Την ηλεκτρονική μουσική πολλοί αγάπησαν, όμως γιατί ακριβώς; Ίσως γιατί η ηλεκτρονική μουσική:
Παραμένει προοδευτική και ρηξικέλευθη, επειδή αναπόφευκτα ακολουθεί τις τεχνολογικές εξελίξεις και προσαρμόζεται σε αυτές, παράγοντας συνεχώς νέα υβριδικά είδη και στιλ, που γεννιούνται από τα αστικά κέντρα της Νέας Υόρκης και του Βερολίνου ως τα νοτιοαφρικάνικα χωριά.
Παράλληλα όμως ασκεί κριτική στη σχέση της ανθρωπότητας με την τεχνολογία, καθώς οι δημιουργοί της - ήδη από τους Kraftwerk- αναζητούν και κατορθώνουν να βρουν τον άνθρωπο, αυτή την “αιμάσσουσα καρδιά”, μέσα στον μεταμοντέρνο λαβύρινθο των μηχανών.
Συνδέεται με τους αγώνες για φυλετική, έμφυλη και σεξουαλική ελευθερία. Γεννήθηκε μέσα στις κοινότητες των ομοφυλόφιλων αφροαμερικανών της δεκαετίας του 1970 κι ακόμα και σήμερα, παρόλο που έχει ως ένα μεγάλο βαθμό μετατραπεί σε ένα καταναλωτικό προϊόν, δεν έχει χάσει τον προοδευτικό κοινωνικοπολιτικό της χαρακτήρα.
https://www.youtube.com/watch?v=pRRg8M4fvUoΔιαλύει τις παραδοσιακές ιεραρχίες της μουσικής δημιουργίας, καθώς ο καθένας που διαθέτει έμπνευση, τεχνολογικές γνώσεις και γνωρίζει ένα μίνιμουμ μουσικής θεωρίας (ή και καθόλου) μπορεί να δημιουργήσει ηλεκτρονική χορευτική μουσική. Πλέον, ο απλός άνθρωπος εκφράζεται μουσικά και καλλιτεχνικά.
Επίσης, υπερβαίνει την ίδια την παραδοσιακή ιδέα για το τι είναι μουσική: πατώντας σε καινοτόμα και μεταμοντέρνα μονοπάτια, δίνει δεύτερο ρόλο στην τεχνική και στη δεξιοτεχνία, φέρνοντας στο προσκήνιο τον μινιμαλισμό, την επαναληπτικότητα, τη λιτότητα και τον αρχέγονο και ζωογόνο ρυθμό.
Συνδέεται με τον χορό, μία ανθρώπινη πρακτική χαμένη στον χρόνο, μπλεγμένη με παγανιστικές θρησκείες, μαγικές επικλήσεις, απελευθερωτικές εμπειρίες και ζεστά συναισθήματα συλλογικότητας.
Προωθεί το συλλογικό πνεύμα: σε ένα party χορευτικής ηλεκτρονικής μουσικής όλοι γίνονται ισότιμοι, στο πνεύμα του ρυθμού και το χορού. Οι συμμετέχοντες μπορούν να απελευθερώσουν τα συνήθως ηδονιστικά ένστικτά τους, αρκεί να μην ασκήσουν βία στον άλλο. Η ηλεκτρονική χορευτική μουσική προσφέρει συλλογικές απελευθερωτικές εμπειρίες.
Ακονίζει το γούστο και την αισθητική, διότι πλάι σε ιδιαίτερα ποιοτικές μουσικές δημιουργίες, συναντάμε tracks, άλμπουμ και καλλιτέχνες που φλερτάρουν στα ίσια με το κιτς, την πλήρη αδιαφορία ή με μια εμπορικότητα που έχει κατανικήσει την ποιότητα και την ουσία.
Στους κόλπους της συναντάμε πολύ ενδιαφέροντες, μαγικούς ανθρώπους, όπως -για να αναφερθώ μονάχα στην παλιότερη γενιά- προσιτούς, δουλευταράδες και υπερταλαντούχους stars (Carl Cox), φευγάτους μα ιδιοφυείς ψυχεδελικούς τύπους (DJ Harvey) και μύστες του ήχου και της μουσικής (Francois K).
https://www.youtube.com/watch?v=mTUgJS38cNAΚαθώς εξελίσσεται, δανείζεται και αφομοιώνει εκλεκτικά και χωρίς φραγμούς στοιχεία από άλλα μουσικά είδη: ροκ, τζαζ, funk, ambient, κλασική και λόγια μουσική, world music κλπ.
Μας προσφέρει δυναμισμό, ενέργεια και αισιοδοξία (χωρίς να αποκλείει τη μελαγχολία ή και την οργή). Τελικά η ηλεκτρονική χορευτική μουσική μας ωθεί να ζούμε τη ζωή όπως της αξίζει: με ρυθμό, ελευθερία, αγωνιστικότητα και αγάπη.
