Το όνομα του A-Trak ακούγεται πολύ τα τελευταία χρόνια στα διάφορα hip μουσικά έντυπα και sites. Ξέρουν όμως όλοι όσοι τον έχουν ακουστά τι ακριβώς έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια ο εν λόγω κύριος; Πόσοι άραγε γνωρίζουν πως είναι ο νεότερος νικητής στην ιστορία του πιο σημαντικού διαγωνισμού DJing στον κόσμο, του DMC World Championship; Όσοι δεν έχει τύχει να δείτε μέχρι τώρα την εμφάνισή του σε αυτό τον διαγωνισμό το 1997 σε ηλικία 15 μόλις χρονών καλό θα ήταν να κατευθυνθείτε προς YouTube μεριά και να το κάνετε! Ξέρουν ότι δεν πρόκειται για το μόνο μέλος της οικογένειάς του που ασχολείται με τη μουσική, αλλά πως ο αδερφός του είναι ένας εκ των Chromeo; Ή ότι έχει διατελέσει μέλος του θρυλικού DJ crew Invisibl Skratch Piklz; Θα μου πει κανείς γιατί τα αραδιάζεις όλα αυτά στη μούρη του αναγνώστη; Διότι, κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι γνωρίζουν τον A-Trak από τις περιοδείες του με τον Kanye West ή την πρόσφατη ενασχόλησή του με τον (περιέργως ακόμα μοδάτο) electro χώρο.
Όπως και να ’χει πάντως, το Fabriclive 45 που έχει επιμεληθεί έχουμε ως σκοπό να κρίνουμε εδώ, όχι τη μουσική πορεία του A-Trak. 25 κομμάτια έχουν χωρέσει στο cd και η αλήθεια είναι πως σε ορισμένες στιγμές, πάνω που έχεις μπει στο κλίμα, έρχεται η επόμενη επιλογή να στο κόψει βιαίως. Δεν λέω ότι οι μεταβάσεις δεν έχουν γίνει καλά, αλλά με τις τόσο γρήγορες εναλλαγές νομίζεις πως κάποιος σε κηνυγάει για να ακούσεις όσα περισσότερα κομμάτια μπορείς. Ηχητικά τώρα το Fabriclive 45 κινείται στον electro χώρο, κάποιες φορές γενόμενο λίγο πιο minimal, άλλες λίγο πιο house-y, εν τέλει πάντως δεν παρεκλίνει και πολύ από το κύριο concept του. Το έχει μάλιστα γεμίσει και με αρκετές επίκαιρες επιτυχίες ο A-Trak, όπως π.χ. το remix των Aeroplane στο “Paris” των Friendly Fires, το “Aurora” του Alex Gopher, το “Forza” των Zombie Nation και το “Heartbreaker” των Metronomy – στο remix του Diskjokke – ανάμεσα σε άλλα. Ευτυχώς όμως έχει «πετάξει» και αρκετά scratches εδώ μέσα για να ικανοποιήσει όχι μόνο τους ευκαιριακούς αγοραστές, μα και τους πιο παραδοσιακούς οπαδούς του.
Μπορεί κάποιος να κατηγορήσει τον A-Trak πως με το Fabriclive 45 παρέδωσε ένα ακίνδυνο compilation. Δεν έχει κάνει τολμηρές επιλογές, δεν προσπαθεί να κλείσει το μάτι στους πιο ψαγμένους ακροατές σε κανένα σημείο της συλλογής, αντιθέτως μάλιστα προσπαθεί να φτιάξει κάτι που θα είναι αρεστό στις μάζες. Αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι πάντα κακό, ειδικά όταν μας δίνει μια συλλογή η οποία μπορεί μεν να είναι εμπορική όσο δεν πάει, τουλάχιστον όμως το κάνει αξιοπρεπέστατα, προσφέροντας ό,τι ακριβώς υπόσχεται. 70 λεπτά απροβλημάτιστης, ξέγνοιαστης και χορευτικής μουσικής, που δεν στοχεύει στο μυαλό, αλλά σίγουρα θα κινητοποιήσει τα πόδια σας.
