Ξεκινώντας από τη μια κορυφή του περίφημου Texas triangle, το Dallas δηλαδή, οι Artist Vs Poet ακολούθησαν μια πορεία πάνω-κάτω κοινότoπη: Σχηματιστήκανε από τις στάχτες δυο άλλων συγκροτημάτων κινούμενων στα δικά τους ηχητικά πλαίσια, περιοδεύσανε ακατάπαυστα, συμμετείχανε και στο πιο χαρακτηριστικό φεστιβάλ του συγκεκριμένου μουσικού είδους –το Vans Warped Tour –και, κάπως έτσι, προσελκύσανε την προσοχή της Fearless, εταιρίας με παράδοση κυκλοφοριών στην εν λόγω σκηνή.
Ποια είναι αυτή θα ρωτήσετε όμως, απαντώ λοιπόν πως μιλάμε για punk pop στην περίπτωση του Favorite Fix των Artist vs Poet. Παρεξηγημένο είδος στη χώρα μας αλλά –για να είμαστε και δίκαιοι– όχι και χωρίς λόγο. Ειδικά όταν το εκπροσωπούν μπάντες όπως οι Artist Vs Poet, οι οποίοι αυτή τη στιγμή παίζουν την ίδια ακριβώς μουσική με αμέτρητα άλλα συγκροτήματα στην Αμερική. Πέρα όμως από την έλλειψη πρωτοτυπίας, τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα εξ’ αιτίας της ανωριμότητας που επιμένει να διακρίνει τον ήχο τους. Εντάξει, εφηβική μουσική παίζουν τα παιδιά αλλά είναι ανάγκη να ακούγεται μονίμως τόσο κενή, τόσο στιχουργικά όσο και μουσικά; Ειλικρινά, από τα τόσα συγκροτήματα του συγκεκριμένου στιλ τα οποία έχω ακούσει στη ζωή μου λίγα είχαν τα φόντα να καταστήσουν εαυτόν ως κάτι το αξιομνημόνευτο. Και οι Artist Vs Poet σαφώς ανήκουν στο αντίθετο άκρο, εκεί δηλαδή όπου στέκονται μπάντες που αναπαράγουν μια τόσο προκάτ μουσική, ώστε σου φέρνουν αβίαστα στο στόμα το χασμουρητό.
Εάν είσαι βέβαια εκεί γύρω στα 14-15 λίγο σε ενδιαφέρουν τα παραπάνω –οπότε κατανοώ με τη σειρά μου πώς κάνανε όνομα στη χώρα τους τα παιδιά. Αλλά αυτό, στην τελική, δεν λέει και τίποτα. Άλλωστε όταν αφήνεις το καλύτερο κομμάτι που διαθέτεις στην τελευταία θέση του δίσκου (περί του “Giving Yourself Away” ο λόγος) καθιστάς σαφές ότι δεν σε διακρίνει καν η γνώση του τι υλικού έχεις στα χέρια σου. Με τέτοιες αποφάσεις, δεν βλέπω τους Artist vs Poet να συνεχίζουν για πολύ ακόμα να δισκογραφούν.
