Η βρετανική εταιρεία Strut, ύστερα από ένα διάλειμμα πέντε περίπου χρόνων, επαναδραστηριοποιείται με την κυκλοφορία αυτής της πολύ ενδιαφέρουσας δουλειάς. O Duncan Brooker, ο οποίος πριν από μερικά χρόνια μας είχε δώσει την πολύ σπουδαία συλλογή Nigeria 70’s, πηγαίνει αυτή τη φορά στα νησιά της Καραϊβικής και ανακαλύπτει μουσικές οι οποίες ξεχάστηκαν στο πέρασμα του χρόνου, χωρίς σε καμία περίπτωση βέβαια να τους άξιζε κάτι τέτοιο.
Στα είκοσι κομμάτια της συλλογής αποτυπώνεται με τον καλύτερο τρόπο ο ήχος που ακουγόταν εκεί την περίοδο 1969-1979, ένα πλούσιο ηχητικό κολλάζ τα κομμάτια του οποίου έχουν χρώμα blaxploitation soul, calypso (το λέει και ο τίτλος της συλλογής άλλωστε), afro-beat και reggae. Ενδιαφέρον δεν ακούγεται; Και έτσι είναι. Τα περισσότερα από τα ονόματα που περιλαμβάνονται στη συλλογή είναι πιθανώς άγνωστα στη χώρα μας και τις δισκοθήκες μας όμως αυτό, πιστέψτε με, δεν θα πρέπει να σας επηρεάσει. Η ουσία του δίσκου είναι το υλικό του και οι εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει. Τέτοιες είναι κατά τη γνώμη μου κάποιες διασκευές οι οποίες δείχνουν με τον τρόπο τους το μέγεθος της επιρροής που είχε ο αμερικάνικος ήχος των 1970s προς τον αντίστοιχο της Καραϊβικής. Η reggae επιτυχία “You Don’t Love Me” της Dawn Penn γίνεται στα χέρια των Gemini Brass ένα αριστουργηματικό boogaloo, όπως αντίστοιχα οι Amral’s Trinidad Cavaliers Steel Orchestra μεταμορφώνουν τη soul επιτυχία της Gwen McCrae “90% Of Me Is You” σε ένα μικρό ορχηστικό κομψοτέχνημα. Μεγάλο ενδιαφέρον κρύβει επίσης και η afro-beat εκδοχή των Sambo στο “Woman” των Barabas. Αν θα ήθελα δε να αναφερθώ και στο πρωτότυπο υλικό της συλλογής, θα έλεγα πως έχει ελάχιστες αδύναμες στιγμές – το άλμπουμ είναι δυναμίτης. Τραγούδια δηλαδή όπως τα “The Little You Say” (The Revolution Of St. Vincent), “A Ver Que Sale” (Juan Formel & Los Van Van), “Independent Bahamas” (Biosis Now) και “Move Up Blackman” (Tyrone Taylor) έχουν όλα τα στοιχεία για να σας φτιάξουν τη διάθεση, να σας κάνουν να χορέψετε, να σας κάνουν να τα αγαπήσετε.
Το Calypsoul 70 έχει πολλά τέτοια τραγούδια σαν και τα παραπάνω παραδείγματα, είναι ένα ηχητικό λεύκωμα απαραίτητο για όσους γοητεύονται με το να εξερευνούν μουσικά μονοπάτια του κόσμου. Πόσο μάλιστα όταν αυτά είναι ξεχασμένα.
