Όταν είχα πάει πριν μερικές μέρες να προμηθευτώ δίσκους από τα γραφεία του Avopolis, είχα αρπάξει η αλήθεια είναι αρκετούς. Καθώς δε είχα και κάποια άλλα χρωστούμενα, είπα να σταματήσω να κοιτάω, γιατί τελικά θα κατέληγα να τα γράψω το 2010… Όμως με το που έπεσε το μάτι μου πάνω στο A Brief History Of Love των Big Pink αποφάσισα πως άξιζε να προσθέσω άλλο ένα τεμάχιο στη λίστα. Ίσως να οφειλόταν στο ότι τους είχα ακούσει πριν κανά δίμηνο με το “Dominos” και μου είχαν κάνει εντύπωση, ίσως στο ότι το εξώφυλλο διέθετε μια απόκοσμη – σχεδόν διεστραμμένη – αισθητική, ίσως πάλι που είδα το όνομα της 4AD στο οπισθόφυλλο. Αποδείχθηκε μάλιστα μια πολύ καλή κίνηση εκ μέρους μου, αποδεικνύοντας πως, μερικές φορές, το ένστικτό σου είναι όντως ο καλύτερος σύμβουλος...
Με το που βάζεις το A Brief History Of Love και παίζει το εναρκτήριο “Crystal Visions”, σου έρχονται αμέσως στο μυαλό οι Jesus & Mary Chain. Ετούτοι εδώ οι Λονδρέζοι τους έχουν άλλωστε τιμήσει πολλές φορές – και ας μην τους αναφέρουν ως επιρροή στο MySpace τους. Προσοχή όμως, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστούν ως ακόμα μια μπάντα η οποία αγαπάει τον ήχο των αδερφών Reid. Διότι οι Big Pink, παρ’ όλο που το κάνουν ξεκάθαρο αυτό, δείχνουν επίσης ότι πρόκειται για μια περίπτωση που θα πρέπει να ασχοληθείς μαζί της, καθώς και προσωπικότητα διαθέτουν στη συνθετική τους γραφή και την έμπνευση να εμπλουτίσουν αυτές τους τις επιρροές, ώστε να μην χαρακτηριστούν απλά ως νοσταλγοί των ύστερων 1980s. Και ας τους αρέσει αρκετά η εποχή, όπως θα διαπιστώσουν όσοι ακούσουν και τον υπόλοιπο δίσκο.
Από τα προηγούμενα καταλαβαίνει κανείς αμέσως πως στους Big Pink αρέσει το κιθαριστικό feedback. Πέρα από αυτό όμως τι άλλο μπορεί κανείς να βρει εδώ μέσα; Κατ’ αρχήν την (πολύ) συχνή χρήση drum machines. Κατά δεύτερον, πολύ ωραία δεύτερα φωνητικά, τα οποία πολλές φορές λειτουργούν ως έξτρα μουσικό όργανο. Όσο για τα κομμάτια μεμονωμένα, ας αναφέρω μερικά ώστε να δοθεί μια πιο ολοκληρωμένη άποψη περί του A Brief History Of Love. Το πρώτο single – και πιο εμπορικό κομμάτι του δίσκου – το “Dominos”, θυμίζει MGMT στα καλύτερά τους, με γραμμένη τη λέξη επιτυχία διάπλατα πάνω του. Το “Frisk”, με τις ηλεκτρονικίζουσες ηχητικές του τάσεις, σε παρασύρει σιγά-σιγά στον σκοτεινό του ρυθμό, προσθέτοντας συνέχεια στοιχεία στο φόντο, ώστε να αφήνει τον ακροατή να επιθυμεί να μην τελειώσει ποτέ το κομμάτι. Το εναρκτήριο “Crystal Visions” αποτελεί ένα βραδυφλεγές κιθαριστικό πυροτέχνημα, το οποίο σε εγκολπώνει με τη σταμάτα/ξεκίνα (start/stop) φιλοσοφία του. Το “Too Young To Love” πάλι καταφέρνει να συνδυάσει τα σχεδόν techno beats του με τις α-λα-My Bloody Valentine κιθάρες του, ενώ το “Tonight”, λίγο πριν το τέλος του δίσκου, δανείζεται τα αιώνια στοιχεία που έχουν κάνει την (καλή) βρετανική pop τόσο αγαπητή στο ευρύ κοινό.
Εν κατακλείδι, οι Big Pink δεν είναι κατά τη γνώμη μου οι Μεσσίες της κιθαριστικής μουσικής – όπως παρουσιάζονται τον τελευταίο καιρό σε ορισμένα ξένα μουσικά site και περιοδικά. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρόκειται για αμελητέα ποσότητα, καθώς όχι μόνο παραδίδουν με το A Brief History Of Love ένα από τα καλύτερα άλμπουμ-ντεμπούτο της χρονιάς, αλλά και έναν από τους καλύτερους δίσκους αυτής γενικότερα. Δεν ξέρω εάν θα μιλάμε για αυτούς και το 2019, πάντως το 2009 είναι αδύνατον να μην μας απασχολήσουν…
