Μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας από τα δισκογραφικά δρώμενα, οι Ozric Tentacles επιστρέφουν, καλώντας μας να αναρριχηθούμε στον ψυχεδελικό κορμό του Yum Υum Tree. Ένα πολύ καλό άλμπουμ, εμπνευσμένο από ποίημα του Lewis Carroll, όπου αντικατοπτρίζεται νομίζω ό,τι κάνουν οι Ozrics εδώ και κάμποσα χρόνια, από τότε που κυκλοφορούσαν τα κομμάτια τους σε κασέτες και κέρδιζαν τον θαυμασμό του κόσμου στις live εμφανίσεις τους σε διάφορα φεστιβάλ, μέχρι και σήμερα. Οι Βρετανοί είναι με λίγα λόγια ένα από τα συγκροτήματα της δεκαετίας του 1980, που διαμόρφωσε μεν πριν χρόνια το βασικό στιλ του, συνεχίζει όμως να κυκλοφορεί εμπνευσμένους δίσκους.
Αν και το προηγούμενο άλμπουμ τους, Floor’s Too Far Away, δεν είχε καταφέρει να αγγίξει τα – υψηλά – στάνταρ των οπαδών τους, το Yum Υum Tree προβλέπω να «φυτρώσει» για τα καλά στα αυτιά τους για πολύ καιρό. Το όραμα του κιθαρίστα Ed Wynne καλά κρατεί, έστω και αν εδώ βουτάει περισσότερο από το συνηθισμένο στο ηλεκτρονικό ήχο, με την κιθάρα του να χάνεται κάπου στο βάθος των περισσότερων κομματιών, αφήνοντας το προβάδισμα στα keyboards και σε διάφορους απόκοσμους ήχους. Όταν όμως ο Wynne αρχίζει να σολάρει, όλα τα όργανα χάνονται στη δίνη της κιθαριστικής του τεχνικής.
Οι funky μπασογραμμές και τα ηλεκτρονικά τύμπανα (δύο κομμάτια περιέχουν live τύμπανα) κρατούν όλες τις συνθέσεις του δίσκου και το ψυχεδελικό ταξίδι αρχίζει είτε μέσω ενός ambient μονοπατιού όπως είναι στο “Nakuru’’ ή στο “San Pedro’’, είτε με τις ανατολικές μελωδίες του θαυμάσιου “Magic Valley’’. Η παραγωγή, η μίξη και η αλληλουχία όλων αυτών των μουσικών αντιστοιχιών έγιναν εξ ολοκλήρου από τον Ed Wynne και τίποτα δεν δείχνει ικανό να φρενάρει το Υum Υum Τree από το να προστεθεί ως ένας ακόμη άξιος δίσκος στην ως τώρα κληρονομιά των Οzric Τentacles.
