Συγκρότημα-μύθος και σταθερά αγαπημένο στο ελληνικό κοινό οι Depeche Mode, θα είναι εκείνοι που μάλλον θα «ανοίξουν» τη θερινή σεζόν, καθώς η DiDi Music - Big Star Promotion, με τη χορηγία της Visa, τους φέρνει στο TerraVibe της Μαλακάσας την Τετάρτη 17 Μαΐου! Το Avopolis Music Network αφιερώνει μια ολόκληρη ενότητα αυτό τον μήνα στο αγαπημένο group. Ήδη αναφερθήκαμε στη μήτρα από την οποία ξεπήδησαν οι Depeche Mode και από σήμερα ξεκινάμε με την εμφάνισή τους και τα πρώτα, άγουρα όπως λέει ο Αντώνης Ξαγάς, χρόνια.
Τις επόμενες ημέρες θα έχουμε τις επόμενες φάσεις τους, αλλά και πολλά άρθρα γύρω από τους ίδιους, εν αναμονή του live τους. Θα φτάσουμε μέχρι και το νέο άλμπουμ τους, θα κάνουμε τη δική μας αποτίμηση της καριέρας τους, με τη βοήθεια συντακτών του Avopolis και του Sonik και θα ανακοινώσουμε και κάποιες εκπλήξεις που θα δείτε στο live, κάποιες δε και πριν από το live, από τον χορηγό της συναυλίας, τη Visa.
Η εκ των υστέρων (και εκ του ασφαλούς) αιτιολόγηση της ιστορίας μοιάζει κάπως με την προσπάθεια να ανιχνεύσεις σε παλιές φωτογραφίες αγαπημένων προσώπων τα πρώτα άγουρα χαρακτηριστικά που θα συνθέσουν το σημερινό γνώριμο πρόσωπο, τις ιδιότητες που παρέμειναν αμετάβλητες, αλλά και εκείνες που προμήνυαν την κατοπινή εξέλιξη. Στην περίπτωση των DM διαπιστώνεις ότι αυτό που τους ξεχώρισε τελικά από τα πολλά εφήμερα ανθυπογκρουπίδια της εποχής, μετέπειτα απλές ευχάριστες υποσημειώσεις της ιστορίας, ήταν ο τρόπος με τον οποίο έχτιζαν πάνω στις «αποτυχίες» τους και συνάμα μάζευαν, ενσωμάτωναν νέα ακούσματα. Σταδιακά. Βήμα-βήμα, δίσκο-δίσκο.
Του Αντώνη Ξαγά
Η ιστορία τους πήγε χέρι-χέρι με την ανάδειξη των (πραγματικών) ανεξάρτητων εταιρειών, σε μια εποχή που αυτός ο όρος είχε ένα κάποιο νόημα. Κι αν το επίσημο ξεκίνημα τους καταγράφεται στην Some Bizarre του διαβόητου κακοπληρωτή Stevo (στην ομώνυμη συλλογή αξίζει να αναζητήσετε μια πρώιμη εκτέλεση του “Photographic”), ήταν η Mute του Daniel Miller εκείνη που τους ανέδειξε και στην οποία θα μείνουν αξιοθαύμαστα πιστοί για πολλά ακόμη χρόνια.
1981 ήταν όταν εμφανίστηκε το ντεμπούτο Speak and Spell. Ο δίσκος ήταν μια «δικτατορική» (στην τέχνη δύσκολα χωρά δημοκρατία) υλοποίηση του μουσικού οράματος του Vince Clarke, με τον Gore σε δευτερεύοντα ρόλο και τη φωνή του Gahan ακόμη αμούστακα άγουρη. Ένα όραμα που εκφράστηκε σε μια ...ορμονικά καθοδηγούμενη, παν-ερωτική αχαλίνωτη ποπ, σε κομμάτια τόσο μέσα στην εποχή τους ώστε πλέον ακούγονται ...«ντε-μοντέ» (και νοσταλγικά για κάποιον που τα συνέδεσε με πρώτες καλοκαιρινές αναμνήσεις – it’s me). Ο δίσκος θα σημειώσει επιτυχία χωρίς να αγγίξει πάντως τις κορυφές (αξίζει να παρατηρήσουμε ότι παρά τα αναρίθμητα δυνατά τους single, κανένα ποτέ δεν κατέκτησε την κορυφή σε ΗΠΑ-Βρετανία).
Παρολ’ αυτά (ίσως και γι’ αυτό) ο Vince Clarke θα τους αφήσει στα κρύα του λουτρού αποχωρώντας για άλλες πολιτείες, η συνέχειά του σε Yazoo και Erasure είναι μια έμμεση απάντηση στα γνωστά ερωτήματα του τύπου «τι θα γινόταν αν...», τα δε ονόματα Gore και Clarke θα ξανατυπώνονταν πλάι-πλάι σε δίσκο σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα. Να μετάνιωσε κανείς άραγε;
Έτσι το όποιο βάρος έπεσε πλέον ολόκληρο στους ώμους του Gore. Υπό αυτό το πρίσμα το Broken Frame (1982) θεωρείται από πολλούς ένας μεταβατικός δίσκος, το ασταθές μετέωρο βήμα προς τη δημιουργική ολοκλήρωση. Κι όμως... Δεν μπορείς εύκολα να αγνοήσεις τον σεμνό μελοδραματισμό ενός “Leave in Silence”, το σπάνιο για τα δεδομένα τους instrumental “Nothing to Fear” και το ποπ κομψοτέχνημα που λέγεται “See You”. Κι ας τον υποτίμησαν και οι ίδιοι στη συνέχεια (έλαμπε δια της απουσίας του στο «101» ενώ σπάνια τον επισκέπτονταν στις μετέπειτα ζωντανές τους εμφανίσεις).
Βήμα-βήμα. O μύθος λέει ότι στα πλαίσια ...σεξουαλικού τουρισμού στο Βερολίνο ο Gore βρέθηκε σε ένα από τα ταραχώδη τότε live των Einstürzende Neubauten. Αυτή η σοκαριστική ‒υποθέτω‒ εμπειρία, μαζί με την επίσημη πλέον έλευση του Alan Wilder, ενός μουσικού με πραγματική παιδεία που θα τους αλλάξει κυριολεκτικά επίπεδο (όπως θα συμβεί αντίστροφα με την αποχώρηση του πολλά χρόνια αργότερα), θα είναι καθοριστική για τον μουσικό τους προσανατολισμό. Αν προσθέσουμε και τον μεταφυσικό αέρα της ηχογράφησης στα, καθαγιασμένα από τον Bowie, Hansa στούντιο, αλλά και μια ευρωπαϊκή νεορομαντική αύρα (“We are the new Europeans” που έλεγε και ο Midge Ure) το αποτέλεσμα ήταν το «Construction time again» (1983).
Σοσιαλιστικός ρεαλισμός στο εξώφυλλο, από τον “Man Machine” επιστρέφουμε στον άνθρωπο-εργάτη, στους στίχους τα παιδιά της εργατικής τάξης ρίχνουν το δικό τους πετραδάκι αντικαπιταλιστικής οργής απέναντι στην κυρίαρχη τότε Θάτσερ. Ο δε ήχος μπορεί να είναι σαφώς πιο «βρώμικος», διάστικτος με βιομηχανικές παρεκτροπές και θορύβους, δεν αμελούν όμως να επιδείξουν μια μαστοριά στο ρεφραίν, σε ωραίες και πλούσιες σε αρμονικές μελωδίες αλλά και στο sing along στοιχείο. It’s a competitive world, πραγματικά...
Το «Some great reward» (1984) συνεχίζει την ολοένα και ανοδική τους πορεία. Εμφανής είναι μία ωριμότητα η οποία εκφράζεται πλέον με μια στιχουργική προκλητική μεν, συναισθηματικά φορτισμένη δε, γεμάτη πεσιμιστική ειρωνεία και συναισθηματική και σεξουαλική ένταση, σε εσωτερικά τραγούδια όπως π.χ. το αγαπημένο μου “Stories of Old”.
Πολιτική και ερωτισμός πάνε χέρι-χέρι, το “People Are People” γίνεται ένα είδος “Imagine” για την γενιά του ‘80 (και ειδικά για την LGBT κοινότητα), το “Blasphemous Rumours” τους βάζει στο στόχαστρο της εκκλησίας, το “Master & Servant” οδηγεί τη σεξουαλικότητα σε φετιχιστικά μονοπάτια. Θα είναι μάλιστα ο πρώτος τους δίσκος που θα γνωρίσει μια σχετική επιτυχία στην όχι και πολύ δεκτική για την ηλεκτρονική μουσική Αμερική.
Τα σημάδια λοιπόν ήταν πλέον εκεί. Οι συντεταγμένες είχαν οριστεί. Οι οιωνοί ευνοϊκοί. Αλλά και πάλι. Πόσοι απ’ όσους τους είδαν στο Rock in Athens εκείνον τον θερμό Ιούλιο του 1985 στο Καλλιμάρμαρο ψυχανεμίστηκαν τη συνέχεια;
Μείνετε συντονισμένοι, γιατί έρχεται η συνέχεια του αφιερώματος: "1986 – 1993: H Synth Britannia κατακτά τον κόσμο"... Μέχρι τότε, βάζουμε τους δίσκους της πρώτης περιόδου και προετοιμαζόμαστε για το live που θα δούμε στις 17 Μαϊου στο Terra Vibe Park. Η Visa ετοιμάζει και ένα μεγάλο διαγωνισμό για το live αυτό, γι' αυτό μείνετε συντονισμένοι (για τις λεπτομέρειες)!
