Ο διανοούμενος Μορτ Ρίφκιν συνοδεύει τη σύζυγο του Σου στο διάσημο ισπανικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν, ανησυχώντας για το ξεμυάλισμα της με τον νεαρό σκηνοθέτης Φιλίπ. Στο πίσω μέρος του μυαλού του, ο Μορτ ελπίζει ότι η αλλαγή περιβάλλοντος θα δώσει σπίθα στο πρώτο του υπερφιλόδοξο μυθιστόρημα.

Το φετινό καλοκαίρι όλοι οι κανόνες καταργούνται καθώς μια ομάδα άναρχων επιδρομέων αποφασίζει πως η ετήσια Κάθαρση δεν σταματάει την αυγή, αντιθέτως, Η Αιώνια Κάθαρση πρέπει να συνεχίζεται αδιάκοπα.

Οι Ρώσοι αιχμάλωτοι ποέμου ενώνονται με τους αντάρτες και αποδεικνύουν την πίστη τους πολεμώντας τους Ναζί.

Κάθε Πέμπτη η Ναταλία Πετρίτη θα βλέπει τη ζωή στο κινηματογραφικό πανί. Αυτή την εβδομάδα (8-14/7) βλέπει από οσκαρικό Anthony Hopkins μέχρι τις σόλο περιπέτειες της Black Widow, ελληνικά ντοκιμαντέρ και κλασικές επανεκδόσεις.

Σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο στην εξοχή, ένας άντρας (Χ) χρησιμοποιεί όλα τα θεμιτά μέσα για να πείσει μια παντρεμένη γυναίκα (Α) να φύγει μαζί του. Η γυναίκα μόλις και μετά βίας μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη της την ερωτική ιστορία που είχαν, ή μήπως δεν είχαν, τον προηγούμενο χρόνο στο Μαρίενμπαντ. Ο σύζυγος ή συνοδός (Μ), παραμένει σταθερά και διακριτικά στο πλευρό της, ρωτώντας κάθε λίγο για την υγεία της, αδιαφορώντας για τα αισθήματά της. Δυσοίωνοι οργανικοί ήχοι επαναλαμβάνονται καθώς το προοπτικό πεδίο της κάμερας ανιχνεύει ανάμεσα στους απέραντους διαδρόμους, ενός μπαρόκ ξενοδοχείου. Σκορπισμένα πλήθη με βραδινές ενδυμασίες, εγκαταλειμμένοι μέσα σε έναν αντίλαλο. Ο άντρας προσπαθεί να πείσει την καχυποψία της γυναίκας, ότι έχουν ξαναβρεθεί εδώ ή όχι. Η μνήμη ξεγλιστρά, η αμφισημία προτίθεται να υποτάξει τον φιλμικό χώρο. Ο άντρας της γυναίκας (ή μήπως είναι κάτι άλλο;) γυροφέρνει με ένα πένθιμο ύφος, ενώ παίζει ένα περίεργο παιχνίδι κρουστών στις γωνίες των χώρων. Ο Χ επαναλαμβάνει συνεχώς σαν σύνθημα τη λέξη «Πέρυσι», μαζί με κάθε συνάντηση του με τη γυναίκα, που κάθε φορά λαμβάνει χώρα σε διαφορετική τοποθεσία, μέσα σε διαφορετικά κουστούμια. Πλάνο το πλάνο. Η απορία μένει μετέωρη: η περυσινή τους επαφή ήταν ξελόγιασμα ή κάτι άλλο; Ένα δυστοπικό σύμπαν όπου Χ και Α οι μεταβαλλόμενες σταθερές μιας διαφορικής, κινηματογραφικής εξίσωσης, όπου το καλό και το κακό, η εξαπάτηση και η αλήθεια παίζουν κρυφτό πίσω από την αυλαία των θαυμάτων του Αλέν Ρενέ.

Μια ταινία για έναν μουσικό που με τους στίχους του σημάδεψε την εναλλακτική ροκ σκηνή της χώρας μας. Ο Γιάννης Αγγελάκας ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι τη δεκαετία του ’80 και ώς σήμερα η ποίησή του παραμένει το ίδιο επίκαιρη. Η ταινία τον ακολουθεί στην καθημερινότητά του. Θίγει μέσα από τη ματιά του το πολιτικό αδιέξοδο της χώρας και τον τρόπο που διαμορφώνει την πραγματικότητα η τηλεόραση, ενώ αναζητά τη διέξοδο από τις πόλεις προς τους αγαπημένους τόπους που εγκαταλείψαμε. Στα δύο χρόνια που διήρκεσαν τα γυρίσματα, βλέπουμε τις μουσικές συναντήσεις με τους συντρόφους του και την εξέλιξη των μουσικών διαδρομών τους μέσα από μια αναζήτηση στα ακούσματα της παιδικής τους ηλικίας, το ρεμπέτικο, τα ηπειρώτικα πολυφωνικά, τις κρητικές μελωδίες. «Μέσα μου ο αέρας που φυσά δε λέει να ημερέψει, μου ξεσηκώνει την καρδιά και μου σκορπάει τη σκέψη».

Κατά τον 13ο αιώνα η Ρωσία είχε κυριευτεί από ξένους εισβολείς. Τότε ο Πρίγκιπας της Ρωσίας Alexander Nevsky, θα ανασυγκροτήσει στρατό και θα δημιουργήσει έτσι μια ισχυρή δύναμη που θα κληθεί να υπερασπίσει τη χώρα.

Κάθε Πέμπτη η Ναταλία Πετρίτη θα βλέπει τη ζωή στο κινηματογραφικό πανί. Αυτή την εβδομάδα (1-7/7) πίνει στην υγεία του Thomas Vinterberg, μαθαίνει πως να σκοτώσεις τον πρωταγωνιστή σου (#diplis) και βλέπει την άσφαλτο σε μπλε, λευκό και κόκκινο χρώμα.

Σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο στην εξοχή, ένας άντρας (Χ) χρησιμοποιεί όλα τα θεμιτά μέσα για να πείσει μια παντρεμένη γυναίκα (Α) να φύγει μαζί του. Η γυναίκα μόλις και μετά βίας μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη της την ερωτική ιστορία που είχαν, ή μήπως δεν είχαν, τον προηγούμενο χρόνο στο Μαρίενμπαντ. Ο σύζυγος ή συνοδός (Μ), παραμένει σταθερά και διακριτικά στο πλευρό της, ρωτώντας κάθε λίγο για την υγεία της, αδιαφορώντας για τα αισθήματά της. Δυσοίωνοι οργανικοί ήχοι επαναλαμβάνονται καθώς το προοπτικό πεδίο της κάμερας ανιχνεύει ανάμεσα στους απέραντους διαδρόμους, ενός μπαρόκ ξενοδοχείου. Σκορπισμένα πλήθη με βραδινές ενδυμασίες, εγκαταλειμμένοι μέσα σε έναν αντίλαλο. Ο άντρας προσπαθεί να πείσει την καχυποψία της γυναίκας, ότι έχουν ξαναβρεθεί εδώ ή όχι. Η μνήμη ξεγλιστρά, η αμφισημία προτίθεται να υποτάξει τον φιλμικό χώρο. Ο άντρας της γυναίκας (ή μήπως είναι κάτι άλλο;) γυροφέρνει με ένα πένθιμο ύφος, ενώ παίζει ένα περίεργο παιχνίδι κρουστών στις γωνίες των χώρων. Ο Χ επαναλαμβάνει συνεχώς σαν σύνθημα τη λέξη «Πέρυσι», μαζί με κάθε συνάντηση του με τη γυναίκα, που κάθε φορά λαμβάνει χώρα σε διαφορετική τοποθεσία, μέσα σε διαφορετικά κουστούμια. Πλάνο το πλάνο. Η απορία μένει μετέωρη: η περυσινή τους επαφή ήταν ξελόγιασμα ή κάτι άλλο; Ένα δυστοπικό σύμπαν όπου Χ και Α οι μεταβαλλόμενες σταθερές μιας διαφορικής, κινηματογραφικής εξίσωσης, όπου το καλό και το κακό, η εξαπάτηση και η αλήθεια παίζουν κρυφτό πίσω από την αυλαία των θαυμάτων του Αλέν Ρενέ.

Ο 34χρονος Ντανιέλ είναι ο πρώτος Ευρωπαίος με σύνδρομο Down που έχει αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο. Ξεκινά μια δουλειά σε κοινωνική υπηρεσία της Σεβίλλης, όπου και γνωρίζει την Λάουρα. Γίνονται αμέσως φίλοι, τραβώντας την προσοχή τόσο των συναδέρφων τους όσο και των μελών των οικογενειών τους. Η ιδιαίτερη σχέση τους θα δοκιμαστεί, όταν ο Ντανιέλ ερωτευτεί την Λάουρα. Όμως οι επαναστατικές ψυχές τους αρνούνται να συμβιβαστούν με τους κανόνες και αποφασίζουν να ζήσουν τον έρωτα χωρίς όρια και περιορισμούς.

Ο Σάλιβαν είναι ένας αφελής αλλά καλόκαρδος σκηνοθέτης που αποφασίζει να κάνει μια ταινία για τους καταπιεσμένους. Για να εμπεδώσει το θέμα, ντύνεται σαν αλήτης και χωρίς μια πεντάρα στην τσέπη βγαίνει στους δρόμους.

Το κίνημα 15-Μ και ενάμιση εκατομμύριο πιστοί περιμένουν την άφιξη του πάπα, σε μια πόλη που είναι πιο χαοτική από ποτέ. Σε αυτό το περιβάλλον, οι ντετέκτιβ Βελάρντε και Αλφάρο πρέπει να ανακαλύψουν κάποιον που φαίνεται να είναι ψυχοπαθής δολοφόνος.