«Το Βασίλειο Του Ευπρόσδεκτου Εθισμού είναι σαν τη Ντίσνεϊλαντ, με πολύ όμως κραγιόν, κυνισμό και περίεργο χιούμορ». Αυτά τα λόγια χρησιμοποίησε ο Chris Corner για να περιγράψει τις νέες του ιστορίες. Φυσικά αυτός ο «ψυχωτικός» Peter Pan ξέρει πολύ καλά να παίζει το παιχνίδι της πρόκλησης, έχοντας πάντα όμως κάτι αξιόλογο και μυστηριώδες να παρουσιάσει. Μετά τους Sneaker Pimps δημιούργησε το project των IAMX, στρέφοντας πολλά βλέμματα πάνω του όταν κυκλοφόρησε το Kiss And Swallow και λατρευόμενος από μεγάλη μερίδα του τύπου κατόπιν με το Alternative, με το οποίο και παγίωσε ένα ιδιαίτερα αφοσιωμένο κοινό.
Έτσι λοιπόν και στο φετινό Kingdom Of Welcome Addiction, ο IAMX βούλιαξε στους δρόμους του Βερολίνου, στα κακόφημα κλαμπ, στο σεξ, στα ναρκωτικά, στο αλκοόλ, στη δεκαετία του 1930, στον David Bowie, στους πρώιμους Placebo και βέβαια στους προσωπικούς του δαίμονες, προκειμένου να αντλήσει νέα έμπνευση για το γνώριμο γκροτέσκο σύμπαν του. Το αποτέλεσμα είναι ένα άλμπουμ σύνθετο, σφιχτοδεμένο και περίεργο, με εθιστική δύναμη από την πρώτη νότα μέχρι το τέλος. Φλερτάρει λίγο με το industrial στην αρχή, στο “Nature Of Inviting”, στο οποίο ο Corner δείχνει έτοιμος να ενδώσει σε όσους πειρασμούς τον προσκαλούν να αναπτύξει μαζί τους μια σχέση αγάπης/μίσους. Δεν λείπουν επίσης κάποια πιο αργά και δακρύβρεχτα κομμάτια, όπως π.χ. το σπαρακτικό “I Am Terrified” και το “The Stupid, The Proud”. Το “Think Of England” πάλι ανήκει στις πιο δυνατές στιγμές του άλμπουμ, όντας ένας ύμνος στη νέα ζωή του Corner, μακριά από τους εφιάλτες και την «πνευματική» φυλακή του Λονδίνου. Το ντουέτο του τέλος με την Imogen Heap απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί ερωτικό, καθώς περισσότερο ακούγεται σαν παιχνίδι ανάμεσα σε μια γυναικεία και αντρική φωνή – που μοιάζουν απίστευτα ηχητικά.
Δεν υπάρχει περίπτωση να βαρεθεί κάποιος ακούγοντας το Kingdom Of Welcome Addiction. Γιατί αποτελείται από όλα αυτά τα στοιχεία της ανθρώπινης ύπαρξης και αναζήτησης, που όλοι μας λατρεύουμε να ακούμε ξανά και ξανά, ειδικά όταν ντύνονται με μια τόσο μεθυστική μουσική επένδυση. Βέβαια, αν και είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ, το Kingdom Of Welcome Addiction δεν μπορεί να συγκριθεί με το Alternative. Και αυτό γιατί ο Corner παρουσιάζει μεν κάτι άκρως καλλιτεχνικό και όμορφο, όχι όμως και κάτι το οποίο δεν έχει ξαναπαρουσιάσει. Στη θέση των dance rock hits όπως το “The Alternative” και το “Spit It Out” βρίσκονται τώρα το “Think Of England” ή το “Tear Garden” και κάπως έτσι πάει λέγοντας. Δεν αποτελεί μομφή κάτι τέτοιο, άλλωστε ο IAMX δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που πατάει πάνω σε ένα επιτυχημένο πείραμα. Και τον τιμά ότι παραμένει ένας καλλιτέχνης ο οποίος συνεχώς προσπαθεί να κρατάει το κοινό – και τον εαυτό του – σε εγρήγορση. Το να πέσει λοιπόν στη παγίδα του γραφικού δεν υπάρχει ακόμα σαν απειλή, στο επόμενο όμως άλμπουμ θα χρειαστεί να πείσει για την ικανότητά του να διαφοροποιηθεί από τα ως τώρα κεκτημένα. Έχουμε πιστεύω πολλά ακόμα να περιμένουμε από τον κύριο Corner – και η απογοήτευση δεν συγκαταλέγεται μέσα σε αυτά. Αρχίστε λοιπόν την περιήγηση στους χώρους (κι) αυτού του ιδιότροπου βασιλείου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα εθιστείτε καθώς οι ακροάσεις προχωρούν. Και θα σας αρέσει. Πολύ...
