine Chevalier, μια γυναίκα που κερδίζει χρήματα πρωταγωνιστώντας σε β`κατηγορίας ταινίες. Ο Servais θέλωντας να την βοηθήσει, δανείζεται χρήματα από πιστωτικούς οργανισμούς για να χρηματοδοτεί μια θεατρική παραγωγή και δίνει στη Nadine έναν ρόλο.

Ο ενήλικας Κρίστοφερ δουλεύει συνέχεια, πληρώνεται λίγο και το επαγγελματικό του μέλλον είναι αβέβαιο. Έχει δική του οικογένεια, αλλά εργάζεται τόσο πολύ που έχει ελάχιστο χρόνο για τη γυναίκα και την κόρη του. Έχει ξεχάσει την ειδυλλιακή παιδική του ηλικία, την οποία πέρασε παρέα με ένα λούτρινο αρκουδάκι που λάτρευε το μέλι και όλους τους φίλους του.

Τέσσερις τιτάνες του ιταλικού κινηματογράφου αποδίδουν φόρο τιμής στον Βοκκάκιο, μέσα από τέσσερις ιστορίες, που θα μπορούσαν να είχαν γραφτεί από τον ίδιο, στη σύγχρονη εποχή.

Στη ναζιστική/ φασιστική Βόρεια Ιταλία λίγο πριν τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τέσσερις φασίστες κλείνουν εννιά νεαρά αγόρια και κορίτσια σε ένα κάστρο και τα βασανίζουν σωματικά, σεξουαλικά και διανοητικά επί 120 μέρες. Υποβλητική μεν ανατριχιαστική και άρρωστη δε, αυτή η αμφιλεγόμενη και πολυσυζητημένη τελευταία ταινία του αιρετικού καλλιτέχνη Πιερ Πάολο Παζολίνι, μερικούς μήνες πριν την αποτρόπαια δολοφονία του. Ταυτόχρονα αποτελεί και μια αλληγορία, ένα σχόλιο στη φασιστική αντίληψη περί ανθρώπου και κοινωνίας.

Ο φωτογράφος Servais Mont γνωρίζει την Nadine Chevalier, μια γυναίκα που κερδίζει χρήματα πρωταγωνιστώντας σε β`κατηγορίας ταινίες. Ο Servais θέλωντας να την βοηθήσει, δανείζεται χρήματα από πιστωτικούς οργανισμούς για να χρηματοδοτεί μια θεατρική παραγωγή και δίνει στη Nadine έναν ρόλο.

Ο ιερέας Giorgi παίρνει δυσμενή μετάθεση σε ένα όμορφο αλλά απομονωμένο ορεινό χωριό. Προκειμένου να αποκτήσει επαφή με τους πιστούς και καθώς στο παρελθόν έχει σπουδάσει σκηνοθεσία, αποφασίζει να οργανώσει προβολές ταινιών σε έναν αυτοσχέδιο κινηματογράφο για το ποίμνιό του.

Ο ενήλικας Κρίστοφερ δουλεύει συνέχεια, πληρώνεται λίγο και το επαγγελματικό του μέλλον είναι αβέβαιο. Έχει δική του οικογένεια, αλλά εργάζεται τόσο πολύ που έχει ελάχιστο χρόνο για τη γυναίκα και την κόρη του. Έχει ξεχάσει την ειδυλλιακή παιδική του ηλικία, την οποία πέρασε παρέα με ένα λούτρινο αρκουδάκι που λάτρευε το μέλι και όλους τους φίλους του.

Τέσσερις τιτάνες του ιταλικού κινηματογράφου αποδίδουν φόρο τιμής στον Βοκκάκιο, μέσα από τέσσερις ιστορίες, που θα μπορούσαν να είχαν γραφτεί από τον ίδιο, στη σύγχρονη εποχή.