«Δεν έχω ανάγκη τον πλούτο, ούτε την εξουσία και τη φήμη. Αυτό που χρειάζομαι είναι οι φίλοι κι αυτούς τους βρίσκω παντού», έλεγε o Bruce “Utah” Phillips. Όταν ο Woodie Guthrie ήταν ήδη φτασμένος καλλιτέχνης της folk μουσικής, ο Phillips καβαλούσε τα τρένα και γύριζε την Αμερική, άστεγος και τις περισσότερες φορές μεθυσμένος. Το προσωνύμιο «Utah», του το έβγαλαν οι συμπολεμιστές του στο μέτωπο του πολέμου της Κορέας, όπου ο φτωχoδιάβολος Phillips είχε βρεθεί στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Μετά από την άγρια εμπειρία του πολέμου, επέστρεψε ξανά στα πάτρια εδάφη κι εργάστηκε στη μόνη δουλειά που ήξερε να κάνει καλά: στην κατασκευή σιδηροδρόμων. Έγινε στη συνέχεια ακτιβιστής και από χαμίνι των σιδηροδρόμων κατάφερε, μέσα από τα διαβάσματα και τη μουσική του, να δημιουργήσει τον δικό του πολιτικό λόγο απέναντι στους εκάστοτε εξουσιαστές. Στο μεταξύ, είχε ήδη αρχίσει να παίζει μουσική και να διηγείται τις ιστορίες για τους απανταχού «ήρωες της εργατικής τάξης». Το 1969 πήγε μάλιστα και στη Νέα Υόρκη, εμφανίστηκε σε διάφορα κλαμπάκια και μέχρι το 1973 τα τραγούδια του παίζονταν πια στα ραδιόφωνα, ενώ αρκετοί στρατευμένοι folk καλλιτέχνες, όπως η Joan Baez, διασκεύασαν συνθέσεις του.
Η «χρυσή φωνή της Δύσης», όπως αποκαλούσαν τον Utah, δεν πρόλαβε να δει αυτή τη συλλογή-φόρο τιμής στη δημιουργία του να κυκλοφορεί. Πέθανε πέρσι τον Μάιο στο σπίτι του στη Νεβάδα, όπου ζούσε τα τελευταία 21 χρόνια με την τέταρτη σύζυγό του. Ήταν 73 ετών. Οι φίλοι του πάντως συγκεντρώθηκαν στο Singing Through The Hard Times και τραγούδησαν τις ιστορίες του. Και όταν μιλάμε για τους φίλους του, μιλάμε για διάσημα ονόματα της folk και της country μουσικής. Emmylou Harris, Pete Seeger, Ani DiFranco, Dan Schantz, John McCutcheon και Tom Paxton είναι μόνο μερικοί από τους καλλιτέχνες που ακούμε στα 39 συνολικά τραγούδια του Singing Through The Hard Times, με τις επιλογές να αντιπροσωπεύουν όλη σχεδόν τη δισκογραφία του Phillips.
Τραχιές ανδρικές φωνές που παραπέμπουν σε στιβαρές μορφές όπως εκείνη του Τζόν Γουέιν και ψιλές γυναικείες φωνές με τη χαρακτηριστική νότια προφορά, μας φέρνουν έτσι σε απόσταση αναπνοής από την αμερικάνικη λαϊκή κουλτούρα του παρελθόντος, μέσα από λιτές ακουστικές μελωδίες παραδοσιακής southwestern folk και country. Δίνοντας χρώμα σε ιστορίες για τους εργάτες του Κόσμου, για τον μόχθο και για τις μάχες του κινήματος, για τη Δύση και για τη μεγάλη αγάπη του Utah, τον σιδηρόδρομο: “Singing Through The Hard Times” το ομώνυμο track που ανοίγει τη συλλογή, με παλμό εργατικής Πρωτομαγιάς σ’ ένα μουσικό τοπίο όπου κυριαρχούν ανδρικά και γυναικεία φωνητικά, ενώ το μπάντζο, το βιολί και η κιθάρα κρατούν τους country ρυθμούς. Άλλοτε, νοσταλγικές ακουστικές μπαλάντες σε πιο folk γραμμές, όπως το “Going Away”, ζωγραφίζουν με ζοφερά χρώματα τον τυχοδιώκτη ο οποίος, καβάλα στο άλογό του, απομακρύνεται ενώ ο ήλιος δύει, τη στιγμή που οι πράσινοι λόφοι της δυτικής Βιρτζίνια απαθανατίζονται σε παραδοσιακές μελωδίες με τη φωνή της Emmylou Harris και της Mary Black (“Green Rolling Hills Of West Virginia”).
Από τις πρώτες νότες κάθε τραγουδιού ο ακροατής κάνει μια βουτιά σε όλα τα μέρη που περιπλανήθηκε ο Utah, μέσα από ερμηνείες που αποδίδουν όμορφα τις αναμνήσεις και τις ιδέες του – σε μια συλλογή την οποία θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα οι fans της παλιάς καλής country, αλλά και όσοι από τους νεότερους και εναλλακτικότερους ακροατές έχουν διάθεση να ψάξουν τις ρίζες. «Η διατήρηση της μνήμης είναι η πιο ριζοσπαστική ιδέα στην Αμερική», έλεγε ο Utah Phillips. Η μουσική και οι ιστορίες του λειτουργούν ακριβώς σε αυτή τη λογική. Για όσο θα έχουμε τη διάθεση να τις ακούμε. Ελπίζω για πολύ...
