Η Tori Amos με το φετινό της άλμπουμ έφτασε αισίως τους δέκα προσωπικούς δίσκους. Μάλιστα το Abnormally Attracted To Sin σηματοδοτεί την αποχώρηση της από τις αγκάλες της Epic και ξεκινάει – κατά δική της δήλωση – μια εποχή που η ίδια θα λειτουργεί με εταιρίες οι οποίες θα της εξασφαλίζουν μεγαλύτερη καλλιτεχνική ελευθερία. Κάπως έτσι βρέθηκε στην Universal, η οποία, προκειμένου να εντάξει ένα όνομα του δικού της βεληνεκούς, της έταξε όση ελευθερία ήθελε. Και από ό,τι φαίνεται η Tori τους ανταπέδωσε τη χάρη, καθώς παρέδωσε έναν δίσκο αν μη τι άλλο έντιμο.
Πράγματι εδώ η Αμερικανίδα τραγουδοποιός βρίσκεται σε μεγάλη φόρμα. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως με αυτό εδώ της το βήμα μας παραδίδει μερικά από τα καλύτερα κομμάτια της καριέρας της, αλλά και της χρονιάς που διανύουμε. Γιατί σε έναν τέλειο κόσμο τραγούδια σαν το “500 Miles” θα ακούγονταν σε όλα τα ραδιόφωνα, ενώ τα δυο εναρκτήρια κομμάτια “Give” και “Welcome To England” θα έντυναν μουσικά τις βραδιές πολλών freestyle μαγαζιών – αλλά και νυσταγμένων clubbers, που θα επιστρέφαν στο σπίτι τους μετά από μια εξαντλητική έξοδο. Φαίνεται όμως ότι την Tori Amos την έπιασε ή υπερβολική έμπνευση ή έλλειψη λακωνικότητας. 17 τραγούδια για ένα άλμπουμ δεν είναι απαραίτητα πολλά, αλλά έτσι φαίνονται τελικά όταν αποτυγχάνουν να διατηρήσουν στο σύνολό τους ένα ενιαίο επίπεδο ποιότητας. Έτσι, ενώ υπάρχουν εδώ ορισμένες πολύ όμορφες στιγμές, διασκορπίζονται ανάμεσα στις υπόλοιπες, που ναι μεν δεν είναι κακές (αντίθετα είναι αξιοπρεπέστατες), αλλά υποβιβάζουν το συνολικό επίπεδο στο «απλά καλό». Και είναι κρίμα, γιατί εάν είχε γίνει μια πιο αυστηρή επιλογή υλικού και τελικά περνάγανε τα 10 καλύτερα τραγούδια, τώρα θα μιλάγαμε για έναν από τους δίσκους της χρονιάς.
Έστω και έτσι πάντως το Abnormally Attracted To Sin έχει λόγο ύπαρξης. Απλά όταν υπάρχει τέτοιο υλικό σου μένει το παράπονο ότι ο δίσκος τελικά αδικείται από τα 3 αστέρια. Χρειάζεται όμως αντικειμενικότητα όταν βαθμολογείς ένα άλμπουμ, οπότε καλό είναι να μην σε συνεπαίρνουν τα συναισθήματά σου και να δίνεις αυτό που πραγματικά αξίζει. Και ας το έχω κυριολεκτικά «λιώσει» στο παίξιμο τις τελευταίες δυο εβδομάδες το Abnormally Attracted To Sin…
