Ο συγκεκριμένος δίσκος μοιάζει να έχει φτιαχτεί για να απαντήσει στο εξής ερώτημα: Τι θα γινόταν αν οι My Bloody Valentine συνεργαζόταν ποτέ με κάποιον σαν τον Alias ή τον Daedalus; Ερώτημα που δεν νομίζω ότι έχει αφήσει σε κανέναν βασανιστικούς εφιάλτες, η προσπάθεια απάντησής του ωστόσο μπορεί να εμπεριέχει κάποιο ενδιαφέρον.
Ο υπογράφων ως Yppah (happy αντίστροφα) είναι ο Joe Corrales Jr., ο οποίος προέρχεται από το Τέξας των Η.Π.Α. και αυτός είναι μόλις ο δεύτερος δίσκος του (προηγήθηκε το You Are Beautiful At All Times το 2006). Πιο rock-thinking από τον πρόγονό του, το They Know What Ghost Know μου φάνηκε σαν προσπάθεια απάντησης του αρχικού ερωτήματος. Απάντησης μέσω του παντρέματος της ηλεκτρονικής μουσικής με τα δαιδαλώδη ηχητικά πλέγματα για τα οποία ο Kevin Shields και οι λοιποί My Bloody Valentine κόπιασαν να πείσουν ότι δεν αποτελούν ανούσιους θορύβους, αλλά τις εκκωφαντικές και ευαίσθητες κραυγές κάποιων (μετά) ρομαντικών ψυχών. Ακούγοντας μάλιστα το πρώτο κιόλας κομμάτι του δίσκου, το “Son Saves The Rest”, αντιλαμβάνεσαι τα δύο ξεχωριστά υποστυλώματα στα οποία στηρίζεται αυτό το μουσικό οικοδόμημα.
Ακούγοντας και λίγο παρακάτω, διαπιστώνεις ότι ο Corrales δεν χρησιμοποιεί το shoegaze με την alternative χροιά του, αλλά ως την έκφανση της ψυχεδελικής μουσικής που του ταιριάζει περισσότερο. Οι ρυθμοί αλλά και η διάθεση με την οποία το εντάσσει στον προσωπικό του ήχο έχουν μια έντονη ψυχεδελική υπόσταση, την οποία στηρίζουν τόσο τα αναλογικής υφής keyboards που χρησιμοποιεί (θυμίζοντας πότε τη farfisa και πότε τα θρυλικά moog), όσο και η συνολική παραγωγή του. Τα συνδέει, λοιπόν, έξυπνα με την άλλη σημαντική πτυχή της μουσικής του προσωπικότητας, την ηλεκτρονική, και τις επιρροές που έχει δεχθεί από μουσικούς οι οποίοι με το έργο τους προσπαθούν να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ electronica και hip hop. Έτσι, δίπλα στην μεγάλη επιρροή των My Bloody Valentine, εμφανίζεται και η σκιά του Alias, καθώς ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται ο Corrales τα beats (στις πιο ηλεκτρονικές του συνθέσεις), είναι αρκετά συγγενής με την λογική του τελευταίου. Μετά από αυτά φαντάζει ίσως λογικός ο καταμερισμός του They Know What Ghost Know. Τα σημεία δηλαδή όπου ο ψυχεδελικός εαυτός του Corrales και τα κιθαριστικά τείχη που υψώνει υπερτερούν του ηλεκτρονικού, αυτά όπου ο ηλεκτρονικός μοιάζει πιο δυνατός, και άλλα όπου επιτυγχάνεται μια ισορροπία.
Έτσι μπορούμε να βρούμε το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, το οποίο ξεκινά με ένα ήρεμο tempo στο rhythm section και μια γλυκιά μελωδία στην κιθάρα, ενώ στη συνέχεια μια αλλαγή στα τύμπανα και η είσοδος των πλήκτρων φέρνει ένα ψυχεδελικό ξέσπασμα, υψηλής ενεργειακής πυκνότητας. Ανάλογης αισθητικής είναι και το ξεσηκωτικό “A Parking Lot Carnival”, αλλά και το “Moon Scene 7”, το οποίο φέρνει κατά νου ένα shoegaze σχήμα των 1990s, τους Blind Mr. Jones. Πλάι σε αυτές, υπάρχουν συνθέσεις με κυρίαρχο το ηλεκτρονικό στοιχείο, όπως το ονειρικό “Playing With Fireworks” ή το “Tingling”, καθώς και άλλες όπου φαίνεται να υπάρχει μεγαλύτερη ισορροπία, όπως το “City Glow”, το οποίο ξεκινάει με ένα μπάσο που «θερίζει», γεμάτο με distortion, για να καταλήξει σε εξαιρετικό electro/indie τελείωμα. Ή το “Shutter Speed”, του οποίου η μπασογραμμή (και μόνο) θυμίζει τον Trentemoller.
Υπάρχουν αρκετά δείγματα, εν πάση περιπτώσει που δείχνουν ότι η «συγκόλληση» των δύο διαφορετικών τεχνοτροπιών, των δύο διαφορετικών εαυτών του Yppah έγινε πετυχημένα. Γενικότερα δεν νομίζω ότι ο δίσκος περιέχει «γεμίσματα». Όλες οι συνθέσεις του They Know What Ghost Know είναι κάτι παραπάνω από αξιοπρεπείς, το ευτύχημα όμως είναι ότι μεταξύ αυτών κάποιες ξεπερνάνε το όριο του καλού. Oρισμένοι βέβαια μπορεί να χαρακτηρίσουν τον δίσκο ως αναχρονιστικό – και είναι αλήθεια ότι μοιάζει να πατάει στα πεπραγμένα της προηγούμενης δεκαετίας. Ίσως όμως, το νόημα του δίσκου, ο λόγος ύπαρξής του, να μην είναι ακριβώς η προσπάθεια να δοθεί στο shoegaze ένα γερό πάτημα στη σύγχρονη εποχή όπως έχουν δοκιμάσει κι άλλοι δημιουργοί – με σημαντικότερο ίσως τον Ulrich Schnauss. Ίσως ο στόχος του Yppah να ήταν απλά ο συγκερασμός των δύο διαφορετικών μουσικών εαυτών του, σε ένα σύνολο όπου κάτι τέτοιο δεν θα φαινόταν παράταιρο.
Σημασία πάντως έχει ότι το They Know What Ghost Know είναι ένας πολύ όμορφος δίσκος. Και με αυτή την ομορφιά και την περίεργη ψυχεδελική δυναμική του δείχνει να έχει τη δυνατότητα να τοποθετήσει τον ακροατή στον πολύχρωμο κόσμο του και να τον κάνει περίεργο να μάθει τι επιτέλους είναι αυτό που γνωρίζουν τα φαντάσματα – κατά πως λέει ο τίτλος του.
