Arcturus

Ώρα οκτώ και τέταρτο το απόγευμα στο γνωστό σημείο. Πολυαναμενόμενη συναυλία για τον γράφοντα λόγω της διαφορετικότητας αλλά και της υψηλής ποιότητας του συγκροτήματος. Με το πρώτο βήμα στη σάλα του Gagarin παρατηρώ το χώρο σχεδόν άδειο. Το γεγονός ότι δεν υπήρχε συγκρότημα να ανοίξει τη συναυλία των ARCTURUS κράτησε πολλούς στο σπίτι και τον ερχομό τους μετά τις εννιά. Κάπου εκεί λοιπόν το club γέμισε σε αρκετά μεγάλο βαθμό, γεγονός το οποίο έκανε την ατμόσφαιρα ζεστή, με το κοινό να αδημονεί, ακούγοντας τραγούδια στο repeat για πάνω από μία ώρα.

Εννιά και σαράντα κάνει την εμφάνιση του ο Mr. Drumkit, Hellhammer με τον roadie του, ο οποίος ήταν σε όλο το live καθισμένος πιο χαμηλά, δίπλα του. Η υπόλοιπη μπάντα ξεχύνεται και αυτή πάνω στο σανίδι του Gagarin, ξεκινώντας με το "Evacuation Code Deciphered". Ο κόσμος αμέσως αντιδρά θετικά από την πρώτη νότα, δείχνοντας ότι η αναμονή είχε βαρέσει κόκκινο. Μετά τον πρώτο ενθουσιασμό γίνεται αντιληπτό ότι ο Tore Moren απουσιάζει και ότι το συγκρότημα έχει έρθει στην Αθήνα με μία κιθάρα. Κατά τη διάρκεια όλης της συναυλίας αυτή η απουσία δεν έγινε ιδιαίτερα αντιληπτή, αν εξαιρέσουμε όμως, το τελευταίο κομμάτι “Radical Cut” που έδειχνε αλλοιωμένο και κατά μία έννοια μισό.

Οι ARCTURUS είναι και φαίνονται πολύ κινητικοί, γεμάτοι ενέργεια και με ένα χαμόγελο στο στόμα! Η συνέχεια καταιγιστική, επιλέγοντας τρία τραγούδια από το τελευταίο τους album και το κυρίως set να αποτελείται, μέχρι το encore, από τραγούδια μέσα από τις δύο κορυφαίες δισκογραφικές δουλειές “La Masquerade Infernale” και “The Sham Mirrors”. O Simen Hestnaes (aka ICS Vortex) δεσπόζει στο κέντρο της σκηνής, με το ύψος του, την τρομερή θεατρικότητά του και με τη μάσκα του να ολοκληρώνει την εικόνα. Με την παρουσία του, ο όρος perfomer αποκτά βαρύνουσα σημασία και αποδεικνύει ότι με την συμμετοχή του στους DIMMU BORGIR στερούσε από όλους εμάς την δυνατότητα να τον απολαύσουμε σε αυτόν το ρόλο. Η απόδοση της φωνής του ήταν πολύ ακριβής, με το βάθος του μικροφώνου να φαίνεται ότι τον βοηθά σε αυτό. Τα τρομερά κέφια των μελών των ARCTURUS συντελούν στην άρτια εκτέλεση των κομματιών, αφήνοντάς μας με ένα απλανές βλέμμα. Έπιασα τον εαυτό μου να κοιτώ μεμονωμένα τα μέλη τους, ξεχνώντας ότι υπάρχουν και άλλοι πάνω στη σκηνή. Κανείς δεν υστερούσε, αποδεικνύοντας το λόγο που ο καθένας από αυτούς, αν δεν έχει δημιουργήσει δική του σχολή στο αντικείμενο του, τουλάχιστον έχει βάλει μεγάλο λιθαράκι στο ατμοσφαιρικό metal, μυώντας νέο κόσμο στο χώρο αυτό, κόσμο που ίσως να μην είχε σχέση με το παραδοσιακό heavy metal.

Πίσω από τη σκηνή ένας μεγάλος προβολέας προσπαθούσε να αποτυπώσει την ιδιαίτερη μουσική των ARCTURUS, μέσα από μία ταινία χωρίς χρώμα και ήχο φυσικά. Το βρήκα ενδιαφέρον, για τον απλό λόγο ότι δημιουργούσε μαζί με τη μουσική ένα πακέτο αρκετά ελκυστικό. Με τη συμπλήρωση πενήντα πέντε λεπτών, το συγκρότημα αποφάσισε να κάνει ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα που η επιστροφή από αυτό βρήκε τον Simen να εγκαταλείπει τη μάσκα και με το λύσιμο των μαλλιών να δείχνει πιο old school, έτοιμος και για μερικά τραγούδια από το ντεμπούτο τους.

Συνοψίζοντας, ήταν ένα από τα καλύτερα live στα οποία έχω παρευρεθεί, δίχως σοβαρές ενστάσεις. Τα πρόσωπα και το εκτενές χειροκρότημα όλων των παρευρισκομένων μετά το πέρας της συναυλίας, μιλάει από μόνο του για το σκηνικό που στήθηκε το βράδυ του Σαββάτου. Με ανυπομονησία περιμένουμε καινούριο υλικό…