Λοιπόν, έχουμε και λέμε. Johnny Marr (Smiths), Lisa Germano, Ed O’ Brien και Phil Selway (Radiohead), KT Tunstall, Jeff Tweedy (Wilco), ο πρωτεργάτης Neil Finn και… ολόκληρο το σόι του(!). Είναι μόνο μερικοί από τον γαλαξία μουσικών που συνετέλεσε στην ηχογράφηση του The Sun Came Out – δεύτερης κυκλοφορίας των 7 Worlds Collide, μετά το live ντεμπούτο τους το 2001. Αυτή τη φορά ο Νεοζηλανδός τραγουδοποιός πέτυχε, με τη βοήθεια των διάσημων και πολύ-ταλαντούχων φίλων του, να ηχογραφήσει 24 τραγούδια μέσα σε διάστημα μόλις τριών εβδομάδων, με σκοπό την κυκλοφορία ενός διπλού άλμπουμ για την οικονομική ενίσχυση του Oxfam. Αξίζει να σημειώσω εδώ, για όσους δεν γνωρίζουν, ότι ο Oxfam είναι ένας παγκόσμιος, μη κυβερνητικός, οργανισμός που κινητοποιείται ενάντια στη φτώχεια. Τα αρχικά μεταφράζονται σε Oxford Committee For Famine Relief, ο οργανισμός ιδρύθηκε το 1942 στη Μεγάλη Βρετανία και – κάτι με πιο τοπικό ενδιαφέρον – η πρώτη του κινητοποίηση αφορούσε αποστολή τροφίμων προς την ευρισκόμενη υπό γερμανική κατοχή Ελλάδα!
Πέρα από την ιδιαίτερη φιλανθρωπική σημασία της κυκλοφορίας και την ευαισθησία των συντελεστών της, πρέπει πάντως να σταθούμε και στο κατά πόσο το The Sun Came Out καταφέρνει να λειτουργήσει σαν διπλό άλμπουμ, όπως βέβαια και στο αν η πλειάδα των καλλιτεχνών που συγκεντρώνεται δίπλα από τον Neil Finn του επιτρέπει να αποκτήσει συνοχή και συγκεκριμένη ηχητική κατεύθυνση. Στο σύνολό του λοιπόν μπορούμε να πούμε πως το άλμπουμ διακρίνεται για κάποια συνοχή, η οποία εκφράζεται με τον easy listening χαρακτήρα του, τις αρκετές γοητευτικές folk συνθέσεις, καθώς και τη γενικώς θετική, ματζόρε διάθεση που επικρατεί. Έστω όμως κι αν φαίνεται απολύτως λογικό να υπάρχει μια σχετική ανισορροπία και έλλειψη συγκεκριμένης κατεύθυνσης όταν εμπλέκονται σε ένα φιλανθρωπικό project τόσο πολλά και διαφορετικού μουσικού background πρόσωπα, δεν λειτουργούν όλα τα τραγούδια με την ίδια επιτυχία. Και δεν αποφεύγεις, επομένως, τη σκέψη ότι ναι μεν ο φιλανθρωπικός στόχος μάλλον εξυπηρετείται με τα δύο δισκάκια, θεωρητικά όμως το The Sun Came Out θα μπορούσε να αποτελεί ένα πιο σφιχτοδεμένο (μονό) άλμπουμ, αν είχαν κοπεί μερικές από τις πιο αδύναμες στιγμές. Το να απομονώσουμε λοιπόν συγκεκριμένα τραγούδια ως highlights – συχνός αυτοσκοπός μιας δισκοκριτικής – δεν θα βοηθούσε σε κάτι στην προκειμένη περίπτωση. Μπορούμε πάντως να σταθούμε λίγο στους αέρινους κιθαρισμούς και τα απαλά φωνητικά του Johnny Marr ή στην έκδηλη ευαισθησία των δύο «ραδιοκέφαλων», ενώ πρέπει να σημειώσω πως τα κορίτσια της παρέας (KT Tunstall, Bic Runga και Lisa Germano) κλέβουν την παράσταση.
Συνοπτικά, ο Neil Finn θα πρέπει νομίζω να νιώθει περήφανος για το αποτέλεσμα του The Sun Came Out και ας προέκυψε ολίγον τι ασχημάτιστο. Δεν είναι δα και μικρό πράγμα να αποτελείς το συνδετικό κρίκο όλων των επιμέρους στοιχείων των 7 Worlds Collide, καθώς και τον εμπνευστή του εν λόγω project. Το The Sun Came Out μπορεί να μην εντυπωσιάζει, ούτε και πρόκειται να εγκατασταθεί για πολύ καιρό στο cd player, αλλά είναι ένα άλμπουμ απλό, ειλικρινές, ευαίσθητο και… για καλό σκοπό!
