Αλήθεια τους θυμάται κανείς εν έτη 2009 αυτούς εδώ τους Ουαλούς; Η αλήθεια είναι πως οι Goldie Lookin’ Chain είχαν ακουστεί αρκετά πίσω στις αρχές της δεκαετίας με το κωμικό τους ραπ και είχαν «φάει» σημαντικό σπρώξιμο από τον βρετανικό μουσικό τύπο.
Εδώ τους συναντάμε στον τέταρτο, εάν δεν κάνω λάθος, δίσκο τους και η αλήθεια είναι πως δεν βλέπω κάποια πρόοδο στο στυλάκι τους. Βαριεστημένα ραπ, χαζοί και ανούσιοι στίχοι και μια ηλεκτρονικο-alternative μουσική υπόκρουση η οποία μπλέκει κιθάρες και hip hop-ειδή beats με groovy μπασογραμμές συγκροτούν το Asbo 4Life, το οποίο ποντάρει γενικά σε έναν εναλλακτικό ήχο που θα μπορούσε να «μετρήσει» ακόμα στα charts, από εμπορικής απόψεως. Στην ουσία του όμως πρόκειται για ένα αναμάσημα του όλου στυλ των Stereo MCs, όπως αυτοί μας είχαν συστηθεί με το εύθυμο, larger-than-life στυλ τους εκεί στις αρχές των 1990s. Σε κάποια κομμάτια μάλιστα οι Goldie Lookin’ Chain καταφέρνουν πράγματι να τους θυμίσουν αρκετά, παράγοντας ένα αποτέλεσμα που μπορεί να ακουστεί αρκετά ευχάριστα – όπως λ.χ. συμβαίνει στο “Unemployed And Overdrawn” ή στο “3D”, το οποίο έχει τοποθετηθεί σοφά στη μέση του Asbo 4Life σαν να είναι η κορυφή του περίπου... λόφου που ακούει στο όνομα Goldie Lookin’ Chain.
Εάν εξαιρέσεις όμως τα λίγα αυτά θετικά παραδείγματα θα δεις πως το νέο άλμπουμ των Ουαλών είναι το αποτέλεσμα οκτώ τριαντάρηδων (τουλάχιστον αν κρίνω από τις φάτσες τους στο εξώφυλλο) οι οποίοι έχουν μείνει στον χαβαλέ που κάνανε όταν βρισκόντουσαν ηλικιακά στα μισά χρόνια από όσα κουβαλούν τώρα. Και το περίεργο είναι πως, αν αφήνανε στην άκρη τον ακατάπαυστο παλιμπαιδισμό τους και κοιτούσαν να τιθασεύσουν λίγο τις συνθέσεις τους, θα μπορούσαν ίσως να φτιάξουν κάτι τουλάχιστον ευπρόσδεκτο. Αντ’ αυτού, όμως, μένουμε με έναν δίσκο σαν το Asbo 4Life, το οποίο μόνο αν το εκλάβεις σαν αστείο μπορείς να το αποδεχθείς.
