Καλοστεκούμενοι 40άρηδες πλέον, στάθηκαν ως σωστοί και όχι κρύοι επαγγελματίες στη σκηνή του Annexet και φλέρταραν (εννοείται) τις κυρίες...

Αν και η ανάγνωση της παράδοσης δεν διέθετε βάθος, ο τραγουδοποιός έδειξε στο PassPort ότι έχει ζήσει το ροκ στο πετσί του και ότι η αμεσότητα των στίχων του μιλάει απευθείας στον νεαρόκοσμο...

Για μία γεμάτη ώρα τα έδωσαν όλα, σαν να έπαιζαν μπροστά σε χιλιάδες κόσμου σ' ένα κατάμεστο Primavera, παρότι στο κοινό βρίσκονταν καμιά πενηνταριά άτομα το πολύ...

Ήταν όπως τους ξέρουμε τόσα χρόνια. Έκαναν πλάκες μεταξύ τους, απευθύνονταν στο κοινό κι έβγαλαν όλη την απαραίτητη ενέργεια. Αλλά και για τη setlist δεν πρέπει να έχει κάνεις ιδιαίτερο παράπονο...

Έχει φτιάξει τον δικό της κόσμο η νεαρή μουσικός, γεμάτο εικόνες από την ελληνική ύπαιθρο, παιδικότητα, αφαιρετικές αναπτύξεις. Και τον ανασύστησε κατανυκτικά προχθές στο Six d.o.g.s., κάνοντάς τον και λίγο δικό μας...

Την ίδρωσε τη φανέλα το γνωστό drum 'n' bass μουρλοκομείο, ωθώντας ένα ασφυκτικά γεμάτο Χυτήριο να κουνιέται σαν αφιονισμένο...

Οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν τόσο ενθουσιώδεις, ώστε οδήγησαν την όλη κατάσταση σε πανηγυριώτικες εκφάνσεις που είχαμε να δούμε από τις περίφημες συναυλίες του Θανάση Παπακωνσταντίνου με τους Λαϊκεδέλικα...

Η απουσία ρεύματος στάθηκε ελαφρώς υπονομευτική για μια μπάντα που δεν είναι επιπέδου Bad Seeds ή Tindersticks, πάντως αυτό που είδαμε ήταν ένα ξάστερο και τίμιο λάιβ...

Τρίτη και τελευταία πράξη, οριοθετούμενη από τη μανιακή concrète του Spyweirdos και τους "Μοναχικούς Ταξιδιώτες" της σύμπλευσης του Γιάννη Μουρτζόπουλου με την ποίηση του Χρίστου Λάσκαρη...

Δεν βελτιώθηκαν τα πράγματα σε επίπεδο προσέλευσης την Τρίτη, ωστόσο οι μουσικές που ακούστηκαν στο Six d.o.g.s. δεν ήταν «για λίγους» και όλοι οι συμμετέχοντες στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων...