Πριν τη μεγάλη κατρακύλα, τον εθισμό, την απομόνωση, τον δημόσιο εξευτελισμό, την κατάθλιψη, τον χωρισμό και την αναμονή ενός καλλιτεχνικού (και φυσικού ίσως;) θανάτου, η Amy Winehouse υπήρξε ένα πλάσμα το οποίο έντυσε τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας που διανύουμε με τη μοναδική φωνή και παρουσία της. Είναι δύσκολο να γράψεις πλέον κάτι καινούργιο για αυτήν την περίεργη και γοητευτική περσόνα, όταν πλέον όλα έχουν γραφτεί και ειπωθεί και τα τερτίπια της έχουν γίνει πια γραφικά. Αν αφαιρεθούν όμως όλα όσα επακολούθησαν την κυκλοφορία του Back To Black, παραμένει ένα αναμφισβήτητο – ακόμα και από επικριτές της – φωνητικό χάρισμα.
Το DVD The Girl Done Good, ξεκινάει από την αρχή της καριέρας της – την αποβολή της δηλαδή από τη μουσική σχολή όπου φοιτούσε – συνεχίζει με τη κυκλοφορία των δύο άλμπουμ της και σταματάει λίγο πριν όλα αρχίσουν να πηγαίνουν υπερβολικά στραβά. Συνθέτες, μάνατζερ, μουσικοί, τραγουδιστές, δημοσιογράφοι δίνουν τη δική τους οπτική γωνία για το «φαινόμενο Winehouse». Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί επίσης τα πρώτα της βήματα, όταν ήταν ακόμα ένα στρουμπουλό κοριτσάκι χαμηλών τόνων, ενώ εστιάζει και στη κυκλοφορία του Frank, όταν όλοι τη θεώρησαν ως μια ανερχόμενη jazz τραγουδοποιό με θεσπέσια φωνή. Και μετά ήρθε το μεγάλο μπαμ με το Back To Black – από τους κορυφαίους δίσκους της δεκαετίας που διανύουμε – το οποίο τοποθέτησε τη Winehouse μία για πάντα στο χάρτη ως τη neo soul ντίβα με τα κακόγουστα τατουάζ, το ξασμένο μαλλί, το βαμπ βάψιμο και το αποστεωμένο σώμα.
Οι ομιλητές στο Girl Done Good αναλύουν κάθε κίνηση της Winehouse. Ακούμε από μουσικολογικές αναλύσεις στα singles της και αναφορές για την τεράστια αλλαγή του στυλ της ή το στήσιμό της στη σκηνή, μέχρι και σχόλια για τον αυτοκαταστροφικό χαρακτήρα της. Πολύ έξυπνο ήταν να βάλουν εμβόλιμα τραγούδια από πασίγνωστες ντίβες όπως η Ella Fitzgerald, η Billie Holliday και η Judie Garland ως επιρροές για το πρώτο άλμπουμ, ενώ για το Back To Black γίνονται σαφείς οι επιρροές από τα μεγάλα ονόματα της Motown – όπως οι Supremes – αλλά και του σύγχρονου hip hop, όπως οι Salt N’ Pepa. Φυσικά υπάρχουν και σκηνές από συνεντεύξεις, live εμφανίσεις και αναφορές του τύπου. Με λίγα λόγια πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ έξυπνα φτιαγμένο, ενημερωμένο και πολύ ενδιαφέρον.
Είναι κρίμα βέβαια που παρακολουθώντας όλους αυτούς τους ανθρώπους να μιλάνε για την Winehouse εκθειάζοντας το ταλέντο και τη μοναδικότητα της, γνωρίζεις ότι πλέον αυτό το κορίτσι έχει καταλήξει να γίνει μια καρικατούρα του εαυτού της, παλεύοντας να νικήσει τους προσωπικούς της δαίμονες. Άλλα ας πάρουμε σαν δεδομένο την προτροπή που κλείνει το ντοκιμαντέρ: «Ξεχάστε όλα τα υπόλοιπα άσχημα γύρω της. Είναι υπέροχη»…
