Ομολογώ ότι μέχρι πριν από μερικούς μήνες δεν την ήξερα. Για να τη μάθω χρειάστηκε μια κριτική (με βαθμό 10 στα 10 παρακαλώ), η οποία υπερθεμάτιζε για τον δίσκο της πάνω στα έργα του μεγάλου Ούγγρου συνθέτη Franz Liszt και την υπέγραφε ο κορυφαίος κριτικός κλασικής μουσικής στην Ελλάδα, Νίκος Δοντάς. Τον ήβρα λοιπόν τον δίσκο και τον άκουσα και όντως είναι θαυμάσια η Γεωργιανή πιανίστρια, στα σίγουρα δε η Sony Classical την προωθεί και για κάτι παραπάνω από μια φρέσκια πλην ακαδημαϊκή φιγούρα του κλασικού χώρου. Η αναμενόμενη επίσκεψή της στην Ελλάδα (την ερχόμενη Τετάρτη 14/12, στο Μέγαρο Μουσικής) στάθηκε λοιπόν πολύ καλή ευκαιρία για να μάθουμε πώς σκέφτεται για τα πράγματα η ίδια η Khatia Buniatishvili...
Ο Sviatoslav Richter και ο Glenn Gould είναι δύο πιανίστες τους οποίους πολύ συχνά επαινείτε σε συνεντεύξεις σας ως ιδιοφυΐες, δείχνουν δε να έχουν επηρεάσει και το δικό σας παίξιμο. Τους διέκριναν ωστόσο τελείως διαφορετικές λογικές στον τρόπο προσέγγισης του κλαβιέ. Ποιο είναι λοιπόν το στοιχείο που σας συναρπάζει σε κάθε έναν;
Όπως το είπατε, είναι και οι δύο ιδιοφυείς μουσικοί. Δεν τους θαυμάζω απλώς, αλλά τους αγαπώ μέσα από την ψυχή μου. Είμαι κατά τη γνώμη σας επηρεασμένη από αυτούς; Δεν το γνωρίζω, αν συμβαίνει κάτι τέτοιο έχει γίνει υποσυνείδητα! Ο Richter έχει κάτι το αρχέγονο στο παίξιμό του, ενώ παράλληλα είναι βαθιά διανοούμενος. Ο Gould από την άλλη αποτελεί παράδειγμα του πώς ένας απλός άνθρωπος μπορεί ταυτόχρονα να είναι και θεϊκός.
Σε πρόσφατη συνέντευξή σας, περιγράψατε τον Φραντς Λιστ ως άνθρωπο που είχε απόλυτη ισορροπία στην κοινωνική του ζωή, χαρακτηριστικό που για σας αποτέλεσε κύριο κριτήριο ώστε να επιλέξετε το έργο του προς εκτέλεση. Γιατί ήταν αυτό ειδικά τόσο σημαντικό για εσάς;
Γιατί στην τέχνη δεν υπάρχουν πολλές ισορροπημένες ιδιοφυΐες και ο Λιστ ήταν μία από αυτές τις εξαιρέσεις. Ήταν σημαντική για την πρώτη μου ηχογράφηση μια τέτοια ισορροπία, δεν ήθελα στο πρώτο μου CD να ακούγομαι πολύ...τρελιάρα!
Γύρω σας, η Sony Classical έχει φτιάξει ένα πολύ σοφιστικέ και ταυτόχρονα ποπ περιβάλλον, εμφανές σε όποιον επισκεφθεί την ιστοσελίδα σας. Χρειάστηκε να εισάγετε καινούργια στοιχεία στη ζωή σας ως μουσικός, προκειμένου να ακολουθήσετε αυτό το μοντέλο;
Η Sony Classical δεν έχτισε τίποτα γύρω από εμένα... Δεν ακολουθώ την εικόνα, η εικόνα έπεται εμού. Με αυτήν εκφράζω τη θέση της ψυχής μου γύρω από το άλφα ή βήτα ζήτημα στη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μου.
Στον κόσμο της κλασικής μουσικής ο πιανίστας συνήθως εκτελεί το έργο πολλών συνθετών μέσα σε ένα έτος, ανάλογα βέβαια και με το τι του έχει ανατεθεί. Στη δική σας περίπτωση, ποιο είναι το ρεπερτόριο της περιοδείας σας; Εστιάζετε στον Λιστ;
Αυτήν τη στιγμή παίζω κομμάτια τελείως διαφορετικά μεταξύ τους, όμως παντού υπάρχει ο Λιστ. Άλλοι συνθέτες που εκτελώ στη συγκεκριμένη περιοδεία είναι ο Ραχμάνινοφ, ο Σοπέν, ο Μπραμς, ο Σούμπερτ, ο Μπαχ, ο Μότσαρτ, ο Μπετόβεν, ο Χάιντν και ο Σοστακόβιτς.
Στην εμφάνισή σας στην Αθήνα την ερχόμενη εβδομάδα θα παίξετε και Στραβίνσκι. Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το στοιχείο που προσδίδει μεγαλείο στο έργο αυτού του συνθέτη; Τι τον κατατάσσει ανεπιφύλακτα στους κορυφαίους δημιουργούς του 20ου αιώνα;
Η ορχήστρα! Πιο συγκεκριμένα, το να ακούω τον τρόπο με τον οποίον έχει στήσει την ορχήστρα γύρω από το πιάνο. Ο Στραβίνσκι υπήρξε βέβαια σημαντικός για τον 20ο αιώνα για πολλούς ακόμα λόγους. Ο κορυφαίος εξ’ αυτών είναι ότι είχε την κατάδική του δημιουργική γλώσσα, που ήταν μάλιστα κάτι εντελώς καινούργιο την εποχή εκείνη. Οι χαοτικές και τρελές αρμονίες του σου δίνουν ακόμα και σήμερα πατήματα για να τις σιγοτραγουδήσεις. Δεν ξέρω πολλούς σύγχρονους συνθέτες ικανούς για κάτι ανάλογο...
Είστε Γεωργιανή. Πώς η χώρα, το έθνος και η κουλτούρα του σας επηρέασε ως πιανίστρια;
Η Γεωργία είναι μια χώρα με μεγάλη και πλούσια ιστορία. Κάθε της παραδοσιακό τραγούδι περιγράφει μια διαφορετική πτυχή της γεωργιανής ζωής. Ο λαός μου πάντα τραγουδάει, είτε όταν είναι χαρούμενος, είτε όταν μετέχει σε πόλεμο. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο επιζήσαμε και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο έχουμε και μέλλον ως χώρα. Κουβαλάω τον τόπο μου οπουδήποτε κι αν βρίσκομαι.
Τα τελευταία τρία χρόνια, οι επευφημίες για το ταλέντο σας έρχονται σωρηδόν από κάθε μεριά του πλανήτη κι εσείς κάνετε εκτεταμένες τουρνέ, οι οποίες απαιτούν μεγάλο όγκο δουλειάς. Τι ανακαλύψατε για τον εαυτό σας σε αυτόν τον δρόμο προς την επιτυχία;
Έμαθα να εκτιμώ ακόμα περισσότερο από πριν την ελευθερία...
Σε μια εκθειαστική του κριτική, ο εγχώριος ειδικός σε θέματα κλασικής μουσικής Νίκος Δοντάς ανέφερε ότι έχετε τρομακτική δεινότητα και διαβολικό ταμπεραμέντο στο πιάνο. Κριτικές σαν κι αυτήν θα έχετε δεχθεί, πιθανολογώ, από δεκάδες άλλα έντυπα. Πόσο δύσκολο είναι λοιπόν για εσάς να κλείσετε τα αυτιά σας στις σειρήνες του «εγώ» και να επικεντρωθείτε στην αέναη πρόοδό σας ως μουσικός;
Όχι, δεν είμαι όλα αυτά που μου μεταφέρετε! Το μόνο που φοβάμαι είναι ο φόβος... Αυτός είναι ο μεγαλύτερος διάβολος που υπάρχει.
