Oι Βlitzen Trapper έρχονται να επαναπρoσδιορίσουν τον αμερικανικό country rock ήχο τους, αυτή τη φορά μέσα από περισσότερο folk ατμόσφαιρες, κυρίως της δεκαετίας του 1970. Το Furr αποτελεί από την αρχή μέχρι το τέλος μια ιδανική υπόκρουση της εποχής που ο Bob Dylan και οι Thin Lizzy μεσουρανούσαν.
Εν έτει 2009, οι Blitzen Trapper πετυχαίνουν, κατά τη γνώμη μου, μέσα από folk μπαλάντες και blues κιθάρες, να μας χαρίζουν τραγούδια γεμάτα συναίσθημα, με σαφείς επιρροές από την εποχή του Woodstock, αλλά αφήνοντας παράλληλα και τη δική τους σφραγίδα σε μια σύγχρονη αντίληψη της country rock, αποφεύγοντας έτσι το σκόπελο του να τους χαρακτηρίσουμε ξεπερασμένους. Ωστόσο, δε μπορούμε παρά να διακρίνουμε το πνεύμα των Beatles να πλανάται σε συνθέσεις όπως το “Sleepy Time In The Western World”, ενώ σε κομμάτια όπως το “Furr” και το “Lady In The Water” ο σύγχρονος Beck έρχεται εύκολα στο μυαλό μας. Ευρηματική θα χαρακτήριζα την ενορχήστρωση του “God And Suicide”, με τις μελαγχολικές αποχρώσεις της φωνής του Neil Young να φαίνεται πως έχουν επηρεάσει θετικά τον τραγουδιστή του group.
Είναι εύλογο το ερώτημα αν άλμπουμ όπως το Furr έχουν λόγο ύπαρξης σήμερα, αν και η σύγχρονη τάση αναβίωσης της μουσικής προηγούμενων δεκαετίων έφερε σε πολλά συγκροτήματα την εμπορική επιτυχία. Οι Blitzen Trapper είναι μια μπάντα που τρέφει απόλυτο σεβασμό στις επιρροές της και απενεχοποιεί, με τον δικό της γόνιμο τρόπο, τη rock αισθητική του παρελθόντος, χωρίς να πέφτει στην παγίδα της επανάληψης. Έτσι, λοιπόν, μέσα από όλες αυτές τις οσμώσεις, το Furr διαθέτει μια φρεσκάδα, ακούγεται ευχάριστα και κυρίως δεν υποτιμά το αυτί του ακροατή του.
