Συναυλία χορταστική ως προς τη χρονική της έκταση, εντυπωσιακή ως προς τους φωτισμούς, μέτρια ως προς το ηχητικό αποτέλεσμα, αλλά μεστή και τίμια ως προς την παρουσίαση και απόδοση του υλικού...

That’s entertainment…

Φιέστα ροκ μουσικής, με ηλεκτρισμένες εμφανίσεις από 2 + 2 εγχώρια σχήματα (Breath After Coma & Madleaf, Cellar Dogs & SolarMonkeys)...

Το κορίτσι προφανώς ταξίδεψε, έφτασε μέχρι Αφγανιστάν, και είναι φανερό πως το πάει ακόμη πιο πέρα μετά το Let England Shake. Πιο πέρα και πιο «μέσα», περνώντας στις απέναντι ακτές...

Άριστη επικοινωνία με τον κόσμο, άψογο χιούμορ και μια οικογενειακή σχεδόν ατμόσφαιρα χαρακτήρισε τον πρώτο ερχομό των Ισλανδών στην Ελλάδα, που βρήκαν ένα κατάμεστο Κύτταρο να τους περιμένει...

Ομολογώ ότι τέτοιας εμβέλειας στιγμές έκστασης και αποθέωσης, με τη λαοθάλασσα να «κυματίζει» ανεξέλεγκτα και το ξυλίκι να πέφτει άφθονο από τους διπλανούς, τους μπροστινούς και τους... πισινούς, δεν θυμάμαι να έχω ξαναζήσει...

Το «ωδικό κήτος της πόλης» έδωσε την πρέπουσα υποστήριξη στις συνήθως χαμηλών τόνων συνθέσεις του Αμερικανού τραγουδοποιού –αλλά και στις αναμενόμενες βουτιές στο Walkabouts παρελθόν...

Από τα καλύτερα συγκροτήματα της αμφιλεγόμενης neofolk σκηνής, έδωσαν μια συναυλία που ανταποκρίθηκε στα υψηλά standards των δίσκων τους, αναπαριστώντας πιστά το ζοφερό αλλά με τον δικό του τρόπο όμορφο κλίμα αυτών...

Η μεγάλη αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής σχεδόν γέμισε τη Δευτέρα για την εορταστική περίσταση, αλλά η βραδιά τελικώς σώθηκε από μερικές καλές ερμηνείες και όχι από την προετοιμασία της παικτικής της βάσης...

Μπορεί να μην κατάφεραν να δέσουν τα δύο μέρη της συναυλίας και να μην πέτυχαν απόλυτα αυτό που είχαν στο μυαλό τους, όμως πρόσφεραν καθαρή, ολοστρόγγυλη και ζαχαρένια ηλεκτρονική ποπ...