Παίρνεις μια βαλίτσα και ταξιδεύεις από πόλη σε πόλη. Ακούς τους ήχους των τόπων όπου βρίσκεσαι (Τουρκία, Δανία, Βραζιλία) και ηχογραφείς τρεις δίσκους, σε λιγότερο από έναν χρόνο (2006-2007). Κάθε Wax Poetic δίσκος αυτής της τριλογίας έχει γραφτεί με διαφορετικούς μουσικούς κι έχει εντελώς διαφορετικό ήχο από τους υπόλοιπους.
Ο Ilhan Ersahin – ο ιθύνων νους των Wax Poetic – πατάει σε δύο κόσμους: η μητέρα του είναι Σουηδέζα και ο πατέρας του Τούρκος. Ο τόπος που τον κράτησε κοντά του περισσότερο καιρό ήταν η Κωνσταντινούπολη, όπου και έμαθε σαξόφωνο. Τα τελευταία όμως χρόνια ζει στο Μανχάταν, όπου και άνοιξε το Nublu Club, στο οποίο συναντιούνται οι άνθρωποι για να πιούν, να χορέψουν και να στήσουν καινούργια projects. Από το club αυτό ξεπήδησε και η Nublu Records, εταιρεία παραγωγής των τριών Wax Poetic άλμπουμ.
Για να μπεις σε μια διαδικασία ταξιδιού και να ηχογραφείς κάθε φορά με άλλους μουσικούς, παράγοντας διαφορετικούς ήχους, δύο πιθανότητες υπάρχουν:Α. Δεν σε ενδιαφέρει καθόλου τι θα κυκλοφορήσει και πώς θα ακούγεταιΒ. Έχεις εξαιρετικά ισχυρή άποψη γι’ αυτό που θέλεις να κάνειςΌταν όμως ο Ilhan Ersahin ξεκίνησε το Wax Poetic project προς το τέλος της δεκαετίας του 1990 δεν υπήρχε ούτε το Nublu club, ούτε η ομώνυμη δισκογραφική εταιρεία. Έτσι, μετά από μερικές επιτυχημένες δουλειές, υπέγραψε στην Atlantic. Στη Wax Poetic τριλογία λοιπόν, μοιάζει να σκιαγραφείται η προσωπικότητα του Ersahin: από την Ανατολή της πατρικής Ιστανμπούλ/Κωνσταντινούπολης στη Δύση της μητρικής σκανδιναβικής χερσονήσου (Κοπεγχάγη) κι από ’κει στη Βραζιλία – προφανώς τον τόπο των παιδικών του ονείρων. Τα ηχοχρώματα αλλάζουν: από τα παζάρια και τους αργόσυρτους Ανατολικούς ρυθμούς περνάς σ’ ένα απόλυτα ευρωπαϊκό trip hop με rock αναλαμπές κι από ’κει στη bossa nova και σ’ ένα επίμονο, βραζιλιάνικης έμπνευσης, hip hop.
Η Instanbul παραμένει ο τόπος που ο Ersahin ξέρει πιο καλά, η Brasil είναι ο τόπος που πάντα ονειρευόταν, στην Copenhagen μοιάζει να περπατάει κάπως αβέβαιος. Τελικά ο Ilhan ούτε αδιαφορεί για το τελικό αποτέλεσμα, ούτε έχει τόσο ισχυρή άποψη ως προς το τι θέλει να κάνει. Ακολουθεί όμως το ένστικτό του έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε στη Νέα Υόρκη μέσα από το trip hop, το hip hop, το dub, το rock, τους ήχους της Νότιας Αμερικής, τις αναμνήσεις της Κωνσταντινούπολης και τη dance κουλτούρα. Φαίνεται ότι τον οδηγεί θαυμάσια. Οι Wax Poetic αναδεικνύονται έτσι σε ένα project υπό συνεχή μετάλλαξη, ένα ανοιχτό ζήτημα το οποίο θα ακολουθεί τον Ersahin σε κάθε βήμα του. Το ταξίδι συνεχίζεται...
(Τα τρία αστέρια είναι ενδεικτικός βαθμός, κάτι σαν μέσος όρος. Αναλυτικά ανά άλμπουμ):
Istanbul (2006): 3,5 αστέρια
Copenhagen (2006): 2,5 αστέρια
Brasil (2007): 3 αστέρια
