Έχω συζητήσει συχνά με μουσικόφιλους, κατόχους γνώσεων και μεγάλων δισκοθηκών, τους οποίους θεωρώ όμως μούχλες. Με την έννοια ότι δεν τους αρέσουν οι περιπλανήσεις στο άγνωστο ή οι εξερευνήσεις, με αποτέλεσμα να εστιάζουν το γούστο τους στο καθημερινό και το άμεσα εύληπτο, πιστεύοντας ότι στο πειραματικό σύμπαν δεν καραδοκούν συγκινήσεις, αλλά μόνο παράξενοι θόρυβοι για ελίτ αυτιά. Κάνουν λάθος βέβαια. Το θεμελιώδες λάθος να αρνείσαι ότι το γούστο αποτελεί κάτι το εξελίσιμο (το έχει θέσει και ο Gombrich) – και στο βάθος ότι η μουσική ανήκει στα πράγματα τα οποία σου αλλάζουν τη ζωή, δεν στη συνοδεύουν απλώς, ως soundtrack. Υπάρχει βέβαια και το αντίθετο άκρο, μεγάλη παγίδα για τους «προχωρημένους» - αλλά δεν θα επεκταθώ.
Για τους παραπάνω λοιπόν, τα λιγοστά βινυλιακά αντίτυπα του How Do Siamese Twins Arrange Their Love Lives? δεν θα ηχήσουν παρά ως ένα ακατανόητο κολάζ ήχων, δίχως αισθητική αξία. Και ας αποτελεί μια από κάθε άποψη magnus αγγλογαλλοελληνική συνεργασία, αφού φέρνει δίπλα-δίπλα τον Βρετανό Phil Todd και τους Ashtray Navigations του με το Stellar Om Source πρότζεκτ της Γαλλίδας Christelle Gualdi και με τον «δικό μας» Βασίλη Κουλιγκά και τους Family Battle Snake του. Για όσους όμως έχουν επίγνωση ότι μουσική μπορεί να σημαίνει και καταβύθιση στην εντροπία της διάταξης ήχων δίχως χάρτη προσανατολισμού, το How Do Siamese Twins Arrange Their Love Lives? μπορεί να φανεί όσο προκλητικό και το ερώτημα που θέτει ο τίτλος του – το Wire π.χ. έτσι φαίνεται να το αντιμετώπισε, για να παραπέμψω σε ένα ελίτ μεν έντυπο (γι’ αυτό και έθαψε τον δίσκο της χρονιάς του Sylvian), που όμως πιστεύω ότι το γνωρίζει ο μέσος αναγνώστης του Avopolis.
Το πιο ενδιαφέρον σημείο της κυκλοφορίας – μα ταυτόχρονα και το αισθητικό της όριο κατά τη γνώμη μου – στάθηκε η επιτυχία παραγωγής μιας έννοιας ψυχεδέλειας με εντελώς σύγχρονους όρους. Ψυχεδέλεια την οποία μπορείς να αντιληφθείς και δίχως καταφυγή σε ψυχοτρόπες ουσίες – απλώς κλείνοντας μάτια και φώτα κάποιο βράδυ κι αφήνοντας το How Do Siamese Twins Arrange Their Love Lives? να παίξει. Ψυχεδέλεια επίσης που δεν έχει να κάνει με τον γνώριμο (πια) εκείνο ήχο των παλιών rock συγκροτημάτων, αλλά πηγάζει, αδιαμόρφωτη, μέσα από drone κλιμακώσεις και υπνωτικούς, παραμορφωτικούς επικύκλους. Χρειάζεται κι από σένα ένα «κλικ» πιο πέρα για να επιβιβαστείς στις δύο μεγάλες, άτιτλες «συνθέσεις» του άλμπουμ, άπαξ πάντως και το πετύχεις τα όσα διαδραματίζονται ειδικά μετά το 12ο λεπτό της πρώτης ή μετά το 17ο λεπτό της δεύτερης, θα σε αποζημιώσουν.
Από την άλλη βέβαια, θα πρέπει να επισημανθεί πως η αναζήτηση μιας τέτοιας ψυχεδελικής «ποιότητας» αποτελεί σταθερό αίτημα των πάμπολλων κυκλοφοριών του Todd – ο οποίος έχει πετύχει και καλύτερα αποτελέσματα στο παρελθόν. Υπό το πρίσμα λοιπόν αυτό, βρήκα πως στην πρώτη σύνθεση τόσο οι Family Battle Snake όσο και οι Stellar Om Source περισσότερο ακολούθησαν την Ashtray Navigations αισθητική, σε επιμέρους μόνο σημεία συνεισφέροντας κάτι το πιο δικό τους. Η δεύτερη από την άλλη σύνθεση ξεκινά ως κάτι το εντελώς Stellar Om Source – απηχώντας αυτές τις υπερβατικές, α-λα-Taj Mahal Travellers ηχητικές τελετουργίες για τις οποίες διακρίνεται η Gualdi – και μόνο προς το τέλος της αποκτά έναν διαφορετικό χαρακτήρα, θυμίζοντάς σου πως στο όλο πρότζεκτ εμπλέκονται και δύο ακόμα δημιουργοί.
Νομίζω έτσι ότι χάθηκε τελικά η ευκαιρία για έναν πιο φιλόδοξο δίσκο, καθώς οι Todd, Gualdi και Κουλιγκάς δεν συνυπήρξαν τελικά όσο θα προσδοκούσε κανείς, ούτε πόνταραν ιδιαίτερα στα πιθανά οφέλη μιας νέας, κοινής δυναμικής. Αλλά ακόμα κι έτσι το How Do Siamese Twins Arrange Their Love Lifes? στέκει ως μια αξιόλογη και αυθύπαρκτη κυκλοφορία, όχι μόνο για την προαναφερθείσα «ψυχεδελική» του ποιότητα, μα και για τον υποδειγματικό τρόπο με τον οποίο μεταχειρίστηκε τις έννοιες drone και noise – σε αντίστιξη με αρκετούς άλλους πειραματιστές, που με παρόμοιες αφορμές φλυαρούν αναίτια και συχνά ακατάπαυστα.
