Βιομηχανικά ηχητικά ιντερλούδια, περιγραφές για μέρη απομονωμένα στο αστικό τοπίο, αφηγήσεις για την ψυχή, την κοινωνία και για τη νιότη που πέρασε ανεπιστρεπτί...

Παρουσίασε ένα μεστό και ώριμο πρόγραμμα, που συνδύαζε άρτια μεσογειακή, τζαζ και κλασική μουσική. Από όσο ξέρω, κανείς ακόμα Έλληνας δημιουργός δεν έχει παρουσιάσει τέτοια δουλειά...

Σαν να πάσχιζαν οι Βρετανοί να βγει όπως-όπως ο γνώριμος ήχος τους και να μην προκαλέσει καχυποψία στους πιο έμπειρους ακροατές των πίσω σειρών...

Προς το παρόν τον ξέρουν όσοι ασχολούνται σε βάθος με την τζαζ, αλλά τέτοιας κλάσης καλλιτέχνης δεν θα αργήσει να γίνει ευρέως γνωστός, να μου το θυμηθείτε...

Κανείς δεν μάζευε το σαγόνι του στο τέλος, ενώ ορισμένοι έφυγαν απορημένοι –αν όχι εκνευρισμένοι...

Μια αληθινά περιπετειώδης βραδιά στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου. Είναι τρελοί αυτοί οι Νορβηγοί...

Μια βραδιά στον Ιανό που «χώρεσε» την καλαισθησία στη ζοφερή πραγματικότητα μίας ακόμη άχαρης εβδομάδας για την πόλη της Αθήνας...

Μνημειώδης, καλαίσθητη, υπέροχα οργανωμένη, αλλά και βασανιστικά πληθωρική Κυριακή, χάριν μιας μουσικής ιδιοφυΐας υπεύθυνης για ουκ ολίγες αποκλίσεις/εκτροχιασμούς από τη νόρμα και τη φόρμα

Αν παρέδιδε το ίδιο σετ σε κάποιο πολύωρο φεστιβάλ, θα ήταν ένας ακόμα απ' όσους κρατάνε τον ρυθμό ψηλά, έχοντας κατά νου τα πόδια των παρευρισκομένων...

Μας φιλοδώρησαν με βαρβάτο, groovy acid rock, που όχι μόνο δεν κούρασε, μα αντιθέτως κούνησε γοφούς και σβέρκους. Οι Quicksilver Messenger Service θα ήταν περήφανοι για πάρτη τους...