Ο Tiga αν μη τι άλλο δεν είναι τύπος που κάθεται ήσυχος. Πίσω στο 2001 είχε κάνει επιτυχία με τη διασκευή του στο “Sunglasses At Night”, παρέα με τον Jori Hulkkonen (ως Zyntherius). Δύο χρόνια μετά ήρθε άλλη μια μεγάλη επιτυχία, με τη διασκευή στο “Hot In Herre” του Nelly. Και δεν μιλάμε για περιπτώσεις που κάνανε αίσθηση σε ένα μεμονωμένο alternative κοινό, αλλά για παραγωγές οι οποίες ανέβηκαν στα charts και χορεύτηκαν κατά κόρον στα ανά την υφήλιο clubs. Από την άλλη, τα remixes του Tiga έχουν πλέον γίνει must για όποιον επιφανή καλλιτέχνη θέλει να δώσει μια πιο χορευτική νότα στο υλικό του – γι’ αυτό και τα έχουν δοκιμάσει ονόματα όπως οι Pet Shop Boys, οι Depeche Mode, ο Mylo, οι Killers ή ο Moby, μεταξύ άλλων. Όσο για προσωπικά ολοκληρωμένα άλμπουμ, μέχρι στιγμής είχε να επιδείξει το αρκετά καλό Sexor του 2006. Ώρα λοιπόν για το δεύτερο δισκογραφικό του βήμα με το φετινό Ciao!, το οποίο ευελπιστεί να συνεχίσει την καλή παράδοση για τον συμπαθή Καναδό.
Ένα πράγμα που παρατηρεί κανείς αμέσως μόλις ανοίξει το βιβλιαράκι του Ciao! είναι τα ονόματα τα οποία έχουν συνεισφέρει εδώ, τόσο σε επίπεδο παραγωγής, όσο και σε επίπεδο σύνθεσης. Από τους Soulwax και τον Gonzales μέχρι τον Jori Hulkkonen και τον James Murphy (των LCD Soundsystem) έχει φωνάξει ο Tiga και η αλήθεια είναι πως πετυχαίνει τον σκοπό του. Να μας δώσει δηλαδή έναν πολύ αξιόλογο δίσκο. Δεν ξέρω εάν θα επαληθευτώ σε ό,τι θα δηλώσω, αλλά πιστεύω ότι σε μελλοντικές αναφορές στα ηλεκτρονικά άλμπουμ των 00s το Ciao! θα μπορεί άνετα να αναφέρεται δίπλα σε δουλειές όπως το Year Zero των Slam και το Nite Versions των Soulwax – ως δίσκοι οι οποίοι συνδέθηκαν άρρηκτα με τη δεκαετία στην οποία κυκλοφόρησαν. Αυτό επιτυγχάνεται και μέσω της πολυσυλλεκτικότητας των τραγουδιών του Ciao! και μέσω της ποιότητας που αυτά κρύβουν. Από το Soulwax-ικό λοιπόν σφυροκόπημα του “Mind Dimension 2” και του “What You Need”, o Tiga περνάει με μεγάλη ευκολία στο φανερά εμπνευσμένο από τους Pet Shop Boys “Luxury”, ενώ από το funky electro του “Sex O'Clock” φτάνει μέχρι τη χορευτική pop του “Turn The Night On”. Σα να μην έφταναν αυτά για να μας δείξει πως δεν έχει ένα σταθερό στυλ, έρχονται τα δυο κομμάτια στο φινάλε – τα “Gentle Giant” και “Love Don't Dance Here Anymore” – να μας αποδείξουν πως ο Tiga ξέρει να σκαρώνει και πιο εσωτερικά κομμάτια, τα οποία σε τίποτα δεν υστερούν συγκρινόμενα με τα πιο χορευτικά του.
Εν τέλει λοιπόν η σταθερή του ποιότητα σε μια ποικιλία ήχων που αποκτούν ενιαίο χαρακτήρα ενταγμένοι σε μια κοινή ηλεκτρονική βάση, καθιστά το Ciao! ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φετινά άλμπουμ στο είδος. Εγγυάται να συντροφεύσει τόσο τον μουσικόφιλο ο οποίος θέλει να κουνήσει τους γοφούς του όσο και όποιον θελήσει να ακούσει κάτι πιο mid tempo και χαλαρό. Ο Tiga φρόντισε να προσφέρει εδώ όχι μονάχα μουσικό επίπεδο, αλλά και κάτι τόσο πολυδιάστατο, ώστε δύσκολα δεν θα βρει οπαδούς εκεί έξω.
