Αν και ο μουσικός Brian Transeau θεωρείται ευυπόληπτος παραγωγός ηλεκτρονικής μουσικής και ένας από τους πιονέρους του trance ιδιώματος –έχει πολλές φορές ενταχθεί στις λίστες με τους καλύτερους DJ του κόσμου– ο ίδιος απορρίπτει τον τίτλο του DJ. Έχοντας κλασική μουσική παιδεία και έχοντας, ως νεαρός, συμμετάσχει σε διάφορα punk σχήματα, έχει ένα σκεπτικό πάνω στο οποίο βασίζει αυτή του την ένσταση. Επεκτείνοντας, όμως, αυτή την σκέψη μπορούμε να αιτιολογήσουμε –στην ίδια βάση– και την εκκεντρικότητα του ήχου του.
Το φετινό άλμπουμ του BT These Hopeful Machines είναι διπλό. Ο δημιουργός έχει επιλέξει εδώ να δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο μα και δύσκολο άκουσμα, με 6 από τα δώδεκα κομμάτια να υπερβαίνουν σε διάρκεια τα 10 λεπτά. Επιλογή που από μόνη της δεν μπορεί βέβαια να χαρακτηριστεί με θετικό η αρνητικό πρόσημο, αλλά που χαρακτηρίζει τον τρόπο με τον οποίον κάποιος κριτικός ή ακόμα και ακροατής πρέπει να προσεγγίσει τον δίσκο. Ο ΒΤ κάνει κι εδώ εκτενή χρήση του shutter edit,* τεχνική που τελειοποίησε ο ίδιος και «προδίδει» πλέον κάθε του δημιουργία.
Δύσκολο λοιπόν στοίχημα έβαλε ο BT με το These Hopeful Machines, το κερδίζει όμως σε μεγάλο βαθμό. Το αποτέλεσμα προκύπτει άρτιο σαν άκουσμα, με πληθώρα ήχων και συναισθημάτων, τα οποία δεν αφήνουν το αυτί να κουραστεί. Τη μία στιγμή ο ΒΤ αφήνει τα φωνητικά να οδηγήσουν σε αέρινες συνθέσεις, ενώ την αμέσως επόμενη βουτάει σε έναν χείμαρρο ηλεκτρονικών παραμορφώσεων και σφυροκοπημάτων. H ambient αισθητική συναντά έτσι το breakbeat με μια «ανίερη» ευκολία, γεννώντας έναν οργασμό ήχων, που ο δημιουργός φαίνεται να ελέγχει σε κάθε του διάσταση.
Η μουσική του These Hopeful Machines φαντάζει σε στιγμές τόσο απίστευτα προκλητική, ώστε μιμείται σε γοητεία τις πλέον απαγορευμένες απολαύσεις. Αυτή η διαφθορά των αισθήσεων προτέινεται τόσο σε μυημένους στο είδος ακροατές, όσο και και στους υπόλοιπους, όσους ίσως θέλουν να δοκιμάσουν τις μουσικές τους «διαθέσεις».
*Shutter Edit: Η τεχνική της απομόνωσης μίας μικρής μονάδας μουσικής και η ρυθμική επανάληψή της.
