Rotor, Omega Massif, Black Shape Of Nexus

Ιδιαίτερο το συγκεκριμένο σαββατόβραδο, τρεις γερμανικές μπάντες που ανήκουν στην αφρόκρεμα του παγκόσμιου underground, εκπροσωπώντας διαφορετικές πτυχές του, βρέθηκαν για πρώτη φορά στην Αθήνα. Το AN μισογέμισε, παρά το σχετικά χαμηλό εισιτήριο, λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας και του γεγονότος ότι λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα εμφανίζονταν οι ARCTURUS. Παρόλα αυτά, όσοι παραυρέθηκαν ήταν υποψιασμένοι και θα έχουν να θυμούνται ένα ασυνήθιστο και σημαντικό live.

Κώστας Συνατσάκης

Δεν νομίζω να είναι τελικά πολλοί οι φίλοι του συγκεκριμένου χώρου που δεν αντιμετωπίζουν το "Karpatia" ως ένα δίσκο-ορόσημο. Έτσι λοιπόν οι OMEGA MASSIF ήταν (και για μένα) το βασικό κίνητρο σε αυτό το ανέλπιστα όμορφο πακέτο από τις 3 Γερμανικές μπάντες. Δεν είχα καμία επαφή για το πώς κινούνται και πώς ακούγονται στα live τους, οπότε μπορείτε να καταλάβετε την έκπληξή μου όταν αντίκρυσα ένα μάτσο παιδαρέλια στη σκηνή. Είναι μεγάλο μυστήριο για μένα το πώς μια τόσο νέα μπάντα είναι υπεύθυνη για ένα τόσο ώριμο δίσκο όπως το “Karpatia”. Στη σκηνή λοιπόν, η ώρα λίγο μετά τις 11 και το πρώτο που ακούμε να λένε οι πιτσιρικάδες είναι: “lights out”! Επέλεξαν να κάνουν όλο τους το show υπό το μυστηριακό μπλε φως 3 δικών τους φαναριών! Μια σοφή κίνηση, αφού το μεγαλύτερο μέρος των κομματιών της μπάντας βασίζεται στη δημιουργία ατμόσφαιρας και contrast συναισθημάτων. Με τις πρώτες νότες τους έγινε αντιληπτό ότι οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι συμμερίζονταν τον ενθουσιασμό μου. Οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν ιδιαίτερα θερμές καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας και τολμώ να πω πως το κοινό τελικά ήταν μακράν πιο εκδηλωτικό από τις δύο άλλες μπάντες της βραδιάς. Όσον αφορά τον ήχο τους, θα έλεγα ότι δυστυχώς δεν ήταν αυτός που έπρεπε και εδώ ο κύριος υπαίτιος είναι η ίδια η μπάντα. Αν και εκτελεστικά τα πήγαν γενικά καλά (μια ένσταση έχω μόνο) ο ήχος ήταν υπερβολικά δυνατός με αποτέλεσμα να ακούγεται περισσότερο βαβούρα. Οι παρευρισκόμενοι στα πίσω διαζώματα σίγουρα απήλαυσαν καλή ποιότητα μουσικής, ωστόσο όλοι από τη μέση και μπροστά υπέφεραν. Η ένστασή μου, όσον αφορά την εκτέλεση των κομματιών είναι ότι στο live τα κομμάτια έχαναν κάτι από την άγρια ομορφιά που έχουν στο CD. Νομίζω ότι η μπάντα επέλεξε (ή της βγήκε) να ακουστεί όσο το δυνατόν λιγότερο sludge γίνεται. Η εμφάνισή τους ήταν αξιοπρεπέστατη, αλλά δεν μπορώ να πω ότι ανταποκρίθηκαν στις (υπερβολικές ίσως) προσδοκίες μου. Για να πω την αμαρτία μου πάντως, ρώτησα τυχαία άτομα και οι περισσότεροι κατέληξαν ότι ήταν οι καλύτεροι τις βραδιάς! Προσωπικά ακόμα προσπαθώ να μαζέψω τα κομμάτια μου από τον πανικό που έσπειραν οι BLACK SHAPE OF NEXUS!

Dr. Doom

Ο δείκτης πλησίαζε χαρακτηριστικά τη 1:30 τη στιγμή που οι ROTOR, ως τελευταία μπάντα της βραδιάς, ανέβηκαν για να αποδώσουν το έργο τους επί σκηνής. Όπως πολύ σωστά παρατήρησε κι η αυθεντία του Avopolis Metal, ονόματι Dr. Doom, η φιλοσοφία των ROTOR περιβάλλεται γύρω από μια γενικότερη KARMA TO BURN αισθητική στα πλαίσια του «τζαμαρίσματος». Η διαφορά είναι πως εδώ, εν συγκρίσει με το studio υλικό τους, ο ήχος εντυπώθηκε πιο συμπαγής, παραλλάσσοντας με έναν απρόσμενα αρεστό τρόπο το τελικό χρώμα της βραδιάς. Η πλειοψηφία του κόσμου φάνηκε να το απολαμβάνει άλλωστε, παρότι η κούραση και τα «προφανή παρελκόμενα» είχαν καταβάλλει τις όποιες σωματικές αντοχές, με αποτέλεσμα πλήθος παρευρισκομένων να αράζει κατά το μεγαλύτερο μέρος του 75λεπτου set, απολαμβάνοντας απλόχερες στονεροειδείς «πενιές».

Κλείνοντας, απομένει μια σύντομη σύγκριση που αφορά ένα σχόλιο που ειπώθηκε πριν τη διεξαγωγή της εν λόγω συναυλίας. «22 ευρώ για να δεις συναυλία στη τρύπα». Για κακή μου τύχη, την ίδια βραδιά έμελε να παίζουν στο Gagarin 205 οι πολυαγαπημένοι μου ARCTURUS, οπότε αναγκάστηκα να «κάψω» το set των BLACK SHAPE OF NEXUS ελέω χρονικών περιθωρίων. Από την άλλη όμως, το γεγονός ότι παρακολούθησα και τις δύο συναυλίες με θέτει σε μια θέση από την οποία θέλω να πιστεύω ότι η παρούσα τοποθέτηση μένει αρκούντως εμπεριστατωμένη. Οι ARCTURUS έδωσαν ένα πραγματικά καλό show ενώπιον ενός «γεμάτου» Gagarin, με τη διαφορά ότι η ποιότητα του ήχου κατά το μεγαλύτερο μέρος του set δεν ήταν ούτε κατά διάνοια καλύτερη των σχημάτων που παρακολουθήσαμε. Οι συνθήκες κατά ένα μεγάλο μέρος εξαρτώνται από σωστά μηχανήματα και άριστη προετοιμασία, και ενώ το αντίστοιχο event στο AN έμελε να φέρει τις καλύτερες των προϋποθέσεων, η προσέλευση παρέμεινε σε απογοητευτικά επίπεδα. Σημεία των καιρών ή τήρηση μαυρομεταλλικών προτεραιοτήτων; Όποια κι αν είναι η απάντηση, εμείς θα ανανεώσουμε το ραντεβού μας για την εμφάνιση των Γερμανών BEEHOOVER, στα πλαίσια του Six Dogs, γιατί απλά δύσκολα επισκέπτονται τη χώρα μας ανάλογα σχήματα και ιδιαίτερως δε, όταν η internetική τους τιμή αγγίζει το εισιτήριο των δέκα μόλις ευρώ.

Γιάννης Καγκελάρης