Διαβάζοντας αναλύσεις που κάνουν για το Κόσοβο κάποιοι Αμερικανοί ειδήμονες, μου ήρθε στο μυαλό ο Θουκυδίδης, ο οποίος πρόταξε ως αιτία του Πελοποννησιακού Πολέμου τη διαμάχη των τότε δύο μεγάλων δυνάμεων για την ηγεμονία στον ελλαδικό χώρο. Οι αφορμές πολλές: η Επίδαμνος, το μεγαρικό ψήφισμα… Όσοι ενεπλάκησαν σε αυτόν ως σύμμαχοι, βρήκαν το δικό τους μικροσυμφέρον, για να το κάνουν· ή έτσι πείστηκαν τουλάχιστον. Ο Θουκυδίδης λοιπόν κατέγραψε τα του πολέμου, για να τα αφήσει «κτήμα ες αεί» στις επερχόμενες γενιές, καθώς πίστευε ότι η φύση του ανθρώπου δεν αλλάζει. Δεν ξέρω πόσο «ειδικός» πίστευε ο ίδιος ότι είναι, ούτε αν οι επαΐοντες του σήμερα ελέγχουν σαν εκείνον τις μεθόδους τους. Διότι και οι κρίνοντες κρίνονται και η επιστημοσύνη από μόνη της δεν αρκεί για «ουδέτερη» και «αντικειμενική» άποψη. Η εποχή της παγκοσμιοποίησης με τους όρους του κεφαλαίου επέβαλε και την οξύμωρη ανάλυση των πραγμάτων με όρους όπως μη ανοχή της διαφορετικότητας, (μονομερής) γενοκτονία και εν γένει αγεφύρωτες διαφορές λαών και εθνοτήτων που τους οδηγούν σε κατακερματισμό, ενώ το μόνο που παγκοσμιοποιείται είναι οι πολυεθνικές, τα κάθε είδους παράνομα εμπόρια και το καθοδηγούμενο μίσος της πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε». Αρνούμαι ωστόσο να δεχτώ ότι ο μόνος αντίλογος στις αναζωπυρούμενες ένθεν κακείθεν εθνικιστικές κορώνες είναι η ρηχή αναγωγή των γεωπολιτικών και οικονομικών αντικρουόμενων συμφερόντων σε ξεκαθάρισμα εθνικών ή πολιτισμικών μόνο διαφορών. Και αν μπορώ να κατανοήσω τα πάθη σε ανθρώπους που επί χρόνια ανατράφηκαν με τη μισαλλοδοξία την οποία γεννά η ένδεια και η αγραμματοσύνη, δεν μπορώ να κατανοήσω, και πολύ περισσότερο να δικαιολογήσω, την κεκαλυμμένη επίθεση του νεοφιλελεύθερου κυνισμού πίσω από έννοιες όμορφες όπως η «αυτοδιάθεση». Άλλωστε, όπως έλεγε και ο Θουκυδίδης, για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους, άλλαζαν ακόμα και αυτό το νόημα των λέξεων.
- Πληροφορίες
- Κατηγορία: OPINION
