Όταν φεύγει ένας πραγματικά καλό κιθαρίστας όπως ήταν ο Gary Moore η έστω και στιγμιαία στενάχωρη σκέψη είναι δεδομένη. Πάντως για τους χιλιάδες ανά την υφήλιο οπαδούς του Ιρλανδού κιθαρίστα θα ήταν κάτι παραπάνω από μικρό το σοκ της απώλειας του λαοφιλούς axeman με τη μεγάλη καριέρα. Είτε solo είτε στις τάξεις συγκροτημάτων (Thin Lizzy, Bruce/Baker/Moore)ο είχε πολλές φορές αποδείξει το γιατί έγινε γνωστός. Κινούμενος ανάμεσα σε hard rock και bluesy (και όχι blues όπως μερικοί λαθεμένα θεωρούν) κατάφερε όχι μόνο να πουλήσει πολλές χιλιάδες δίσκους και να εξασφαλίσει sold out σε πόλεις όλης της υφηλίου αλλά και να επιστρώσει μια ολόκληρη γενιά κιθαριστών που επηρεάστηκαν ειδικότερα από το χαρακτηριστικό του σήκωμα της χορδής στο αριστερό χέρι.
Στις 4 Απριλίου θα έκλεινε τα 59 χρόνια αν δεν τον προλάβαινε μια καρδιακή προσβολή κατά τη διάρκεια του ύπνου του εχθές (6/2) στην Ισπανία κατά τη διάρκεια διακοπών του στην Ιβηρική χερσόνησο…
