Οι Bayside είναι ένα τετραμελές punk pop σχήμα από το Queens της Νέας Υόρκης – περιοχή η οποία μας είναι πιο γνωστή ως εύφορη φλέβα hip hop καλλιτεχνών. Μπάντες στο στιλ των Bayside συνήθως μας έρχονται από την Καλιφόρνια και όχι χωρίς λόγο. Ο ήλιος εκεί σίγουρα ωθεί τους πιτσιρικάδες/επίδοξους μουσικούς να παίξουν λαμπερό και αισιόδοξο punk pop, εν αντιθέσει με το Queens, το οποίο βγάζει μάλλον πεσιμιστικά ή βουτηγμένα στον υπόκοσμο άλμπουμ hip hop ονομάτων. Όχι ότι τα παραπάνω αποτελούν απόδειξη από μόνα τους πως μια τέτοια μπάντα από την Νέα Υόρκη πρέπει να είναι κατ’ ανάγκη χειρότερη από τις αντίστοιχες της Δυτικής ακτής της Αμερικής, αλλά στην περίπτωση των Bayside ισχύει.
Τους Bayside λοιπόν τους είχα πρωτογνωρίσει μέσα από το τρίτο τους άλμπουμ, το Sirens And Condolences (2004), αξιολογώντας τους ως μία μάλλον μέτρια punk pop περίπτωση, που σε έναν τέλειο κόσμο θα παίζανε σαν τους New Found Glory, τους Starting Line ή τους Yellowcard. Επειδή όμως δεν ζούμε σε έναν τέλειο κόσμο και επειδή οι Bayside δεν διαθέτουν ούτε τη συνθετική ικανότητα, ούτε τη μουσική φαντασία (όσο μπορεί κάποιος να πει κάτι τέτοιο για το συγκεκριμένο είδος) των προαναφερθέντων συγκροτημάτων, είναι με τη σειρά τους σαφώς κατώτεροι από αυτούς. Τους είχα αφήσει με ερωτηματικό για το μέλλον πίσω στο 2004, σε περίπτωση που ωριμάζανε ως μπάντα. Αλλά πέντε χρόνια μετά τους βρίσκω στην ίδια ή ίσως και χειρότερη φόρμα από εκείνη που τους είχα αφήσει.
Το Shudder με έκανε να βαρεθώ αφόρητα ακούγοντάς το, και το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι είμαι μάλλον από τους λίγους της ηλικίας μου οι οποίοι ακόμα βρίσκουν ενδιαφέρον σε παρόμοιες punk pop μπάντες. Ο κος Τζιρίτας μπορεί να καταθέσει επ’ αυτού πιστεύω, εάν ζητηθεί από τον οποιονδήποτε. Το θέμα όμως είναι πως οι Bayside δεν έχουν και πολλά να πουν σε άτομα των 25 και άνω. Μπορεί σε έναν δεκαεξάχρονο να αρέσουν όντως οι Bayside, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολύ καλύτερες μπάντες του συγκεκριμένου ιδιώματος εκεί έξω για να ανακαλύψει.
