Ο John 5 φέρει μια μεγάλη μουσική προίκα. Κιθαρίστας των Marilyn Manson αλλά και του Rob Zombie, δεν έμεινε στάσιμος στο group που τον ανέδειξε, αλλά προχώρησε τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες σε άλλο επίπεδο. Ηχηρές συνεργασίες – από την Avril Lavigne μέχρι τους Lynyrd Skynyrd – τρία σόλο άλμπουμ, καθώς και μια προσωπικότητα ενδιαφέρουσα, περίεργη και πολύ ταλαντούχα. Το Remixploitation είναι το τέταρτο άλμπουμ του και αποτελεί ένα πείραμα, το οποίο λειτουργεί συνάμα ως φόρος τιμής σε όλους όσους βοήθησαν στη δημιουργία της πολυσχιδούς περσόνας του.
Από το εξώφυλλο κιόλας, φαίνεται η διάθεση του John 5 να αντιγράψει τον Jimmy Hendrix και τις γυμνές γυναίκες του Electric Ladyland, σε μια πιο σκοτεινή και hardcore όμως εκδοχή. Εκτός του “Eat It Up”, που είναι το μόνο καινούργιο κομμάτι εδώ, όλα τα υπόλοιπα tracks αποτελούν remixes συνθέσεων από τα προηγούμενα άλμπουμ του, με εμβόλιμες φράσεις από ταινίες τρόμου. Η παραγωγή ανήκει φυσικά στον Rob Zombie – fan και ο ίδιος του splatter/horror κινηματογράφου – ο οποίος βρίσκει εδώ την ευκαιρία να εκφράσει όλο του το πάθος και την τρέλα. Στο εναρκτήριο “Dorsia” ακούς τη φωνή του Christian Bale από την ταινία American Phycho να ψιθυρίζει τις αρρωστημένες θεωρίες του, πριν μια καταιγίδα από κιθάρες, drums και κραυγές σε ταρακουνήσει για τα καλά. Η συνέχεια προβλέπεται το ίδιο «άρρωστη». Οι fans του Stephen King θα το καταευχαριστηθούν, αφού οι αναφορές στις ταινίες του υπάρχουν σε αφθονία. Στο “2 Bullets” π.χ. υπάρχουν φράσεις από το Misery, το “Unbelievers” δανείζεται από το Children Of The Corn ενώ το “How Do You Like It”, που είναι και από τις καλύτερες στιγμές του Remixploitation, μεταφέρει λίγο από τον τρόμο της Λάμψης. Τα παραπάνω συνδυάζονται με κιθάρες οι οποίες παράγουν καθαρό ηλεκτρισμό, με βιομηχανικούς ήχους και με gore πινελιές, όλα δε αυτά τοποθετούνται σε ένα ηλεκτρονικό υπόβαθρο, ικανό να τα μετατρέψει ακόμα και σε club hits. Δεν υπάρχει επομένως περίπτωση να βαρεθείς ή να ξεκολλήσεις από ό,τι ακούς, ούτε για ένα λεπτό.
To Remixploitation κρίνεται έτσι ως ένα άκρως επιτυχημένο πείραμα. Πρόκειται για ένα άλμπουμ που μπορεί να μην περιέχει πρωτότυπο υλικό, είναι όμως εμπνευσμένο, έχει δυναμική και άποψη και το αποτέλεσμα προκύπτει πολύ απολαυστικό. Μία ακόμα απόδειξη του γεγονότος ότι, όταν μιλάμε για τον John 5, μιλάμε για έναν από τους πιο ταλαντούχους μουσικούς της τελευταίας δεκαετίας.
