Mexican Institute Of Sound ΑΚΑ M.I.S, είναι το project του Μεξικανού παραγωγού και DJ Camilo Lara, που βάλθηκε στην τρίτη του δουλειά Soy Sauce να μας πλημμμυρίσει με παραισθησιογόνες δόσεις βρώμικων cumbias, boleros, dub, beatbox, funk και lounge core. Αν περιμένετε κιθάρες mariachi και ανάλογα φωνητικά, λανθάνετε κατά πολύ. Ο ευφυής καλλιτέχνης δανείζεται στοιχεία της μεξικανικής παράδοσης και τα αναμειγνύει με καταιγιστές φόρμες hip hop, electronica, beat και έκφυλου latin. Πάρτε τους Beastie Boys, Papa Ooh Mau Mau, Cafe Tacuba – έως και Beatles με πολλά ναρκωτικά – και έχετε το προφίλ των Mexican Institute Of Sound.
O ίδιος ο Camilo Lara περιγράφει το στυλ του ως «hip hop με αέρα Μεξικού», εμείς ωστόσο ακούμε μία ανεβαστική παλέτα από cumbia, polka έως και punk. Από το εναρκτήριο και καθαρόαιμα λατινογενές “Cumbia” περνάμε στο “White Stripes”, ένα κομμάτι με σαφείς hip hop αναφορές, στο “Jalala” – που μας θυμίζει το “Hey Mama” των Black Eyed Peas – και κατόπιν στην κολλητική “Sinfonia Agridulce”, η οποία παραπέμπει στο “Bittersweet Symphony” των Verve, για να φτάσουμε τελικά στα διάχυτα παντού στο Soy Sauce ερωτικά α-λα-Serge Gainsbourg φωνητικά. Κατά τη διάρκεια της ακρόασης του δίσκου νιώθεις ότι ο ιθύνων νους του ξεδιπλώνει απλόχερα όλες τις μουσικές του επιρροές για να στήσει μία ανεβαστική και λίαν πικάντικη εορτή. Soy Sauce λοιπόν ή αλλιώς «Είμαι σάλτσα», προκειμένου να καταλαβαίνουμε τι ακούμε ή τι δεν ακούμε.
Ο πυρήνας των Mexican Institute Of Sound περιλαμβάνει πληθώρα χορευτικών beats, samples καρτουνίστικης αισθητικής, pop κουλτούρα στη δόμηση των στίχων και όλα αυτά μαζί σε ένα ανορθόδοξο ερμηνευτικό καλούπι. Υπάρχει τρέλα, δόσιμο, ρυθμός και συνυπόλογοι είναι ορισμένοι φίλοι όπως ο Ad Rock (Beastie Boys), ο Joselo Rangel (Cafe Tacuba), η Μεξικανή pop star Paty Cantu και ο Βραζιλιάνος Pat C. Το περιοδικό Uncut, σε ένα αφιέρωμά του στο group, τούς αποκάλεσε «plunderphonic pop from Mexico City» και αυτό μάλλον λέει πολλά.
Το ενδιαφέρον και η αξία αυτού του δίσκου έγκειται στο γεγονός ότι οι Mexican Institute Of Sound δεν πουλάνε μούρη, παρουσιάζοντας κάτι ιδιαίτερα ψαγμένο ηχητικά. Ενώνουν εποχές, ρυθμούς και στιλ, κατευθύνοντας έτσι και το δικό μας μελλοντικό ψάξιμο στις σωστές κατευθύνσεις και στόχους. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να δημιουργήσουν μία συγκεκριμένη ατμόσφαιρα όπου όλα περνάνε από το μυαλό και την καρδιά. Ένα τρελό up-tempo με δαιδαλώδη ενίοτε φωνητικά και υπερ-διεγερμένο latin section, το οποίο μεταφέρει το όλο παιχνίδι προς σίγουρες και σφιχτές χορευτικές δομές. Η λαϊκή δύναμη του Μεξικού συμβαδίζει έτσι χέρι-χέρι με τη σύγχρονη μουσική αισθητική και γεννάει ωραίες στιγμές. Η συγκεκριμένη δουλειά των Mexican Institute Of Sound θέλει πολλά volume και γερές δόσεις από urban/global όνειρο – οπότε οι μη μυημένοι ας απομακρυνθούν.
