Περισσότεροι αυτοσχεδιασμοί από τον Costinho

 

 

Ο μουσικός και συνθέτης Costinho (Κωστής Ζουλιάτης) εγκαινιάζει φέτος στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων έναν πρωτότυπο κύκλο καλλιτεχνικών συναντήσεων βασισμένο στον αυτοσχεδιασμό, με τίτλο « + 1».

 

Μία βραδιά το μήνα, ο Costinho, που γνωρίσαμε μέσα από τις συνεργασίες του με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και το μουσικό σχήμα Night On Earth, τη δουλειά του με νέες θεατρικές ομάδες και την πειραματική δισκογραφία, προσκαλεί έναν καλλιτέχνη από την ηλεκτρονική μέχρι την παραδοσιακή μουσική σκηνή για να αυτοσχεδιάσουν μαζί.

 

Χωρίς τίποτα το προκαθορισμένο, χωρίς προηγούμενη συνεύρεση, το μουσικό αποτέλεσμα παράγεται εξ ολοκλήρου στο χώρο και στον πραγματικό χρόνο, παρουσία κοινού —αποζητώντας τη συνωμοτική εμπλοκή του. 

 

Για την τρίτη βραδιά του κύκλου, o «+1» προσκεκλημένος είναι το ντουέτο Silent Move, που απαρτίζεται από τον Βασίλη Τζαβάρα (πιάνο, κιθάρα, bass, tapes, loops) και τον Γιάννη Παξεβάνη (κιθάρα, loops, tapes). Αναμειγνύοντας στοιχεία από την rock, την psychedelic, την avant-garde,την ambient και την ηλεκτρονική μουσική, το σχήμα Silent Move άρχισε το 2009 να πειραματίζεται, επενδύοντας μουσικά κλασικές ταινίες του βωβού κινηματογράφου (Nosferatu του Murnau, Jeanne d’Arc του Dreyer, The Fall of the house of Usher του Epstein).

 

 

Ο Costinho, κατά κόσμον Κωστής Ζουλιάτης, αυτοπροσδιορίζεται ως ένας εργάτης της μουσικής πράξης. Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε στην Κέρκυρα, έπαιξε, έμαθε, παίζει, μαθαίνει. Έχει εμπλακεί στη δημιουργία διαφόρων μουσικών σχημάτων (Night On Earth, Paracroussis, Fidel Son, Jukejoint Alligators, Ρεμπετέητορς) τα οποία λειτουργούν σε ένα ευρύ φάσμα συνθηκών, από τη σύνθεση μέχρι τον επικίνδυνο αυτοσχεδιασμό και την ηχητική τρομοκρατία. Το ίδιο κάνει και κατά μόνας. Του αρέσει να βάζει ταμπέλες στη μουσική, κυρίως σε αυτές που δείχνουν αδιέξοδο.

 

Πιστεύει στην αρμονία, αλλά όχι απαραίτητα αυτή του Ωδείου. Διαχειρίζεται άσπρα και μαύρα πλήκτρα, κουμπιά, χορδές, ενώ με τα πόδια κάνει πετάλι. Το αποτέλεσμα είναι ήχοι και θόρυβοι, συνέχειες και ασυνέχειες, αφηγήσεις για την πόλη, για τους δρόμους και τους ανθρώπους που συναντά εκεί, με τρόπο που να προκύπτουν αλήθεια και αμυχές στα χέρια και στη σκέψη.

 

Στις συνεργασίες και στις συμπράξεις του επί σκηνής και στο στούντιο βρίσκει κανείς τους Θανάση Παπακωνσταντίνου, Νίκο Τουλιάτο, Νίκο Βελιώτη, Θοδωρή Ζιούτο, Φώτη Σιώτα, Johniethin, Dayna Kurtz, Mathieu Jeannot, Ramona Córdova κ.α. Ως μέλος του Συνόλου ελεύθερου αυτοσχεδιασμού του τμήματος μουσικών σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, έχει συνευρεθεί με τους Joe Tornabene, Σαβίνα Γιαννάτου, Ανδρέα Μνιέστρη, Δήμο Δημητριάδη, Ζουμαδοστελή κ.α.

 

Κάνει μουσική για το θέατρο (Αλεξάνδρεια, Περσινή Αρραβωνιαστικιά, Παρθενώνας, Από δω και πέρα μόνο χάπι εντ κ.α.), μουσική για εικόνες (Σωματείο Ρακοσυλλεκτών, Η φάκα, Sam Roma κ.α.), εικόνες για μουσικούς (Anaparastasis: Η ζωή και το έργο του Γιάννη Χρήστου 1926-1970, Πορτρέτο Δημήτρη Δραγατάκη), γράφει λέξεις για μουσικούς (John Coltrane, Luigi Nono, Alban Berg, Γιάννης Χρήστου κ.α.).

 

Με τους Night On Earth βρίσκεται σε δισκογραφία (Night On Earth stage/radio, Second Hand) και στο πανί (Hoy no vengo a cenar, Κλέφτες, Ροζ). Εδώ και λίγους μήνες, καμαρώνει την πρώτη κυκλοφορία προσωπικών ήχων του, με τον εύγλωττο τίτλο «3» από το ευγενικό label Triple Bath — δουλειά που περιλαμβάνει από αυτοσχεδιασμό μέχρι προσπάθεια σύνθεσης musique concrète.

 

 

Οι Silent Move δημιουργήθηκαν το φθινόπωρο του 2009, επενδύοντας μουσικά κλασικές ταινίες του βωβού κινηματογράφου.

 

Μια από τις πρώτες ταινίες που επένδυσαν ήταν το Nosferatu του F. Murnau. Στη συνέχεια, και μετά από πολλαπλές live παρουσιάσεις του Nosferatu, διοργάνωσαν στο σινεμά ΤΡΙΑΝΟΝ το διήμερο φεστιβάλ «Αυτοσχεδιασμός και Σινεμά» (Silent Move, Μπάμπης Παπαδόπουλος, Μιχάλης Μοσχούτης και Γιώργος Κατσάνος) που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβριο του 2012. Στο πλαίσιο του φεστιβάλ αυτού παρουσίασαν τη δουλειά τους πάνω στην ταινία The passion of Joan of Arc του C. Dreyer.

 

Μετά τη συμμετοχή τους στο In Mute Festival (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Οκτώβριος 2013) όπου παρουσίασαν την ανάγνωσή τους στην ταινία του Jean Epstein The Fall of the house of Usher αλλά και την σύμπραξή τους με τη γιαπωνέζα φωτογράφο Haruna Kawanishi στο πλαίσιο του Athens Photo Festival (Πειραματικός χώρος Ανάμεσα) οι Silent Move κυκλοφόρησαν το πρώτο τους CD στο ανεξάρτητο label TRIPLE BATH με τίτλο Silent move - in seven parts.

 

Τον Απρίλιο του 2014 εμφανίστηκαν στο Deteriorate Sound Festival, ενώ ξεχωριστή στιγμή υπήρξε η παρουσία τους στο Φεστιβάλ Αθηνών όπου έγραψαν τη μουσική παίζοντας και ζωντανά επί σκηνής για την παράσταση Και τα ψάρια βγήκαν να πολεμήσουν ενάντια στους ανθρώπους.

 

 

« Για τον αυτοσχεδιασμό ό,τι κι αν πεις είναι λίγο. Κυρίως γιατί ό,τι κι αν πεις, ο αυτοσχεδιασμός εκ των πραγμάτων το αναιρεί. Είναι αδύνατο να εννοήσεις ήχους, διαβάζοντας λέξεις. Παρ’ όλα αυτά, ο αυτοσχεδιασμός αναφέρεται στον πραγματικό χρόνο και αποτελεί την κατεξοχήν ζύμωση των δυνάμεων του πραγματικού χρόνου. Μεταξύ άλλων, αποτελεί μια ελάχιστη απόπειρα να δαμαστεί η ασυμβατότητα των διαφόρων τεχνολογιών και να συναντήσει η φόρμα το περιεχόμενο, μέσα σε μια συνθήκη δοκιμής, δοκιμασίας και πρότασης. Ο αυτοσχεδιασμός είναι σύνθεση σε πραγματικό χρόνο. Μια σύνθεση της οποίας η διαδρομή μοιράζεται με τον ακροατή από την πολύ αρχή της, από το απόλυτο μηδέν — με τέτοια εμπλοκή και συμμετοχή που δεν τον καθιστά απλά ακροατή. Χωρίς τίποτα προαποφασισμένο, η δυσκολία παραμένει η ίδια όπως με την εκτέλεση της πιο απαιτητικής σύνθεσης: να φτιάξεις μια μουσική στιγμή. Στον αυτοσχεδιασμό όλα γίνονται πιο άμεσα κι αυτή η αμεσότητα απαντάται τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο. Καταργούνται οι αποστάσεις, όλα διακυβεύονται και λίγα κερδίζονται. Όμως η ανάληψη του ρίσκου είναι το μεγαλύτερο κέρδος για όλους όσους βρίσκονται μαζί στον πραγματικό χρόνο και χώρο. 

Ο αυτοσχεδιασμός είναι μια γενναιόδωρη μουσική διαδικασία, αφού δημιουργεί τη συνθήκη για μια επικοινωνία μεταξύ όλων. »

 

(Costinho)