Μέχρι τώρα το κύμα του βαλκανικού electro swing-jazz/pop ανθούσε στην Αυστρία και τη Γερμανία, όμως να που ξεπροβάλλει και ένας παραγωγός-DJ από τα Σκόπια, με το όνομα Ahilea Durcovski ή κατά κόσμον Ahilea. Επηρεασμένος ή ακολουθώντας, τουλάχιστον, τον δρόμο που άνοιξαν σε αυτό το πολυ-εθνικό μουσικό ιδίωμα οι Shantel, Dunkelbunt, Amsterdam Klezmer Band, Caravan Palace, Waldeck κ.α., χαράσσει το δικό του στυλ μακριά από σημαίες και σύνορα. Ο Shantel τον χαρακτηρίζει «ένα από τα αγαπημένα φιλαράκια-πότες» που κουβαλάει σε όλο του το σώμα το βαλκανικό αλήτικο πνεύμα. Εμείς, ως λάτρεις αυτής της μείξης πολιτισμών και ήχων, λέμε ότι το ντεμπούτο του στη δισκογραφία αποτελεί ένα από τα πιο «ποτισμένα» πρόσφατα σάουντρακ, απαραίτητο σε επικείμενα καλοκαιρινά πάρτι και ακολασίες παντός τύπου.
Με το Cafe Svetlana ο Ahilea μάς συστήνει το πολυπολιτισμικό σύμπαν του με πρωταγωνιστές το ρεμπέτικο, τον χορό της κοιλιάς, τους σέρβικους και ρουμάνικους ρυθμούς, τα ηπειρώτικα, τα χάλκινα και τα τσιγγάνικα βιολιά. Το juke-box του θρυλικού Cafe Svetlana στη Βιέννη (από όπου και το όνομα του δίσκου) – αγαπημένο στέκι του αναρχικού, ποιητή και boheme Εrich Muhsam – γίνεται η έδρα του και εκεί διοχετεύει όλη την τρέλα και την έμπνευσή του. Από ένα μπάσο κλαρινέτο καταλήγουμε σε ένα ξέφρενο βαλς με το “Out Of Town”, ενώ η φωνή της Bella Wagner βγάζει φωτιές όταν μας λέει ότι το σώμα είναι άρρηκτα δεμένο με τη βότκα και το beat στο “Spiritus Tango”. Ηλεκτρισμένα βιολιά και κλαρινέτα κονταροχτυπιόνται για “Coffee & Tulumba”, ενώ οι λατρεμένοι παίκτες της “Monopolis” θα παρασυρθούν σε αναβρασμούς χάλκινων, χάνοντας τελικά τη ζαριά και το μυαλό τους. Όσοι έχουν παρευρεθεί σε πανηγύρια μέχρι πρωίας κάτι θα θυμηθούν από την παραζάλη των “Dolsko Kolsko” και “Usti Usti”, ενώ οι υπόλοιπες συνθέσεις βουτούν στο αλκοολικό άρωμα των ρακί, palinka, sljivo και tsuika.
Η electro-balkan κούρσα που μας επιφυλάσσει ο Ahilea μπορεί να καταστεί για πολλούς και η αχίλλειος πτέρνα του, μιας και σε όλη τη διάρκεια του δίσκου –μιλάμε για 17 πλούσιες συνθέσεις – έχεις βομβαρδιστεί τόσο από το ποτό και τη μουσική, ώστε άντε μετά να πάρεις τα πόδια σου όχι από το Cafe Svetlana μήτε για το σπίτι σου! Καμιά φορά «too Balkan is tough!», αγαπητοί μου. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για άλλο ένα τουριστικό ή επιφανειακό εγχείρημα, το οποίο αποσκοπεί στην κερδοφορία εν ονόματι της νέας βαλκανικής τρέλας. Ας δούμε πού θα μας οδηγήσουν τα βήματά μας στα σκοπιανά decks και μετά ξαναμιλάμε. Μέχρι τότε αφεθείτε σε συνεχή κουνήματα γοφών και ποδιών!
