Αναγνωρίζω ότι με τους δίσκους για τους οποίους γράφω στο Avopolis θα λέει πάλι ο Γιώργος Μιχαλόπουλος ότι όλα όσα περιέχουν κιθαριστικά γλου-γλου καταλήγουν σε μένα (ή στον Τζιρίτα), αλλά – πιστέψτε με – οι πιθανότητες να μου αρέσει ένας δίσκος των U.D.O. είναι εξαιρετικά μικρές. Όχι ότι δεν γούσταρα τους Accept ή τα φωνητικά του ηγέτη τους Udo Dirkschneider (να τα μας... θα πει ο Μιχαλόπουλος), αλλά γιατί ποτέ μου δεν κατάλαβα για ποιο λόγο θα έπρεπε να διαλυθούν ή να «παγώσουν» οι Accept εφόσον ο Udo έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα μακριά τους.
Βρήκα όμως ότι στο φρέσκο τους άλμπουμ Dominator οι U.D.O. έχουν κάτι. Πάλι το ίδιο πράγμα κάνουν βέβαια οι Γερμανοί, πάλι ντύνονται Accept και σολάρουν αγρίως, αφήνοντας στον Udo τις αγριάδες, τις απειλές και τα συναφή. Και πάλι τα ίδια θεματικά, ξανά-μανά εκείνοι οι γραφικοί μεταλλικοί στίχοι για τους μπαμπούλες του νου, για τους δαίμονες της ταχύτητας, για τα ραντεβού με τον διάβολο, για τους χεβιμεταλάδικους παραδείσους – θέλεις μια δόση κατανόησης, ίσως και χιούμορ, για τις καταβολές του heavy metal προκειμένου να μην κάνεις εμετό με όλα αυτά και, ομολογουμένως, δεν την έχουν όλοι τούτη τη δόση. Κι εκεί που λες ότι γλίτωσες τη μπαλάντα αυτή τη φορά, νάσου το “Whispers In The Dark” για (γκραν;) φινάλε.
Έχεις κάθε λόγο λοιπόν να πεις άσε μας ρε Dirkschneider με τους U.D.O. σου και το Dominator σου και κοίτα το ημερολόγιό σου να δεις πόσα χρόνια τώρα τη βγάζεις με τα σίγουρα τερτίπια και τις ρετρό συγκινήσεις. Τι κέφι όμως... Τι αναθεματισμένο κέφι... Ιδίως στα “Bogeyman”, “Dominator”, “Stillness Of Time” και “Infected” οι κιθάρες των Stefan Kaufmann και Igor Gianola κελαηδάνε σε εμφανέστατες Rammstein διαδρομές, ο δε Udo βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα, σηκώνοντας μεγάλο μέρος των κλισέ στην κόψη των σήμα κατατεθέν γρυλισμάτων του. Όσο και να γελάω λοιπόν με τα τελευταία και να σιχτιρίζω τη συντηρητική νοοτροπία δημιουργίας του Udo, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι ο νέος του δίσκος μπορεί ν’ απέχει της σημαίνουσας καλλιτεχνικής αξίας, η ψυχή του όμως φυσάει δυνατά στα στήθια, σαν Λογγοβάρδου επιδρομέα στην επικράτεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
