Τι παράδοξο, να βρίσκεις ξανά μπροστά σου, σε δίσκους, εκείνα τα έργα που στην εποχή τους είχαν βγει «μόνο σε CD». Όμως αυτή η επαν-επίσκεψη στον Nils Petter Molvaer, στον Jan Garbarek, στον Anouar Brahem, στον Charles Lloyd και στη Γειτονιά του Manu Katché, έχει πολλά να μας δείξει ως προς το πώς αποτιμάμε τα σημερινά μουσικά πράγματα...

Το «παράξενο φρούτο» της τζαζ μυθολογίας ήταν μια σαρωτική προσωπικότητα, με πονεμένο μα ταυτόχρονα τρυφερό στυλ, το οποίο επηρέασε κάθε αντρική και γυναικεία φωνή που βγήκε μετά το 1950...

Μισό αιώνα ζωής συμπληρώνει σήμερα το πρώτο αριστούργημα του David Bowie, ο οποίος άφησε την παντομίμα και τον διαλογισμό για να αποτυπώσει κάτι από όσα τον ενθουσίασαν βλέποντας την Οδύσσεια του Διαστήματος του Στάνλεϊ Κιούμπρικ...

50 χρόνια από το "Give Peace A Chance" και τα περίφημα bed-ins του John Lennon και της Yoko Ono, είναι όλα αυτά παρωχημένα; Ή παραμένουν μια επίκαιρη έκκληση για ιδιωτική-δημόσια «επανάσταση»;

Το ντεμπούτο. Αρχικά άνευ συμβολαίου, αργότερα ελαφρά αποκηρυγμένο από τη μπάντα, τελικά απαραίτητο για να ερμηνεύσουμε αυτό που θα ακολουθούσε...

Πολιτικά ασπάζονται τον φιλελευθερισμό, κοινωνικά προέρχονται κυρίως από τη μεσαία τάξη και πολιτιστικά ακούνε γενικώς και αορίστως indie...

To νέο ντοκιμαντέρ του Μάρτιν Σκορσέζε για την περιοδεία που έκανε ο Bob Dylan τη σαιζόν 1975/1976 μοιάζει με κολάζ από σκόρπιες μνήμες και ανόθευτη rock μυθολογία, αποτελεί όμως μια υπαινικτική ματιά στη ζωή ενός μουσικού που τόλμησε για λίγο να ξεπεράσει τη μονόχνοτη φύση του...

Πολλά μπορεί να προσάψει κανείς στο πιο αναγνωρίσιμο συγκρότημα του επικού metal, όμως τα πρώτα τους άλμπουμ παραμένουν μυθικά. Και η επικείμενη έλευση των Αμερικανών στο Release Athens 2019 (Παρασκευή 14 Ιουνίου, Πλατεία Νερού), δίνει μια πρώτης τάξης ευκαιρία να τα επισκεφτούμε ξανά...

Ένας καλλιτέχνης που διανύει τα τελευταία 20 χρόνια με μία χάρη που σπάνια βλέπεις στους μαθουσάλες του πενταγράμμου, συντονισμένος κοινωνικά με την πρόοδο του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος και με ένα ζωντανό ενδιαφέρον για το χιπ χοπ, σπάνιο για τη γενιά του...

Ήταν άραγε η δεκαετία στην οποία έγινε βαρετός; Σε κάθε περίπτωση, αφήνοντας πίσω όσα τον είχαν καταρρακώσει, μεταμορφώθηκε σε ισχυρό βρετανικό θεσμό, σφραγίζοντας τη θέση αυτή με ένα Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού και μια θρυλική live εμφάνιση στην κηδεία της Πριγκίπισσας Νταϊάνα...