Είναι σύνηθες φαινόμενο οι εταιρίες να κοτσάρουν σε περιοδείες μεγάλων συγκροτημάτων τα συγκροτήματα που θέλουν να προωθήσουν. Αν και σαν οπαδοί θα θέλαμε τα support να επιλέγονται με καθαρά αξιοκρατικά κριτήρια (ok, γίνεται και αυτό), είναι αποδεκτό, ή τουλάχιστον κατανοητό, ότι μια (μεγάλη τουλάχιστον) εταιρία θα ενεργεί με βασικό γνώμονα το κέρδος. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι, πως είναι δυνατόν οι υπεύθυνοι γι’ αυτές τις επιλογές να αδυνατούν σε πολύ μεγάλο βαθμό (και όχι πάντα φυσικά) να ξεχωρίσουν μια μπάντα που δεν υπάρχει περίπτωση να τους φέρει κέρδος.
Αφορμή αυτής της φαινομενικά άσχετης εισαγωγής, είναι η παρουσία των ANTALGIA και ELYOSE ως support συγκροτήματα. Τους πρώτους επιμελώς φρόντισα να χάσω, αφού ότι δείγματα από τη δουλεία τους άκουσα με άφησαν παντελώς αδιάφορο, και καθ’ ότι ορεξάτος είπα να δώσω μια ευκαιρία στους ELYOSE να μου αλλάξουν άποψη. Ούτε καν. Μετριότατες συνθέσεις, ξεπερασμένου συμφωνικού gothic, με ελάχιστα industrial περάσματα, που ήταν προφανές ότι η εντελώς κοινότυπη φωνή της καυλίτσας γαλλιδούλας δεν μπορούσε να αναδείξει. Θέλω να πιστεύω ότι εφ’ όσον ξεφούσκωσε το όλο female-fronted παρατράγουδο, δεν θα είναι αρκετή μια ωραία παρουσία στο μικρόφωνο έστω και για εφήμερη επιτυχία.
Πρωτοπόροι και ηθικοί αυτουργοί της όλης συμφωνικής φρενίτιδας με οπερετικά φωνητικά, είναι σίγουρα οι THERION, αν και εξυπακούεται πως δεν μπορούν να περιοριστούν κατηγοριοποιημένοι σε αυτά τα στενά όρια, αφού αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορία από μόνοι τους. Η συγκεκριμένη εμφάνισή τους έγινε στα πλαίσια του εορτασμού των 25 χρόνων ζωής τους σαν συγκρότημα, συνεχίζοντας να είναι δημιουργικοί, κυκλοφορόντας δίσκους που εμπλουτίζουν τη δισκογραφία τους και δεν τη συντηρούν απλά, με τρανή απόδειξη το φετινό “Les Fleurs Du Mal” (λεπτομέρειες για το δίσκο διαβάστε εδώ), το οποίο διατίθεται προς αγορά μόνο από τις συναυλίες τους, μιας και καμία δισκογραφική δεν πίστεψε σε αυτό το δίσκο, κάτι που φρόντισε να μας πληροφορήσει και ο Christofer εν είδη πλασιέ, αλλά με ειλικρίνεια που πείθει. Στο κάτω κάτω ο άνθρωπος έχει ένα όραμα για τους THERION στο οποίο πιστεύει και το ακολουθεί εδώ και 25 χρόνια.
Έχοντας παρακολουθήσει αρκετές φορές στο παρελθόν τον Johnsson και τους μουσικούς που κάθε φορά διάλεγε να τον συνοδεύσουν, δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία πως για ακόμα μια φορά θα κατάφερνε να μας συνεπάρει με τη μουσική του. Όσοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του θηρίου (αρκετοί για να φαίνεται το club γεμάτο χωρίς να είμαστε στριμωγμένοι) έγιναν μάρτυρες ενός πολύ καλά δουλεμένου συγκροτήματος, με προβαρισμένες, θεατρικές κινήσεις, χωρίς όμως να μοιάζει στημένο με την κακή έννοια. “Sirius B”, “Lemuria” και “Gothic Kabbalah” κατατάσσονται πλέον στις top δημιουργίες του συγκροτήματος, οπότε λογικό να καταλάβουν μεγάλο μέρος του set-list χαρίζοντάς μερικές από τις καλύτερες στιγμές της βραδιάς.
Αν και κάπως πιο κρύο το κοινό στα νέα κομμάτια, λογικό αφού στην πλειοψηφία του δεν τα είχε ακούσει, έδειχνε να συμμερίζεται τον ενθουσιασμό του συγκροτήματος. Ύστερα από ένα γεμάτο δίωρο, φτάσαμε στο τέλος του set που ήρθε όπως πάντα με το αναμενόμενο όσο και πολυπόθητο “To Mega Therion”. Βέβαια, οφείλω να ομολογήσω πως ο ήχος τους δεν ήταν τόσο «γεμάτος» όσο σε προηγούμενες εμφανίσεις τους, κάτι που οφείλεται κυρίως στις φωνές. Από τη μια ο Vikstrοm, που ενώ διαθέτει μια εξαιρετική φωνή, χάνει σε σχέση με τον Snowy και από την άλλη η Lilja, που δεν μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα στην αιθέρια Lori, όχι μόνο σε φωνή αλλά και ως σκηνική παρουσία. Αυτά βέβαια δεν έχουν τη μορφή παραπόνου, αλλά εντάσσονται στα πλαίσια του το-έχουν-κάνει-και-καλύτερα. Είμαι σίγουρος ότι όσοι βρέθηκαν στο Gagarin άφησαν τη μαγεία των THERION να τους κατακλείσει για ακόμα μια φορά.
Set-list
O Fortuna
Poupée de Cire, Poupée de Son
Son of the Sun
Via Nocturna
The Flight of the Lord of Flies
J'ai le Mal de Toi
Abraxas
Vanaheim
Lemuria
The Siren of the Woods
Ginnungagap
Land of Canaan
Wine of Aluqah
The Rise of Sodom and Gomorrah
The Khlysti Evangelist
Une Fleur Dans le Cœur
Son of the Staves of Time
Encore:
The Wondrous World of Punt
The Blood of Kingu
Encore 2:
To Mega Therion
