Τέταρτο άλμπουμ για τους Grand Avenue, αυτή τη σημαντική μπάντα, που, κατά τη γνώμη μου, αν ήταν από τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και όχι από την Κοπεγχάγη, θα γνώριζε ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία. Γιατί το λέω αυτό… Γιατί αγγλοσαξονικά συγκροτήματα με πολύ λιγότερα πράγματα να προσφέρουν, δεν χρειάστηκαν 7 χρόνια ώστε να αποκτήσουν μερίδιο στη φήμη και στην αναγνωρισιμότητα. Εδώ λοιπόν έχουμε ένα αυθεντικό μουσικό αποτέλεσμα, το οποίο πατάει σε γερές βάσεις και δείχνει ότι τα τρία άλμπουμ που πέρασαν έβαλαν το λιθαράκι τους για κάτι καλύτερο.
Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή. Οι Grand Avenue είναι μια ροκ μπάντα από τη Δανία που έκανε τα πρώτα της βήματα το 2001. Ο Rasmus Walter-Hansen στη φωνή και στην κιθάρα συνεχίζει ν’ αποτελεί τη βάση του group. Από το 2003 μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει ένα ομώνυμο ντεμπούτο –μια καλή πρώτη δισκογραφική προσπάθεια, η οποία θα έπρεπε να ακουστεί λίγο παραπάνω– ένα επίσης καλό δεύτερο άλμπουμ (She, 2005), και ένα σχετικά απογοητευτικό, επαναλαμβανόμενο Outside (2007). Το Place To Fall αποκαθιστά λοιπόν την τάξη για τους Grand Avenue και επαναφέρει τις ισορροπίες σε ένα παιχνίδι το οποίο φάνηκε, προς στιγμή, χαμένο.
Η μπάντα έχει εδώ κατασταλάξει στον ήχο της, ο οποίος ακούγεται πλέον πιο ώριμος και δεμένος. Οι ενορχηστρώσεις είναι προσεγμένες και οπωσδήποτε αποδεικνύονται καταλυτικές για τη συνολική θετική εικόνα. Διακρίνουμε εμφανείς επιρροές από τις κιθάρες των U2, ενώ η φωνή του Walter Hansen έχει κάτι από Coldplay, τολμώ όμως να πω ότι ακούγεται ακόμα πιο μεστός από τον Chris Martin μέσα στο γενικότερο μουσικό σύνολο. Τραγούδια όπως το “Almost Gone” και το “She Leads The Parade” μπορεί να αποδειχθούν ραδιοφωνικά χιτάκια, ενώ στο “Nowhere Now” επιβραβεύεται η προσπάθεια του σχήματος να συγκεράσει ηλεκτρονικά στοιχεία και ατμόσφαιρες με το δικό του ροκ ιδίωμα. Τέλος, κιθαριστικά ξεσπάσματα και διακυμάνσεις διάσπαρτες σε σημεία των συνθέσεων δείχνουν την επιθυμία των Δανών να πειραματιστούν μακριά από την επίπεδη νοοτροπία των τρίλεπτων εκτελέσεων, που συναντήσαμε για παράδειγμα στο προηγούμενο Outsider.
Το Place To Fall δεν αποτελεί αριστούργημα, ούτε για τον ως τώρα κατάλογο των Grand Avenue, ούτε και γενικότερα. Όμως είναι άλμπουμ που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα δουλειά, με γοητευτικές στιγμές, οι οποίες κάνουν ιδιαίτερα όμορφο το συνολικό άκουσμα. Ενδεχομένως, λοιπόν, η μεγάλη λεωφόρος να έχει ανοίξει για τους Δανούς…
