Δεν είχα υπόψη μου την Azita Youssefi, παρότι έχει χρόνια στο κουρμπέτι με ποικίλες καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Κι ελπίζω με τον δίσκο της αυτό να γίνει λίγο περισσότερο γνωστή και να μην μείνει στα αζήτητα (φτηνό και προβλέψιμο λογοπαίγνιο, το ξέρω, έπρεπε όμως να το κάνω, και μάλιστα εξ αρχής για να φύγει από τη μέση…). Γεννημένη στην Αμερική από Ιρανούς γονείς, πήγε σχολείο στο Ιράν και έφυγε από εκεί όταν ξέσπασε η επανάσταση το 1978, οπότε πήρε των ομματίων της και γύρισε στις Η.Π.Α. Εκεί σπούδασε κλασικό πιάνο, κατόπιν καλές τέχνες στο Σικάγο, αλλά γρήγορα άρχισε να παίζει πειραματικό rock σε μια σειρά από σχήματα όπως οι Scissor Girls και Bride Of No-No. Κάπου εκεί ανάμεσα – το 1997 πιο συγκεκριμένα – υπέγραψε και το πρώτο προσωπικό της άλμπουμ με τον τίτλο Music For Scattered Brains, τίτλος ο οποίος της δίνει από τώρα ένα πρώτο μισό αστεράκι στη βαθμολογία του νέου της δίσκου How Will You? που πραγματεύομαι!
Από το 2003 μέχρι και σήμερα, η Azita έχει επικεντρώσει την προσοχή της στο πιάνο (μετά από μια θητεία στο παίξιμο του ιερού τετράχορδου οργάνου «μπάσο»), κι αυτό είναι το τρίτο της άλμπουμ από τότε. Έχει αφήσει πίσω της τις απερίσκεπτες περιδιαβάσεις στα επικίνδυνα νερά της avant garde και των πειραματισμών, και γράφει όμορφες μελωδίες που ερμηνεύει η ίδια με μία φωνή βαθιά και εξαιρετική. Μου θυμίζει λίγο εκείνη της Leslie Woods των Au Pairs στη χροιά, αλλά δεν κρύβει καμία επιθετικότητα στην έκφρασή της η Azita, ίσως επειδή το υλικό της δεν χρειάζεται τίποτα τέτοιο. Αυτό ισχύει τις περισσότερες τουλάχιστον φορές, γιατί σε κομμάτια όπως το “Lullbye”, όπου ανεβαίνουν λίγο οι εντάσεις, φαίνεται ότι μπορεί πολύ άνετα να υποστηρίξει κι εκεί, με τη δύναμη της φωνής της, την απρόσμενη κορύφωση της μουσικής. Σε γενικές πάντως γραμμές ο λυρισμός είναι το στοιχείο εκείνο που περισσεύει στα τραγούδια της Azita, καθώς και το παιχνίδι ανάμεσα στο φως και τη σκιά του, όπως προδίδουν περίτρανα κομμάτια σαν τα “Laughter Again” και “You Really Knew How To Turn It On (But It’s Off Now)”.
Ανάμεσα στους μουσικούς που συμμετέχουν στο How Will You? συναντούμε και τον John Herndon των Tortoise, ένα ενδεικτικό σημάδι του στάτους της καλλιτέχνιδας – ή μπορεί πολύ απλά να έχει πολλούς φίλους στην πόλη... Έστω κι έτσι, έχουμε να κάνουμε με ένα δύσκολο να περιγραφεί πόνημα, που αποτελεί μια περίφημη, αν και ολίγον τι επικίνδυνη, βραδινή συντροφιά.
