Το μεγαλύτερο φεστιβάλ μουσικού κινηματογράφου στον κόσμο έρχεται και φέτος στην Αθήνα, για 4η συνεχόμενη χρονιά. Όπως και πέρυσι, θα φιλοξενηθεί στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (από τις 4 έως τις 7 Νοεμβρίου), υπόσχεται δε στο κοινό ένα πλούσιο πρόγραμμα 17 ντοκιμαντέρ, στα πλαίσια του οποίου ο Nick Cave θα «συγκατοικήσει» με DJs από το Ιράν και βιρτουόζοι τζαζίστες θα «συνυπάρξουν» με βετεράνους της punk σκηνής του Λονδίνου.
Εδώ και 15 χρόνια, από την πρώτη του διοργάνωση στη Βαρκελώνη (2003) μέχρι και σήμερα, το IN-EDIT έχει ταξιδέψει σε δεκάδες πόλεις του πλανήτη, παρουσιάζοντας τις πιο σπουδαίες ιστορίες από τα παρασκήνια της μουσικής βιομηχανίας.
Φέτος, μεταξύ άλλων, θα δούμε τον Nick Cave στο One More Time with Feeling του Andrew Dominic (2016) να μιλάει για το πλαίσιο μέσα στο οποίο έγραψε και ηχογράφησε το Skeleton Tree, τους Eagles Of Death Metal να ετοιμάζονται να επιστρέψουν στο Παρίσι για πρώτη φορά μετά την αιματηρή επίθεση των Τζιχαντιστών στη συναυλία τους στο Bataclan τον Νοέμβριο του 2015 (στο φετινό Eagles of Death Metal: Nos Amis του Colin Hanks), τους Rolling Stones να κάνουν μια ιστορική περιοδεία στη Λατινική Αμερική στο Olé, Olé, Olé!: A Trip Across Latin America του Paul Dugdale (2016), τις συναρπαστικές ημέρες και νύχτες του Δυτικού Βερολίνου από το 1979 μέχρι το 1989 στο B-Movie: Lust & Sound in West Berlin 1979-1989 του Mark Reeder (2015).
Θα δούμε όμως και το Landfill Harmonic των Brad Allgood, Graham Townsley & Juliana Penaranda-Loftus (2016) για τη Recycled Orchestra of Cateura, μια παιδική ορχήστρα στην Παραγουάη με όργανα φτιαγμένα από ανακυκλωμένα σκουπίδια, καθώς και το Raving Iran της Susanne Regina Meures (2016) για δύο νέους που προσπαθούν να παίξουν ηλεκτρονική μουσική κόντρα στις ισλαμικές απαγορεύσεις.
Στο πλαίσιο του φετινού IN-EDIT θα υπάρχει βέβαια και ζωντανή μουσική. Ο James Lavelle ανοίγει την αυλαία την Παρασκευή 3 Νοεμβρίου το βράδυ στο Ρομάντσο με ένα σπέσιαλ DJ set -την επόμενη μέρα θα παραστεί στην προβολή του The Man From Mo'Wax και θα συνομιλήσει με το κοινό. Το Σάββατο 4 Νοεμβρίου ο Pepper 96.6 θα ντύσει μουσικά το πάρτι έναρξης του φεστιβάλ στο ισόγειο της Στέγης από τις 22:00 ως τη 01:00, ενώ την Κυριακή 5 Νοεμβρίου ο Mark Reeder υπόσχεται ένα βερολινέζικο βράδυ για όσους έρθουν στην Εφημερίδα να ακούσουν το κοινό του DJ set με τον Στέφανο Τσιτσόπουλο (είσοδος ελεύθερη).
Ακολουθεί το πλήρες πρόγραμμα προβολών του Σαββατοκύριακου
Σάββατο 4 Νοεμβρίου
Κεντρική Σκηνή
18:00 | The Public Image Is Rotten (103΄)
20:15 | One More Time with Feeling (112΄)
Μικρή Σκηνή
17:30 | Gimme Danger (108΄)
19:45 | The Man from Mo’ Wax (110΄) [ακολουθεί συζήτηση με τον James Lavelle]
22:15 | Raving Iran (84΄)
The public image is Rotten
(σκην.: Tabbert Fiiller, 105’, ΗΠΑ, 2017)
O John Lydon, γνωστός ως Johnny Rotten, θυμάται, φιλοσοφεί, αφηγείται, σχολιάζει, διαμαρτύρεται και αναπολεί την εποχή που ακολούθησε τη διάλυση των Sex Pistols. Η ιστορία και η εποχή των Public Image Ltd., σε μία απολαυστική αφήγηση του ιδρυτή της. Προσδεθείτε!
One more time with Feeling
(σκην.: Andrew Dominik, 112', 2016)
Ένα αριστούργημα μουσικής, εικόνων, και ακατέργαστων συναισθημάτων. Μία σπουδή στο ερμηνευτικό ταλέντο του Nick Cave, καταγράφει την περίοδο της δημιουργίας του Skeleton Tree, του δέκατου έκτου δίσκου των Nick Cave & the Bad Seeds, το οποίο δημιουργήθηκε και ηχογραφήθηκε στο πλαίσιο μίας προσωπικής τραγωδίας.
Gimme Danger
(σκην.: Jim Jarmusch, 108', 2016)
Ο Τζιμ Τζάρμους συναντά τους Στουτζες σε ένα ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει με επιμέλεια το πλαίσιο της πιο εκκεντρικής μπάντας στην ιστορία του ροκ εν ρολ. Το Gimme Danger είναι ένα μεγαλοφυές ντοκιμαντέρ που καταγράφει ολόκληρη την ιστορία του συγκροτήματος που σήμερα θεωρείται «μύθος» αλλά στην εποχή του αντιμετωπίστηκε σαν αποτυχία.
The Man from Mo'Wax
(σκην.: Matthew Jones, 110', 2016)
Ένα ντοκιμαντέρ για έναν Dj που αποτελεί σημείο αναφοράς για ολόκληρη την μουσική βιομηχανία: τον James Lavelle. Γυρισμένο κατά τη διάρκεια τριών δεκαετιών γεμάτων αλλαγές και μετατοπίσεις, όπου τα τρελά όνειρα ενός νεαρού αγοριού έρχονται σε σύγκρουση με τις φιλίες του, σε μία προσπάθεια κατάκτησης του μουσικού στερεώματος.
Raving Iran
(σκην.: Susanne Regina Meures, 85', 2016)
Ο παραλογισμός της προσπάθειας να κάνεις house μουσική στο ισλαμικό Ιραν. Ο Amoosh και ο Arash ξεκινούν το γεμάτο ενθουσιασμό ταξίδι τους από τη μία μουσική σκηνή στην άλλη, ένα ταξίδι που μοιάζει να ξεπερνάει ακόμη και τις πιο ακραίες οργουελικές ιστορίες. Όταν το ελβετικό Street Parade festival τους προσκαλεί να παίξουν στη διάρκειά του, τον αρχικό ενθουσιασμό διαδέχεται η ανησυχία. Φεύγουμε;
Κυριακή 5 Νοεμβρίου
Κεντρική Σκηνή
17:00 | Landfill Harmonic (84΄)
18:45 | The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years (137΄)
21:30 | Placebo: Alt.Russia (67΄)
Μικρή Σκηνή
18:00 | Bill Evans: Time Remembered (84΄)
20:00 | I Called Him Morgan (92΄)
22:00 | Sepultura Endurance (100΄)
Landfill Harmonic
(σκην.: Brad Allgood / Graham Townsley, 84', 2015)
Το ντοκιμαντέρ αυτό (Landfill Harmonic: Η ορχήστρα των σκουπιδιών) ακολουθεί την ορχήστρα της Cateura, μίας μικρής πόλης της Παραγουάης. Η ορχήστρα αυτή έχει μία μικρή ιδιαιτερότητα: τα όργανα που χρησιμοποιεί είναι φτιαγμένα από σκουπίδια. Μία ωδή για τη δύναμη της μουσικής και του ανθρώπου.
The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years
(σκην.: Ron Howard, 137’, 2016)
Με το θρυλικό ντεμπούτο τους στο «The Ed Sullivan Show» το 1954, οι Beatles μάγεψαν τις Η.Π.Α. και οι μετασεισμοί έγιναν αισθητοί παντού, μεταμορφώνοντας την ποπ κουλτούρα για πάντα. Το ντοκιμαντέρ του βραβευμένου με Όσκαρ Ρον Χάουαρντ εξερευνά την ιστορία των Beatles μέσα από τις συναυλίες τους, από τα πρώτα χρόνια τους στα μικρά κλαμπ του Λίβερπουλ μέχρι τις παγκόσμιες τουρνέ σε γεμάτα στάδια σε όλον τον κόσμο.
PLACEBO: ALT. RUSSIA
(σκην.: Charlie Targett-Adams, 71’,2016)
Για περίπου δύο δεκαετίες, οι Placebo, εκφράζουν με την μουσική τους μία εναλλακτική κουλτούρα που αδιαφορεί για το φύλο, την ηλικία και τη φυλή. Συμπληρώνοντας 20 χρόνια από το ξεκίνημά τους, κάνουν μία περιοδεία σε όλη τη Ρωσία, και βρίσκονται απέναντι σε μία αντισυμβατική κουλτούρα που ξεπερνούσε κατά πολύ τα όρια της μουσικής. Οι Placebo μας οδηγούν σε έναν κόσμο που επιμένει να δημιουργεί. Ένα ξεχωριστό ντοκιμαντέρ, που ακολουθεί το ταξίδι του συγκροτήματος, κατά μήκος 10 ρωσικών πόλεων.
Bill Evans. Time Remembered
(σκην.: Bruce Spiegel, 84’, 2016)
Ανάμεσα στους κορυφαίους πιανίστες της τζαζ μουσικής, λίγοι παραμένουν μέχρι σήμερα τόσο επιδραστικοί όσο ο Μπιλ Έβανς. Η εμφάνισή του, στα τέλη της δεκαετίας του ’50, εισήγαγε μία νέα διάσταση στη τζαζ μουσική, που θα καθήλωνε εξίσου τους μουσικούς και τους ακροατές. Μέσα από συνεντεύξεις φίλων και συνεργατών του, το ντοκιμαντέρ αυτό παρουσιάζει μία μουσική πορεία και μία ζωή γεμάτες λάμψη, τραγωδία, πρωτοπορία που άφησαν ανεξίτηλο ίχνος στη μουσική.
I called him Morgan
(σκην.: Kasper Collin, 92’, 2016)
Ο τρομπετίστας Lee Morgan δολοφονήθηκε σε ηλικία 33 ετών, από τη γυναίκα του, στο τζαζ κλαμπ όπου εμφανιζόταν. Μία συναρπαστική αφήγηση της ζωής του ταλαντούχου και ευγενή μουσικού, αλλά και εκείνης της ιδιότροπης συζύγου του, μέσα από μαρτυρίες φίλων και συνεργατών, μέσα από φωτογραφίες και μουσικά κομμάτια, από το ξεκίνημα μέχρι την μοιραία νύχτα.
Sepultura Endurance
(σκην.: Otavio Juliano,100’, 2017)
Οι Σεπουλτουρα είναι αναμφισβήτητα ένα από τα κορυφαία ονόματα της χέβι μέταλ μουσικής και ίσως το πιο σημαντικό χέβι μέταλ συγκρότημα της δεκαετίας του ’90. Κάνοντας περιοδείες για περίπου 30 χρόνια, δημιουργώντας ένα ασύγκριτο προσωπικό στυλ και επηρεάζοντας γενιές μουσικών και συγκροτημάτων, αυτοί οι Βραζιλιάνοι απέδειξαν ότι δεν αστειεύονται. Αυτή είναι η ιστορία των Σεπουλτούρα, που ξεκίνησαν από τη Βραζιλία για να κατακτήσουν τον κόσμο.
{youtube}alisIbYXFm0{/youtube}
