Η ψηλή, κοκκινομάλλα Λονδρέζα Florence συγκαταλέγεται στα πιο συζητημένα πρόσωπα του 2009 στο indie στερέωμα. Λίγο η εντυπωσιακή της εμφάνιση, λίγο τα πρώτα της singles και (διόλου) λίγο που ο – πάντα έτοιμος για το επόμενο hip όνομα – αγγλικός μουσικός τύπος την έσπρωχνε με νύχια και με δόντια, ε, δεν ήθελε πολύ ώστε να γίνουν οι Florence & The Machine μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες μπάντες. Το θέμα βέβαια που εκκρεμούσε σε όλα αυτά ήταν εάν θα μπορούσαν τελικά να δικαιώσουν αυτές τις προσδοκίες κυκλοφορώντας κι έναν δίσκο, ο οποίος, πέρα από τα γνωστά singles, θα πετύχαινε να λειτουργήσει συνολικά ως σημείο αναφοράς.
Το Lungs λοιπόν φαίνεται αρχικά να είναι αυτός ο δίσκος. Τα γεμίσματα έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο, η πιανιστική pop της Florence έχει εξελιχθεί παγιώνοντας ένα κατώτατο επίπεδο ποιότητας ενώ – όπως αναφέρει και ο φίλτατος Αβοπολίτης Νίκος Σβέρκος σε κάθε μας συζήτηση για αυτήν – σημαντικό ρόλο παίζει και το εξαιρετικό επίπεδο παραγωγής. Κάτι όμως το κρατάει πίσω: κάποια από τα τραγούδια του αποτυγχάνουν να κοιτάξουν στα μάτια τις καλύτερες στιγμές του συνόλου. Και περνώ σε απτά παραδείγματα άμεσα. Το “Rabbit Heart (Raise It Up)” αποτελεί άνετα ένα από τα tracks του 2009, χάρη κυρίως στο εθιστικό του ρεφρέν. Το “Howl” από την άλλη παραπέμπει τόσο σε Kate Bush όσο και σε PJ Harvey στις πιο σκοτεινές της στιγμές με αυτά τα στοιχειωμένα, σχεδόν απόκοσμα πλήκτρα. Όταν λοιπόν μετά από τέτοιες στιγμές συναντάς π.χ. το “Kiss With A Fist” – το οποίο θυμίζει KT Tunstall πιο πολύ από όσο θα έπρεπε – συνειδητοποιείς ότι εδώ δεν μιλάμε για ένα απαραίτητο άλμπουμ.
Μιλάμε πάντως σε κάθε περίπτωση για έναν ωραίο δίσκο. Πριν τον ακούσω δεν ήμουνα μάλιστα και ο μεγαλύτερος fan των Florence & The Machine και – για να είμαι ειλικρινής – δεν περίμενα και πολλά από το Lungs. Με εξέπληξε όμως ευχάριστα όχι μόνο με το περιεχόμενό του αλλά και με τον αριθμό των ακροάσεων που απόλαυσε στο στερεοφωνικό μου. Ακόμα δηλαδή βρίσκεται στους δίσκους τους οποίους ακούω ευχάριστα και αβίαστα στον ελεύθερο χρόνο μου. Όμως εάν μιλάμε για δίσκους-σημεία αναφοράς στα πράγματα – και οι Florence & The Machine παρουσιάστηκαν και στα μέρη μας με μια τέτοια δυναμική – τότε τα πράγματα για το Lungs αποδεικνύονται δύσκολα. Η επιλογή βέβαια, στο τέλος της μέρας που λένε και στην πατρίδα της Florence, ανήκει σε σας...
