Η δεύτερη μέρα των INN Pop εορτασμών για τις 100 κυκλοφορίες της Inner Ear είχε Tango With Lions σε υποβόσκουσες συναισθηματικές εντάσεις και Berlin Brides σε ανεβαστικές synth pop διαδρομές…

Το πρώτο σπουδαίο συναυλιακό στιγμιότυπο του 2014 ήταν ένα διήμερο διεθνών προδιαγραφών, αφιερωμένο σε έναν από τους πλέον πολυπρόσωπους και σύνθετους δημιουργούς του 20ου αιώνα. Σε έναν δίκαιο κόσμο, θα γίνει ορόσημο για το πώς θα αποτιμούμε στο εξής παρόμοιους φόρους τιμής...

Είναι το αεικίνητο της περσόνας του, οι λεκτικές παρεμβάσεις ανάμεσα στα κομμάτια που διακατέχονται από ένα αίσθημα βιασύνης, η γεύση μιας αβίαστης περφόρμανς εν τέλει. Ο Larry Gus διαθέτει αυτό «το κάτι» –και όχι μόνο στα πλαίσια μιας συναυλίας, αλλά γενικά στη μέχρι τώρα μουσική του πορεία...

Πολύ ευχάριστα κύλησε η πρώτη μέρα των INN Pop εορτασμών για τις 100 κυκλοφορίες της Inner Ear, την Παρασκευή στο Six d.o.g.s., χάρη στη δυναμική απόδοση των His Majesty The King Of Spain και στη νότα ποπ φρεσκάδας που κόμισαν οι Daphne And The Fuzzz...

Για ακόμα μία φορά, οι Truckfighters ξετίναξαν την Παρασκευή το αθηναϊκό κοινό με το εκκωφαντικό τους stoner rock, ξεκινώντας μια νέα ευρωπαϊκή περιοδεία. Σύνθημα της οποίας, καθώς φαίνεται, θα είναι η ιαχή «Aaaaargghhh! Rock! Yeahh!!»...

Δεν θέλω πάντως να κλείσω με γκρίνιες. Η παράσταση έχει τις στιγμές της, προσφέρει κάμποσες στιγμές γέλιου, διαθέτει τεράστιο καστ, μπόλικο μπουρλέσκ, φώτα, πυροτεχνήματα –ακόμα και ολίγον από... γυμνό! Έχει, πάνω απ’ όλα, έναν Σαββόπουλο που (όπως πάντα) ξέρει να συγκινεί, έναν Ζουγανέλη που και μόνο να βλέπεις την κινησιολογία και τις γκριμάτσες του γελάς κι έναν ηρωικό και μάχιμο Μπουλά, ο οποίος δίνει μαθήματα ζωής με την παρουσία του...

Με δύο κιθάρες, μπάσο, ντραμς, πλήκτρα, τρομπέτα και με τη γλυκύτατη, αγέραστη φιγούρα του Θάνου Κόη στον αυτοσαρκασμό, στη σατιρική πρόζα, στην απαγγελία και στα ουρλιαχτά, το λάιβ άρχισε με μια βόλτα στον "Ιλισσό" και συνεχίστηκε... παντού!

Το κοχλάζον κοινό της εμπροσθοφυλακής δέχθηκε δύο απανωτά stage dives, με τον Σταύρο Χατζόπουλο να οδηγεί και τον Αλέξη Καλοφωλιά να ακολουθεί κατά πόδας, στην πιο πανκ στιγμή του διημέρου...

Η στιγμή που οι Last Drive διασκεύασαν Τρύπες αποτελεί ανάμνηση πολύτιμη, μα και μια μαρτυρία ιστορικής συγκυρίας. Και όχι μάλιστα μόνοι, αλλά μαζί μ' έναν Γιάννη Αγγελάκα που για λίγο ξέχασε την αλλεργία του στο ρεύμα και αναβίωσε τον πρόγονο της σημερινής του περσόνας, με το "Ακούω Την Αγάπη" και το "Ταξιδιάρα Ψυχή" ν' ακούγονται όπως στα χρόνια που οι Τρύπες γκρέμιζαν το Ρόδον...

Μου έκανε εντύπωση ότι η Μαριέττα Φαφούτη μας προέτρεπε να πάμε στο Koo-Koo όχι για κάποιον μουσικό λόγο, αλλά γιατί θα ήταν παρούσα εκεί η... θεία της η Καίτη από την Άμφισσα!