Ανοίγοντας το σαν πόστερ εξώφυλλο του cd, παρατίθεται φωτογραφικά ολόκληρο το οπλοστάσιο του Carlos Ransom, του ανθρώπου δηλαδή που κρύβεται κάτω από το όνομα Sleeper. Σε παράταξη βλέπουμε λογής-λογής πληκτροφόρα, samplers και διάφορα εφέ τα οποία όμως, όταν φτάσεις να τα ακούσεις εν δράσει στο δίσκο, διαπιστώνεις ότι βγάζουν διαφορετικούς ήχους από εκείνους που θα περίμενε όποιος έχει μία έστω και μικρή ιδέα γύρω από το πώς δουλεύουν αυτά τα μαραφέτια και τι ξεπηδάει από τα ηχεία τους. Βλέπετε, μία από τις τέχνες του Ransom – πέρα από όσες άπτονται των συνθετικών του ικανοτήτων – είναι να ανοίγει τα μηχανήματα που χρησιμοποιεί, να τους πετάει τα εντόσθια έξω και να διαστρεβλώνει τα κυκλώματά τους. Με τον τρόπο αυτό έχει στη διάθεσή του διαφορετικούς ήχους από τους υπόλοιπους, και τους συνθέτει με λίαν ευφάνταστες μεθόδους.
Το γεγονός ότι το Behind Every Mask βγαίνει στην ετικέτα Mush τον κατατάσσει σχεδόν αυτόματα στην κατηγορία του πειραματικού hip hop. Ο ίδιος ο Sleeper προτιμάει να ονομάζει τη μουσική του «lo-fi με σκοπό», αν και τελικά δεν καταφέρνει να μας ξεγελάσει σχετικά με τους αληθινούς του μουσικούς στόχους. Φέρνει στο μυαλό τις πρώτες δουλειές του DJ Shadow αλλά και τα μεγαλοπρεπή ηχητικά οικοδομήματα του M83, αν και τώρα που το σκέφτομαι δεν θα τον χαλούσε αν κάποιος του κολλούσε την ταμπέλα του IDM. Δεν ξεχνούμε ότι ο καλλιτέχνης έχει παρελθόν στο χώρο του hip hop, καθώς μαζί με τον ράπερ iD έχει κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ – το Displacement του 2005 και το With Fixed Hands την αμέσως επόμενη χρονιά – όπως δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι, εκτός των άλλων, είναι και tattoo artist και ασχολείται με την οπτικοποίηση και τα visuals. Είναι προφανές όμως ότι αυτό που κάνει τώρα έχει σαφείς διαφορές με ό,τι έχει κάνει μέχρι σήμερα.
Εκείνο που μένει πάντως από την ακρόαση του Behind Every Mask είναι μία σκοτεινή ατμόσφαιρα, η οποία διατηρεί συγγένειες με το hip hop και θα λατρευόταν εφόσον είχε έναν ικανό ράπερ να το στολίσει με τις ρίμες του, αλλά ίσως να είναι καλύτερα έτσι. Οι ήχοι του Sleeper εικονογραφούν δικά τους τοπία, αναπαριστούν βραδιές στην πόλη και σκηνές από τη ζωή των ανθρώπων της. Όλα όσα αφηγείται πιθανώς να σας φανούν γνώριμα, μα έτσι είναι όταν αποκτούν ένα νέο σάουντρακ οι ημέρες μας: νιώθεις ότι το έχεις επαναβιώσει όλο αυτό, αλλά δεν αισθάνεσαι και την ανάγκη να μειώσεις την έντασή του. Κάθε άλλο...
