Όταν ζήτησαν σε κάποια συνέντευξη από τον Mikkel Hess (τον άνθρωπο πίσω από το project Hess Is More) να περιγράψει τη μουσική του, απάντησε με μία μόνο λέξη: «Playful!». Και είναι αλήθεια ότι ο προσδιορισμός «παιχνιδιάρικη» ταιριάζει γάντι στη μουσική του, περισσότερο ίσως από την όποια αναφορά σε μουσικά είδη που χρησιμοποιεί. Η προσαρμογή διάφορων μουσικών τεχνοτροπιών σε αυτό το ηλεκτρονικό pop υβρίδιο του Δανού δημιουργού γίνεται με γνώμονα την παραγωγή ευχάριστων, ευδιάθετων και ενίοτε χιουμοριστικών τραγουδιών, χωρίς παράλληλη έκπτωση στην ποιοτική στάθμη – δουλειά που, όπως λέει ο ίδιος, είναι αρκετά ενδιαφέρουσα όσο και σοβαρή!
Ο Hess όμως είναι ένας μουσικός ο οποίος έχει περάσει από αρκετά σταυροδρόμια στη μέχρι τώρα πορεία του. Έχει δημιουργήσει μουσική για το θέατρο και την τηλεόραση, περνώντας από διάφορα μουσικά είδη, ενώ έχει θητεύσει και στο πλευρό του σπουδαίου Αμερικανού jazz drummer Ed Thigpen. Η δυνατότητά του αυτή να μπορεί να συλλέγει καρπούς από διάφορα μουσικά δένδρα σε συνδυασμό με την ικανότητά του να χειρίζεται αρκετά όργανα, αλλά και να κάνει ο ίδιος την παραγωγή, είναι που του δίνουν την ευχέρεια να ελίσσεται ανάμεσα σε διάφορα μελωδικά αλλά και συναισθηματικά επίπεδα με αρκετή, μάλιστα, άνεση. Το Hits αποτελεί λοιπόν μια συλλογή με 11 τραγούδια επιλεγμένα από τα τρία ως τώρα άλμπουμ του Hess, δίνοντας μας μια αρκετά καλή οπτική τόσο των διαφορετικών κόσμων που προσπαθεί να ενοποιήσει, αλλά και του ιδιαίτερου χιούμορ το οποίο διακατέχει την όλη προσπάθεια. Όπως ας πούμε στο “Yes Boss” – το κομμάτι που τον έκανε γνωστό στην πατρίδα του – με την Bang Chau στα φωνητικά, να υποδύεται μια εργαζόμενη έτοιμη να ενδώσει στις σεξιστικές ορέξεις του αφεντικού της. Ή στο “In The Fridge”, όπου ο Dean Bowman έχει κλειδωθεί σε ένα ψυγείο στο οποίο προσπάθησε να βρει λίγη δροσιά μια αφόρητα ζεστή μέρα.
Το χιούμορ αυτό, κατά έναν περίεργο τρόπο, δεν γίνεται αισθητό μόνο σε όποια κομμάτια έχουν στίχους ή στους τίτλους τους, αλλά μπορεί να εντοπιστεί πολλές φορές και στο πώς γίνονται οι ενορχηστρώσεις. Η προσπάθεια αυτή του Hess να καταδείξει τη μικρή απόσταση που χωρίζει τη μελαγχολία με το αστείο είναι νομίζω εύκολα ανιχνεύσιμη καθ’ όλη την διάρκεια της συγκεκριμένης συλλογής, αλλά και στη συνολική του δουλειά. Έτσι μπορούμε για παράδειγμα να ακούσουμε στο “Ssshhhh” τον χαριτωμένο και ευδιάθετο synth/pop ρυθμό να διακόπτεται από ένα κάπως πιο σκοτεινό, electro διάλειμμα (για να επανέλθει το ίδιο ξέφρενος αργότερα), ή το minimal μουσικό θέμα του “In The Fridge” – που ακροβατεί ανάμεσα σε μια soul ιδιοσυγκρασία και μια α-λα-Tom Waits αισθητική – να συνδέεται με την αστεία ιστορία που αναφέρθηκε παραπάνω (με την εξαιρετική μαύρη φωνή του Νεοϋορκέζου Dean Bowman να δίνει μια έξτρα διάσταση). Εκτός αυτών βρίσκουμε το πολύ καλό και ανάλαφρο jazzy “Glove Is In The Air”, τα εξαιρετικά “Tip Top Dynamo” και “Walksong” που συνδέουν εύστοχα τον Hess με την σύγχρονη ευρωπαϊκή electronica, το disco/house του “Would Would You Like To Disco”, ή το εισαγωγικό “Piano Waltz”, με την όμορφη παραμορφωμένη μελωδία του πιάνο να ακολουθείται από ένα έξυπνο σχεδόν dub rhythm section.
Αν σκοπός του Hits ήταν ο προφανής, να παρουσιάσει δηλαδή τον Mikkel Hess και το προσωπικό του project στον υπόλοιπο, εκτός Δανίας, κόσμο, τότε νομίζω ότι η κυκλοφορία στέφεται με απόλυτη επιτυχία. Γιατί μας δίνει μια σχετικά πλήρη οπτική των χώρων και των διαθέσεων γύρω από τα οποία κινείται ο Hess, δημιουργώντας παράλληλα ένα σύνολο που, χωρίς μεν να έχει τις μεγάλες συγκινήσεις, αποβαίνει ικανό να σου φτιάξει την διάθεση. Αν και ακούγοντας τη μουσική του δραστήριου Δανού νομίζω ότι σκοπός του δεν είναι ακριβώς οι μεγάλες συγκινήσεις, αλλά η περίεργη συρραφή (αντιφατικών πολλές φορές) πρώτων υλών – τόσο οργάνων ή μουσικών ειδών, όσο και διαθέσεων. Θεωρώ σχεδόν βέβαιο ότι ο ίδιος ο Hess περνάει πολύ όμορφα όταν κάθεται να γράψει τραγούδια!
