Δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις το έβδομο άλμπουμ του Ben Lee. Ευάκουστη indie pop έγραφε πάντα και αυτήν ακριβώς τη μουσική συνεχίζει να παράγει. Και επειδή έχει προφανώς ακούσει και διαβάσει πολλά για αυτή του την επιλογή/εμμονή αφιερώνει και μια γραμμή στους επικριτές του στο εναρκτήριο κομμάτι εδώ, το οποίο τιτλοφορείται “What’s So Bad (About Feeling Good)?”. Θα συμφωνήσω μαζί του, δεν υπάρχει απολύτως τίποτα κατακριτέο στο να γράφεις χαρούμενη μουσική, αρκεί βεβαίως να μην καταντάει χαζοχαρούμενη – και κατά την προσωπική μου άποψη δεν έχει πέσει σε τέτοια παγίδα ο Ben Lee. Μπορείς άνετα βέβαια να τον κατηγορήσεις για έλλειψη καινοτομίας στην τέχνη του, αλλά δεν είναι από αυτούς που δεν βάζει κόπο και ιδρώτα στα όσα γράφει. Απλά έχει βρει το στιλ που του ταιριάζει και παραμένει εντός των στενών ορίων του είδους. Σαφώς κάτι τέτοιο εγκυμονεί τους σχετικούς κινδύνους – όπως το γεγονός πως δεν θα πρέπει να περιμένουμε καμία σημαντική μουσική εξέλιξη στον ήχο του – αλλά από την άλλη έχει δώσει στους φίλους του να καταλάβουν ότι δεν πρόκειται να τους σερβίρει και καμία ξεγυρισμένη... «πατάτα»!
Όσο για τον δίσκο αυτό καθ’ εαυτό είπαμε πως είναι ένας κλασικός Ben Lee δίσκος. Πλέει δηλαδή στα πελάγη της power και της indie pop, με ονόματα σα τους Fountains Of Wayne και τους Posies να αποτελούν κατάλληλες συγκρίσεις. Αλλά το σύνολο δεν είναι ισορροπημένο. Απλά περιέχει ορισμένα πολύ δυνατά πιθανά singles, όπως το προαναφερόμενο “What’s So Bad (About Feeling Good)?”, το “Sing”, το “Boy With A Barbie” και το “I’m A Woman Too”. Για να πούμε και του στραβού το δίκιο πάντως μεγάλη επιτυχία όπως τα παλιότερά του “Catch My Disease” και “Love Me Like The World Is Ending” δεν υπάρχει στο Rebirth Of Venus, ούτε καν ανάμεσα σε τέτοιες στιγμές.
Εν κατακλείδι ο νέος δίσκος του Ben Lee μπορεί να μην πάει την κιθαριστική μουσική ενα βήμα παραπέρα αλλά δεν νομίζω ότι το προσπαθεί ή και τον ενδιαφέρει κιόλας ούτε στο ελάχιστο. Εγώ βέβαια πάντα έψαχνα τέτοιους δίσκους για τους καλοκαιρινούς μήνες – και με το Rebirth Of Venus σίγουρα βρήκα έναν για το φετινό καλοκαίρι…
ΥΓ: Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στην πολύ ωραία συσκευασία του δίσκου, με το προσεγμένο βιβλιαράκι και το πολύ όμορφο artwork, καθώς και η πλαστική συσκευασία – η οποία προέρχεται 100% από ανακυκλωμένο πλαστικό.
