Φαίνεται ότι το goth/industrial στυλάκι με γυναικεία φωνητικά και μεταλλικές κιθάρες συνεχίζει να πουλάει, ακόμα και αν είναι πολύ κατώτερο των πρώτων διδαξάντων. Οι Ιταλοί Addiction Crew μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα γνωστοί στη χώρα μας, αλλά μερικές πόλεις της Ευρώπης καθώς και η Ιαπωνία τους θεωρούν από τις μεγαλύτερες ελπίδες του σύγχρονου σκληρού ήχου. Το γιατί δεν το καταλαβαίνω από τα όσα ακούω, αλλά τέλος πάντων. Το Lethal είναι το δεύτερο άλμπουμ τους, αφού μεσολάβησε η φυγή από την προηγούμενη δισκογραφική τους, την Earache. Και αυτό γιατί, ενώ τα παιδιά είχαν όπως φαίνεται όλα τα φόντα να γίνουν διεθνείς super stars, η εταιρεία δεν κατάφερε να τους προμοτάρει σωστά. Εντάξει, ο καθένας υποστηρίζει ό,τι θέλει σε αυτή τη ζωή.
Ανανεωμένοι λοιπόν, με καινούργια τραγουδίστρια, και με περισσότερο επιθετικό ήχο, οι Addiction Crew επέστρεψαν φορτσάτοι, ρίχνοντας στο μπλέντερ ό,τι τους κατέβηκε στο κεφάλι. Και αυτή τη φορά θα καταφέρουν πιστεύω να κάνουν έναν σχετικό ντόρο, μιας και το είμαι-απογοητευμένος-με-τη-ζωή κίνημα καλά κρατεί ακόμα. Κομμάτια λοιπόν όπως το “Target” και το “Ride On Liars” είναι προορισμένα να γίνουν επιτυχίες ανάμεσα στους – ανήλικους κυρίως – fans του σκληρού, μελαγχολικού ήχου. Είναι πολύ διασκεδαστικό πάντως να βρίσκεις ποιον έχουν κατακλέψει για τις συνθέσεις τους. Το industrial μπερδεύεται με το gothic rock και το emocore, ενώ τα φωνητικά της Marta Innocenti θυμίζουν πότε την Amy Lee των Evanescence, πότε την Liv Kristine των Theatre Of Tragedy και οι στίχοι είναι τόσο προβλέψιμοι και ευκολόπεπτοι, ώστε τους έχεις μάθει απέξω με τη πρώτη ακρόαση. Βέβαια αυτό αποτελεί επιτυχία για τέτοιες μπάντες, να καταφέρνουν δηλαδή να κολλάνε στο μυαλό σου σαν τσιχλόφουσκα, μέχρι να τους σιχαθείς – κάτι που δεν παίρνει και πολύ. Τίποτα πάντως στο Lethal δεν σε αποτρέπει να σκεφτείς ότι, μετά από κάποιο καιρό, θα έχεις ξεχάσει και το όνομα ακόμα των Addiction Crew.
Μιλάμε, με λίγα λόγια, για μουσική με ημερομηνία λήξης, βασισμένης σε χιλιοειπωμένες συνταγές. Οι Addiction Crew δεν έχουν απολύτως τίποτα καινούργιο να προσφέρουν στα αυτιά σας. Είναι από εκείνα τα groups που, όταν βρίσκεσαι στην αρχή των μουσικών σου αναζητήσεων, σε εισάγουν σε έναν φαινομενικά σκληρό ήχο, μόνο για να καταλάβεις λίγα χρόνια αργότερα ότι επρόκειτο περί εφηβικού ενθουσιασμού.
